10 พฤษภาคม 2551 13:02 น.
พ*ภาพวาด
จำไออุ่น ของพ่อได้ ตอนใกล้ตาย
มันเกือบสาย เหมือนมีใคร มายื้อแย่ง
มือหนึ่งดึง ฉุดกระชาด รากอย่างแรง
มือเหี่ยวแห้ง ส่งไออุ่น ดึงกลับมา
ลืมตาตื่น เห็นพ่อยืน อยู่ข้างเตียง
หันหน้าเอียง เมียงมอง สบสายตา
สือสายใย พ่อส่งให้ ทางกายา
ผ่านเวลา นาที ชีวีตาย
9 พฤษภาคม 2551 12:08 น.
พ*ภาพวาด
จงหันมา มองสบตา ฟังใหชัด
ฉันไม่รัก เธอสักนิด ได้ยินไหม
ขอโทษนะ ที่ต้อง บอกออกไป
จะทำไง ในเมื่อใจ ไม่รักเธอ
ที่ฉันพูด ที่ฉันบอก มันออกไป
เพราะอยากให้ เธอตัดใจ หาทางเจอ
พบคนดี คนที่ใช่ สำหรับเธอ
คู่เสมอ เคียงเธอไป ตลอดกาล
8 พฤษภาคม 2551 20:24 น.
พ*ภาพวาด
จะรอนะ รอวัน ที่ได้เจอ
จะรอเธอ คนเดียว เพียงเท่านั้น
จะรอใจ สองเรา มาใกล้กัน
จะรอวัน พบเจอ เธอผู้เดียว
ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาไปอ่านกลอนใครเท่าไหร่นะค่ะ
แล้วจะกลับมาอ่านค่ะ
ขอบคุณค่ะ
พลอย/เจี๊ยะ
7 พฤษภาคม 2551 23:09 น.
พ*ภาพวาด
ฉันเคยบอก ออกไป ห้ามพูดปด
คนโกหก ฉันไม่ชอบ เธอก็รู้
ฉันพูดแล้ว ย้ำแล้ว ให้รู้อยู่
แต่ก็ดู รู้ว่ามัน นั้นไร้ค่ะ
ฉันพูดแล้ว ใช่ไหม ว่าไม่ชอบ
มีอะไร เธอไม่บอก จะดีกว่า
มีความลับ สักร้อยคำ อย่าพูดมา
ถ้าคิดว่า จะโกหก อย่าพูดเลย
7 พฤษภาคม 2551 23:02 น.
พ*ภาพวาด
เกียจคำ...โกหก ที่ได้เจอ
เกียจคำ...เพ้อเจ้อ ที่เธอให้
เกียจคำ...โกหก ปดเป็นไฟ
เกียจคำ...ไม่จริงใจ ที่ให้กัน
โกหก...ฉันทำไม บอกได้ไหม
โกหก...เพื่ออะไร กันเล่านั่น
โกหก...แล้ว คิดว่าดี หรือไงกัน
โกหก...คำนั้น ฉันเกียจเธอ