23 กุมภาพันธ์ 2550 06:38 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ปิงปิงเฝ้าดูแม่มาหลายวันแหละ ทุกเย็นแม่จะออกไปข้างนอกนานๆ แล้วก้อกลับมาบ้านด้วยท่าทางที่ร่าเริงกระหยิ่มยิ้มย่องแปลกๆ
"สงสัยจะมีฟามรัก"
เซเว่นแสดงความคิดเห็นอย่างผู้มีประสบการณ์ ปิงปิงไม่เห็นด้วยหรอกแต่ก็อดคลางแคลงใจไม่ได้ หมู่นี้แม่จะมีกลิ่นน้ำหอมแปลกๆ ด้วย
"ใครจะมาจีบแม่รินลง" จิ๊กโก๋หนุ่มหล่อประจำบ้านส่งเสียงมาร่วมรายการจากเก้าอี้โต๊ะคอมฯ
"ไม่แน่น๊า หายออกไปอย่างบ่อยๆ"
ต่างก็แสดงความคิดเห็นกันไปตามประสบการณ์และความเชื่อของตนเอง เป็นอย่างนี้มาหลายวัน จนกระทั่งวันหนึ่ง...
...เฮ้ มาดูอะไรกันเร็ว...
เสียงแม่รินเจื้อยแจ้วมาพร้อมกับเสียงครางที่ไม่คุ้นหู ตุ้มเม้งหนุ่มร่างกำยำแต่เตี้ยวิ่งนำไปก่อน ตามด้วยปิงปิงและจิ๊กโก๋ เซเว่นค่อยเดินตามอย่างมาดมั่น
แม่รินยืนยิ้มกริ่ม ในมือแกว่งพวงกุญแจห้อยลุกกระพรวนทองเหลืองดังกรุ๋งกริ๋งๆ เล่นข้างกล่องขนาดยักษ์ ...ใหญ่พอจะบรรจุแม่และลูกๆ ได้หมดเลย
....รู้จักมั๊ย รถอ่ะ...
รถ! ปิงปิงทำเสียงประหลาดใจ เจ้ากล่องนั่นเองเหรอที่เขาเรียกว่า รถ ตัวมันแปลกๆ ไม่มีขน มีแต่หนังมันๆ วาวๆ สีเขียวน้ำทะเล(แม่รินว่าแบบนี้) เสียงมันครางกระหึ่มจนลุงแสบต้องส่งเสียงกำราบตัดไม้ข่มนามไว้ก่อน ตามแบบฉบับของลุงแสบ
ลุงแสบอ่ะนะไม่ชอบเห็นอะไรหรือใครอยู่ใกล้แม่เลยนะ วีรกรรมเรื่องหวงแม่รินของลุงแสบนี่เป็นที่ร่ำลือ ไว้วันหลังค่อยเล่า ตอนนี้วีรกรรมของแม่น่าสนใจกว่าอีก
...ออกไปห่างก้อด้าย น้ำตาล อย่าตะกุย....
แม่ดุคุณนายน้ำตาลที่กำลังสำรวจอย่างใกล้ชิดโดยพยายามเกาะแกะไปรอบๆ แต่สิ่งที่คุณนายต้องการเกาะมากกว่าคือแม่รินที่ก้าวลงมาพร้อมกับถุงที่มีกลิ่นอาหารน่ากินนั่นต่างหาก
วันนี้แม่มีไก่ย่างแหง
คุณนายพูดลอยๆ ชวนให้สมาชิกอื่นๆ ส่งเสียงตอบรับด้วยความยินดี แต่ปิงปิงดีใจที่แม่กลับมาบ้านนะไม่ใช่ไก่ย่างในถุงนั้นหรอก
...พรุ่งนี้จะพานั่งรถเที่ยว ใครจะไปยกหางขึ้น ฮ่าๆๆๆๆๆ....
