4 ธันวาคม 2553 23:04 น.

" องคุลีมาล…ชายผู้กลับตัว "

พงษ์ สุนนท์

ในคืนเงียบสงัดเกินนัดพบ
เห็นซากศพมากนักโดนดักฆ่า
จากเบื้องลึกของใจในแววตา
เกิดขึ้นมานานนับจะรับรู้

เมื่อความเขลาครอบงำหลงทำผิด
ไม่ยั้งคิดหนักเบาคอยเป่าหู
โดนอุบายแสร้งทำของคำครู
ฆ่าศรัตรูให้หมดอย่าอดทน

มีวิชาไม่หยุดขั้นสุดท้าย
คือความตายช่วยปลุกอยู่ทุกหน
เจ้าจะต้องฆ่าฟันได้พันคน
จึงเห็นผลเป็นดีพิธีการ

อาศัยอยู่หุบเขาของเงาเถื่อน
คอยเชือดเฉือนชีวิตคิดสังหาร
มีมาลัยนิ้วมือถือประจาน
คือ "องคุลีมาล" ตำนานโจร

ยังขาดเพียงนิ้วหนึ่งจะพึงครบ
ถึงพันศพพบมาอาจารย์โหร
ชะตากรรมสัตว์โลกดูโชกโชน
ฆ่าแล้วโยนทิ้งไปไม่ใยดี

พระบรมศาสดาพาบรรลุ
ท่านบรรจุพระธรรมนำวิถี
ทรงโปรดสัตว์มั่นคง*องคุลี
ทั้งเคยมีลำเค็ญให้เห็นธรรม

"เราหยุดแล้วแต่ท่านยังไม่หยุด"
ก็สิ้นสุดสำนึกลึกถลำ
ด้วยธรรมะศรัทธามาชี้นำ
หลุดพ้นกรรมกล่าวขานแต่นานมา

ทุกบรรทัดประวัติธรรมนำความรู้
เกิดจากผู้มุ่งมั่นแก้ปัญหา
ในความผิดนิดเดียวเกินเยียวยา
ใต้กะลายังจบพบความจริง.

..........................................				
1 ธันวาคม 2553 22:15 น.

" ชายชรา...เวลาเหงา "

พงษ์ สุนนท์

มีเพียงไฟบนฟืนในคืนหนาว
กับเรื่องราวคำตอบอยู่รอบด้าน
วันเวลาขับเคลื่อนดูเหมือนนาน
แต่ผ่านการอ้างว้างอยู่อย่างเคย

ทอดสายตาชำเลืองไปเบื้องหน้า
พร้อมศรัทธาราบเรียบดูเงียบเฉย
ได้ยินเพียงเสียงคำพร่ำรำเพย
ว่าลูกเอ๋ยกลับมาอย่างพร่าเลือน

ตัวหนังสือซีดจางระหว่างภาพ
น้ำตาอาบไหลเลอะจนเปอะเปื้อน
ทิ้งเอาไว้หนึ่งใบให้ใจเตือน
อยู่เป็นเพื่อนให้คิดคอยติดตาม

ได้รับรู้เรื่องราวจากชาวบ้าน
ว่าทำงานอยู่ไกลคอยไถ่ถาม
หวังให้ลูกมีสุขอยู่ทุกยาม
ภัยคุกคามมากมีหลีกหนีไกล

ท่ามหมอกควันสีเทาจากเตาถ่าน
เกิดจากการเฝ้ารอแล้วก่อใหม่
คือเรื่องราวที่เห็นความเป็นไป
กำหนดในศรัทธาอย่างท้าทาย

อุณหภูมิข้างนอกเหมือนตอกลึก
คืนยิ่งดึกยิ่งหวั่นไม่ทันหาย
ในกระท่อมโดดเดี่ยวอย่างเดียวดาย
รอลูกชายนานนับไม่กลับมา.

.......................................				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพงษ์ สุนนท์
Lovings  พงษ์ สุนนท์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพงษ์ สุนนท์
Lovings  พงษ์ สุนนท์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพงษ์ สุนนท์
Lovings  พงษ์ สุนนท์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงพงษ์ สุนนท์