8 สิงหาคม 2550 11:32 น.
ฝากรักฟากฟ้า
บุญของลูกได้เกิดเป็นลูกแม่
หยาดทิพย์แท้มธุรสหยดอุ่นใจ
ยามทุกข์ร้อนแม่ปลอบประโลมให้
ยามหวั่นไหวแม่เป็นเช่นเพื่อนแท้
ดื้อเกเรก่อปัญหาน่าปวดหัว
พาลไปทั่วเอาแต่ใจไม่ฟังแม่
สุดท้ายทุกข์กลับมานอนเลียแผล
ซบตักแม่ดั่งนกตกปีกหัก
มือหยาบกร้านด้วยงานที่ผ่านมา
สู้ฟันฝ่าอาบเหงื่อเพื่อลูกรัก
ผมหยาบขาวแววล้าที่สลัก
แม้ทุกข์หนักก็ไม่ท้อหรือรอรา
สองแขนกอดโอบอุ่นละมุนอ่อน
ลูกหนุนอ้อนแม่ขับกล่อมด้วยเมตตา
งามละไมใจดีดั่งนางฟ้า
เช็ดน้ำตาปลอบขวัญยามหวั่นกลัว
ลูกเติบโตคงมั่นในวันนี้
ก็เพราะมีรักแม่ป้องไม่หมองมัว
ดั่งวิมานอบอุ่นของครอบครัว
โปรยปรายทั่วดุจหยาดทิพย์ชโลมใจ
ก้มกราบแม่แทบตักด้วยรักซึ้ง
เพียงช่อหนึ่งมะลิผลิไสว
เพียงบอกแม่รักแม่รักยิ่งใหญ่
แม่ผู้ให้ผู้สร้างทางชีวิต