แม่หัวเราะชอบใจ ปิงปิงหัวเราะตอบพร้อมกับโบกหางถี่ๆ
หนูจะไปๆๆๆๆ อยากนั่งรถวันนี้เลย
กินไก่ย่าง - คุณนายน้ำตาล
อยากได้ตรงน่อง - ตุ้มเม้ง
ชอบตรงคอนะ - ตังเม
ปีกสิหร่อยกว่าอีก - จิ๊กโก๋
ชั้นจะกินหมดเลย - ลุงแสบ
....โห ดีใจกันใหญ่เลย จะได้นั่งรถ... - แม่รินบอกชนิดไม่ฟังกันมั่งเลย แต่ก้อโชคดีที่แม่ฉลองไก่ย่างเสียโดยเร็ว
และแล้ววันที่รอคอยก็มาถึง เช้าวันต่อมาแม่พาปิงปิงและสมาชิกนั่งรถเที่ยวจนได้
...ปิงปิง ไปนั่งเบาะนู้น... แม่บอกตอนที่ปิงปิงกระโดดขึ้นรถก่อนใคร จิ๊กโก๋ค่อยๆ ตะกายขึ้นมา ส่วนตังเมแม่อุ้มวางบนเบาะอย่างทะนุถนอมก่อนจะหันไปดุคุณนายน้ำตาลและตุ้มเม้ง
...ที่นั่งหน้าเต็ม ไปเบาะหลังเลยนะ...
แม่ริน ลุงแสบจาไปด้วยแน่ะ
...แสบอยู่บ้านนะคับ รถเต็มแล้ว...
เฮอะ ตัวเหม็นแบบนี้ แม่ไม่ให้ไปด้วยตะหากเล๊า คุณนายเสริมคำพูดแม่ขณะที่นั่งเชิดหน้าบนแผ่นพลาสติกที่แม่เอาปูเบาะ
วันหลังลุงแสบให้แม่อาบน้ำสิ ปิงปิงชะโงกหน้าออกไปบอกลุงแสบ
ไปโดยไม่ต้องอาบน้ำก้อด้าย ลุงแสบตอบห้วนๆ แต่พูดกับแม่อ่ะดี๊ดี ลุงแสบไม่เคยพูดกะใครดีๆ หรอก ชอบทำตัวเป็นนักเลงโต
...เอ้า นั่งกันดีๆ น๊า แม่จะออกรถล่ะ ไม่ต้องกลัวจ้า....
ผู้โดยสารนั่งนิ่งเงียบขณะที่แม่ค่อยๆ ถอยรถออกจากใต้ถุนบ้าน
"แม่ริน หนูต้องรัดแบบแม่รึป่าว ปิงปิงถามพร้อมกับพยายามเขี่ยสายอะไรสักอย่างที่อยู่บนเบาะ
...ปิงปิงอย่ากัดเข็มขัดสิ ไม่ต้องไปยุ่งกะมัน...
หนูจาดูข้างนอกให้นะ
...อย่าชะโงกหน้าออกไป.... แม่ดุพร้อมกับกดปุ่มปิดหน้าต่าง เล่นเอาเกือบหนีบจมูกโด่งๆ ของปิงปิงซะแล้ว
แอร์เย็นดีนะ ปิงปิง
...จิ๊กโก๋อย่ามานั่งตรงช่องแอร์สิ เดี๋ยวเป็นหวัด... แม่เอื้อมมือมาผลักจิ๊กโก๋ให้ห่างจากช่องแอร์ แต่ไม่เป็นผลหรอกเพราะจิ๊กโก๋ชอบที่เย็นๆ เวลาอยู่บ้านชอบนั่งหน้าพัดลมทุกครั้งที่แม่เปิด
แม่ๆ อยากดูข้างหน้าอ่ะ ก้มหัวหน่อยสิ
...ตุ้มเม้ง เอาเท้าลงจากหัวแม่เดี๋ยวนี้... แม่ส่ายหัวหลบตุ้มเม้ง เบรครถเบาๆ จิ๊กโก๋ไม่ทันระวังตัวเลยลื่นตกเบาะไป แม่หัวเราะชอบใจ ....สมน้ำหน้า...
แม่พูดแบบไม่รับผิดชอบผู้โดยสารเลยนะ จิ๊กโก๋บ่นกระปอดกระแปดก่อนที่จะขึ้นมานั่งอีกครั้ง
แม่ริน คุณนายท่าทางไม่ดีเลย
...ปิงปิงอย่าเสียงดัง นั่งเฉยๆ แบบน้ำตาลบ้างสิ...
ไม่หนุกเลย
แม่ริน ตังเมนอนเหงื่อแตกเลย
...ปิงปิงอย่ายุ่งตังเมได้มั๊ย ตายแล้ว! ตังเม หนูเป็นไรคะ... แม่เบรคอีกครั้งก่อนที่จะคว้าเอากระดาษทิชชูมาซับน้ำลายตังเมที่กำลังไหลออกมาเยิ้มปาก
แม่จ๋า คุณนายก้อดูจะแย่นะ
ปิงปิงยื่นหน้าไปบอกแม่ แต่แม่สนใจตังเมผู้หน้าสงสารมากกว่า ปิงปิงหันไปมองคุณนายน้ำตาลอย่างเห็นใจ แต่คุณนายกลับนั่งวางมาดอย่างเย่อหยิ่งทั้งๆ ที่แววตามันฟ้องอาการ
...งั้นเดี๋ยวกลับบ้านกันดีกว่า ตังเมไม่ค่อยสบาย...
ว้า! - ตุ้มเม้ง
เฮ้อ! - จิ๊กโก๋
ฮือๆ - ตังเม
อืออออ อึ๊ก! - คุณนาย
...กลิ่นอะไร ตุ้มเม้งปล่อยกลิ่นอีกเหรอ... แม่ตวาดแว้ดพร้อมกับเหยียบเบรกอีกหน
ผมป๊าว คุณนายตะหาก
ปิงปิงหันไปมองคุณนายน้ำตาลที่กำลังทำท่าออกอาการแพ้ท้องอยู่เบาะหลัง
...ตายแล้ว น้ำตาล!!! อย่านะ.....
สายไปซะแล้ว แม่รินจ๋า คุณนายโก่งคอคายอาหารมื้อกลางวันออกมา อืม..ดูเหมือนจะมีมื้อเช้าหลงเหลือเล็กน้อย ปิงปิงสังเกต
หมายเหตุ
การพาลูกสมาชิกออกเที่ยวของแม่รินก้อจบลงด้วยดี ...เหรอ... ไม่ใช่หรอก ต้องเอารถไปทำความสะอาดอย่างแรงเลย ดีนะที่เอาพลาสติกรองเบาะไว้ซะก่อน คุณนายน้ำตาลเลยอดไปเที่ยวกับแม่รินตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ลูกๆ ตัวอื่นยังสนุกสนาน ถึงแม้ตังเมจะอาการไม่ดีเท่าไหร่แต่ก้อยอมไปด้วยทุกครั้ง ตอนขึ้นรถใหม่ก็ดีหรอกแต่พอรถสตาร์ทเท่านั้นแหละ เหงื่อแตกพลั่กๆ ส่วนปิงปิงนะเหรอแค่หยิบพวงกุญแจขึ้นมา สาวสวย ขาว อึ๋มตัวนี้ก็ไปนั่งรอที่รถแล้ว....
8 กุมภาพันธ์ 2550 11:37 น.
ฝากรักฟากฟ้า
เช้าๆ อย่างนี้ไม่มีอะไรจะมีความสุขมากไปกว่าการได้ซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่น เฮ้อ....ฟามสุขอันท่วมท้นในบ้านเล็กๆ หลังนี้ ท่ามกลางความรัก...ความฝัน...... อืม....กระดูกชิ้นเล็กๆ สักชิ้นดีมั๊ยนะ
"แม่ๆ ลุกเถอะ" ปิงปิงเอื้อมมือไปสะกิดแม่ แม่ชอบนอนคลุมโปงที่สุด สาวน้อยตัวอ้วนค่อยๆ เอาจมูกไปซุกไซ้ผ้าห่ม
...ว๊อย!
พรึ่บ!!!
โดยไม่ทันระวังตัว ปิงปิงจึงมีอันต้องกลิ้งหล่นตุบลงไป เงยหน้าส่งสายตาตัดพ้อแต่แม่ไม่ทันเห็นหรอกเพราะผลุบเข้าไปในผ้าห่มอีกรอบ
"แม่จ๋า...แม่รินคนงาม...." อืม...แม่สอนให้ใช้คำนี้กะแม่นะ
"ไม่ไปทำงานเหรอเช้าแล้วๆๆๆๆๆๆ"
ปิงปิงยังไม่ละความพยายาม คราวนี้ลงทุนขึ้นไปนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนผ้าห่ม พลันเหลือบไปเห็นเซเว่นเดินอยู่นอกหน้าต่าง
"เซเว่นๆ เช้านี้อยากกินไร บอกแม่สิ"
เซเว่นต้องไปหาแฟนมาแน่ๆ เลย เดินยิ้มกริ่มไม่ยอมพูดจา
"อยากกินคอนเฟล๊กรสสาหร่าย หนังหมูกรอบ....นมรสสตรอเบอรี่"
....หนกหูน่ะ ปิงปิง....
"ตื่นนะแม่ ตื่นสายไม่ดีต่อสุขภาพ"
....ใครบอก นอนตื่นสายได้วันนี้วันนี้....
"ท้องมันม่ายหยุดหิวนี่"
ปิงปิงตอบพลางหอมแก้มแม่แพล่บนึง แม่หัวเราะคิกก่อนที่จะกอดปล้ำปิงปิง
"เล่นด้วยสิปิงปิง"
...เอ้า เซเว่น ไปหาแฟนเพิ่งกลับบ้านเหรอย่ะ....
แม่ทักทายอย่างอารมณ์ดีก่อนจะลุกไปเปิดหน้าต่าง ลมเย็นกรูเข้ามาพร้อมกับร่างเพรียวของเซเว่นที่กระโดดเข้ามาอย่างว่องไว
"อยากกินหมูทุบนะแม่เช้านี้"
....แมวทุบกะหมาทุบดีมั๊ย....
"ใจร้ายนะแม่"
แม่ลุกมาบิดขี้เกียจสองสามตลบอย่างอาลัยอาวรณ์ผ้าห่ม แม่ตื่นเช้าเสมอภารกิจตอนเช้าไม่มีอะไรนอกจากเดินออกไปเสียบกาน้ำร้อนแล้วก้ออาบน้ำแต่งตัว
.....ปิงปิงลงจากเก้าอี้ แม่จะแต่งหน้า...
ม่ายอ่ะ หนูจะแต่งด้วยนี่นา
ปิงปิงส่งยิ้มผ่านกระจก สาวอึ๋มนี่ชอบนักกับการนั่งหน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง นั่งมองภาพตัวเองอย่างชื่นชม แม่บอกไม่ชอบผมสีขาว แม่ทำสีผมสีประหลาดๆ แต่ปิงปิงชอบผมสีขาวปลอดของปิงปิงเองจังเลยนะ แม่ยืนแต่งตัวอยู่ข้างหลังปิงปิงหยิบโน่นๆนี่ละเลงบนใบหน้า กระปุกมั่งหลอดมั่ง กลิ่นแปลกๆ
....ปิงปิงอยู่เฉยๆ อย่ายุ่งครีมของแม่ กินไม่ได้หรอกจ๊ะ....
ถึงให้กินปิงปิงก็ไม่กินหรอก กลิ่นไม่เห็นอร่อยเลย แต่ปิงปิงเป็นนักสำรวจนี่นาอยากรู้ว่ามันเป็นอะไรมั่ง ทับทิมน่าจะได้ใช้แบบแม่บ้าง เซเว่นจะได้ไม่ต้องหนีเที่ยวตอนกลางคืน
อย่าเอาฉันไปเกี่ยวได้ป่าว
ทับทิมเดินส่ายสะโพกเข้ามาในห้อง ทับทิมเป็นแฟนของเซเว่นแต่เซเว่นเจ้าชู้ ทับทิมน่าจะบำรุงเนื้อบำรุงตัวแบบปิงปิงบ้าง ผู้ชายคงไม่ค่อยชอบผู้หญิงผอมๆ บางๆ
อ้วนอย่างเธอเหรอ
นี่ ป้า แบบนี่เขาเรียกว่าอวบอิ่มจ๊ะ
ทับทิมทำหน้าเซ็งๆ ให้ปิงปิง เจ้าหล่อนนั่งเช็ดหน้าเช็ดตาด้วยท่าทางที่ไม่เห็นเซ็กซี่ตรงไหนสู้ปิงปิงกีไม่ได้
....สีนี่สวยมั๊ย ปิงปิง สีใหม่เลยเข้ากะชุดแม่ดีนะ.....
แม่อวดลิปสติกสีสวย อยากลองใช้อย่างแม่บ้างจัง อืมมมมมม....บำรุงผิวบำรุงหน้า ไม่เห็นเหมือนโลชั่นที่แม่ใช้บำรุงผมให้ปิงปิงเลย แม่หมุนตัวไปมาอยู่หน้ากระจกก่อนจะยิ้มหวานให้ปิงปิงและปิงปิงก็ยิ้มตอบ
.....ยิ้มน่าเกลียด ปากกว้างเชียวปิงปิง....
แหม แม่นะแม่....ปิงปิงทำตาปะหลับปะเหลือกตามหลังแม่ที่เดินออกไป เดี๋ยวคงได้เวลาอาหารเช้า อืม...ลิปสติกสีสวย กลิ่นหอมใช้ได้ จะเหมาะกับปิงปิงบ้างมั๊ยนะ น่าทดลองใช้บ้าง อ่ะ สาวงามต้องรู้จักแต่งตัวเสริมบุคลิกภาพ นี่..แม่พูดบ่อยๆ ปิงปิงจำได้
อืม รสชาติ เอ๊ย สีสวยกลิ่นหอม ใช้ได้เลย ทับทิม ดูสิ สวยมั๊ย
เอาของแม่ไปเล่น เดี๋ยวก้อได้เรื่องหรอก
ปิงปิงไม่สนใจคำพูดของทับทิมหรอก ไปกินข้าวดีกว่า แม่ต้องอุ่นไส้กรอกชีสแน่นอน กลิ่นนี้คุ้นเคย ปิงปิงลงจากเก้าอี้หน้าโต๊ะอย่างสาวมั่น
.....ว๊ายยยยยยยย.... เสียงสนั่นลั่นบ้านของแม่เองแหละ ตะลึงในความงามของปิงปิงล่ะสิ ฮะๆๆๆๆ
....ตายแล้วปิงปิง นั่นมันๆ ลิปสติกแม่นี่ โว๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.....
หมายเหตุ
ตะลึงเพราะปากของปิงปิงแดงแจ๋ด้วยลิปสติกแสนสวยและแพงแสนของแม่ บนโต๊ะเหลือแต่ซากลิปสติกที่แตกหักจากแท่ง โธ่เอ๊ย! แม่ทั้งโกรธทั้งขำ ปิงปิงทำตาปริบๆ เอียงซ้ายเอียงขวามองแม่ ฮ่าๆๆๆๆ....ปากสิแดงสดใสคาบไส้กรอกชีสไว้อย่างมั่นคง ปิงปี๊งงงงงงงงงงงงง......
1 กุมภาพันธ์ 2550 15:59 น.
ฝากรักฟากฟ้า
มันเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นด้วยความสุข สนุกสนาน เป็นเรื่องราวในชีวิตประจำวันของสาวน้อยอันมีนามว่า ...ปิงปิง... ขาว อวบ อึ๋ม...พอสมควร นัยน์ตาหวานยั่วยวน(กวนมะโห)
ปิงปิงสาวน้อยผู้ร่าเริง....มีรอยยิ้มที่ชวนยิ้มตอบ
"เซเว่นจ๋า"
ตื่นนอนก่อนใครๆ และพร้อมเล่นทันทีที่ลืมตา
เซเว่น...แมวหนุ่มหลุ่อหุ่นสมาร์ทมาดขรึม นอนหลับสนิทสนมบนที่นอนอันแสนอบอุ่น เขาลืมตาขึ้นมานิดหนึ่งก่อนจะอ้าปากหาวและบิดตัวอย่างเกียจคร้าน ก่อนที่จะพลิกตัวนอนท่าใหม่
"อือ... อย่าเพิ่งกวนได้ป่าว"
"เช้าแล้วน่ะ"
"หนาวจะตาย ไปชวนจูเนียร์เถอะ"
ถึงแม้เซเว่นจะตอบมาแบบนี้ ปิงปิงก็ไม่ได้สนใจ พยายามจะซุกตัวเข้าไปหาเซเว่น ขณะเดียวกันจูเนียร์ก็ลืมตาขึ้นมาดูด้วยความสนใจ แววตาขี้เล่นเริ่มฉายออกมา
"เล่นไรอ่ะ"
"ไล่จับ" ปิงปิงหันมาตอบ
"หิว กินก่อนด้ายป่าว"
"แม่ยังไม่ตื่น" ปิงปิงใช้จมูกดุนตัวจูเนียร์พร้อมกับเอามือ(เท้า)ตะปบหัวจูเนียร์
"เฮ้!" จูเนียร์ปัดออกอย่างรำคาญ "แน่จริงเข้ามาดิ"
"ออกมาเล่นข้างนอกสิ เดี๋ยวแม่ดุเอาหรอก"
....อือ...หนวกหูวุ๊ย ปายเล่นที่อื่น....
แม่สาวน้อยจอมซนเริ่มสนุก วิ่งวนไปรอบๆ มุ้ง ส่วนจูเนียร์ค่อยลุกมานั่งมองดูอีกฝ่ายโดยก้าวขึ้นไปนั่งบนผ้าห่มนวมผืนใหญ่ที่คลุมตัวแม่ก่อนที่จะกลิ้งตกลงมาบนที่นอนอีกครั้งหนึ่ง
"ออกมาๆ"
...ปิงปิง อย่าเสียงดังลูก แม่ยังไม่ตื่น.... เอาผ้าคลุมโปงไว้เผื่อไม่ได้ยินเสียง แต่ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดเลยนะ
ปิงปิงวิ่งวนพร้อมกับส่งเสียงท้าทาย จูเนียร์กระโดดข้ามไปข้ามมาระหว่างแม่กับเซเว่น เซเว่นหลบเข้าไปใต้ผ้าห่มด้วยความรำคาญ ลมเย็นเยือกผ่านวูบเข้าไป แม่ต้องเก็บชายผ้าห่มใหม่
....อย่ามาเล่นตรงมุ้ง ปายๆๆๆ.....
ไม่มีใครฟังแม่เลย ปิงปิงหลอกล่อจูเนียร์อย่างครึกครื้น ช่างเป็นเช้าตรู่ที่มีความสุขอะไรเช่นนี้ วันนี้แม่ตื่นสายได้
"แม่บอกว่าอย่ากระโดดมาที่มุ้ง"
"งั้นจูเนียร์ออกมาสิ"
"ม่ายออกเฟ้ย เข้ามาสิ"
.....ออกไป๊!.... เป็นปกาศิตสวรรค์ใต้ผ้าห่ม แม่เอื้อมมืออกมาคว้าจูเนียร์จับโยนออกไปนอกมุ้ง ...คนจาหลับ หมาแมวม่ายเกี่ยวเฟ้ย....
สงครามหฤหรรษ์ก้อบังเกิด ห้องนอนแสนอบอุ่นและเงียบสงบก็จากไป ปิงปิงกับจูเนียร์ต่างร่าเริง จูเนียร์วิ่งนำ ปิงปิงไล่ตาม จากรอบๆ มุ้งก้อมุดไปใต้โต๊ะทำงาน จูเนียร์กระโดดไปบนกองเอกสาร
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ จ้างก้อจับไม่ได้"
"รอเดี๋ยวๆๆ อย่าท้า!"
จูเนียร์กระโดดแผล็วขึ้นไปอยู่บนโต๊ะทำงาน ถึงแม้ปิงปิงจะอวบไปหน่อยแต่คล่องตัวมาก กระโดดไปตามกองเอกสาร
"ไล่ฉันไม่ทันหรอก"
"คอยดูสิ"
"ตามมาเลย"
จูเนียร์ท้าทายก่อนกระโดดอย่างว่องไวไปบนหลังคามุ้ง ปิงปิงก็ไวพอที่จะกระโดดงับหางอย่างฉิวเฉียด
ตุ๊บบบบ! ผึง!!!!!!!!!!
....โว๊ย!....
แม่โผล่พรวดออกมาจากผ้าห่ม กลับถูกมุ้งพันตัวจนไม่มีทางออก ปิงปิงตะกุยตะกายอย่างดีใจ
"แม่ๆๆๆๆๆ ตื่นแล้วเหรอจ๊ะ"
หางเป็นพวงสวยปัดไปมาถี่ๆ จูเนียร์เดินทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ลงจากที่นอน กว่าแม่จะตะกายออกมาได้ เช้าที่อบอุ่นและแสนสุขก็หมดไป ไม่มีตัวไหนสนใจกับหน้ายุ่งๆ หัวฟูๆ ของแม่เลย...นอกจาก ปิงปิง ที่รักแม่ตัวเดียว...พยายามเอาใจแม่โดยการกระโดดเลียหน้าแม่
หมายเหตุ
....เราสื่อกันอย่างเข้าใจแม้จะไม่มีคำพูดใดๆ.... ปิงปิงชอบเล่นกับเซเว่นและจูเนียร์ อืม...ลืมบอกไปอีกแหละ ปิงปิงเป็นสาวลูกผสมที่แม่ไม่สามารถบอกได้ว่า ผสมอะไรมั่ง ดูหน้าและรูปร่างแล้วนึกไม่ออก ขนสีขาว...ตัวเตี้ย หางเป็นพวง...ง่า เหมือนไม้กวาด....ปิงปิงซุกซนมากพอกับจูเนียร์ จำได้ติดตากับภาพหมาตัวอ้วนๆ ที่กระโดดโผลงมาบนหลังคามุ้ง ....แล้วมานก้อตกแอ่ก!
1 กพ. 5
หน้าส่วนตัว
801
Lovers
0 คน เลิฟฝากรักฟากฟ้า
