25 เมษายน 2550 00:05 น.
ฝากรักฟากฟ้า
สายลม....ผ่านพริ้ว....ไผ่
ระบัดใบ...ระบำโบก
ออดแอด....เจ้าเอียงโยก
เสียงเศร้า...โศก....ผ่าน...สายลม
จุบจิบ...จุ๊บจิ๊บแจ้ว
โบยบินแผล๊ว....ส่งเสียงขรม.....
นกน้อย...เจ้าเริงรมย์
แต่....พี่ตรม......อยู่...เดียวดาย
หลบร้อน.....ใต้กอไผ่
กับ....หัวใจ....ไร้....จุดหมาย
รุ่มร้อน.....มิผ่อนคลาย
โอ้....สายใจ......ไม่เมตตา
เฝ้าเพ้อ.....ละเมอ....ใฝ่
ส่งรัก...ไป....ที่....ปลายฟ้า
เฝ้าหวัง....และ....รอ....มา
ถวิลหา......สุดคิดถึง....
21 เมษายน 2550 13:23 น.
ฝากรักฟากฟ้า
จะแกล้งรัก...ทำไม....เมื่อ.....ไม่รัก
คำแน่นหนัก....พูดไป....ไร้ความหมาย
ทั้งน้ำใจ....เคยมี.....มากลับกลาย
แสนเสียดาย....หัวใจ....ดูไร้ค่า...
ที่เคย...รัก....แปรเปลี่ยนเป็นเกลียดชัง
ต้องหันหลัง....ปวดร้าว....เขา....เมินหน้า
เคย....อาทร.....มาสิ้นไร้....ไม่นำพา
ซ่อน....น้ำตา....เก็บใจ....ไป....จากกัน
คำ...ทุกคำ...จำได้....ไม่เลือนลบ
ถึงจะจบ....จาก....ไกล....ไม่จาก.....ฝัน
ยังอบอุ่น....กรุ่นใจ.....ในคำนั้น
เคย...ผูกพัน....สัญญา....ไร้ค่า....หรือ.....
20 เมษายน 2550 17:15 น.
ฝากรักฟากฟ้า
เจ้างามเอย....งามเนตร...งามเกศแก้ม
ยามเจ้าแย้ม...ยิ้มยั่ว....ยะยวน...ตา
หวานเนตรคม....ยามชาย...ชม้าย...มา
งามดวงหน้า...หวานซึ้ง...ติด...ตรึง...ใจ
คิ้วขนง....ก่งงาม....ดังศรรัก
ถูก....ศรสัก....ปักตรง.....พี่หลงใหล
งาม...นวลผ่อง....สองปรางค์...ละมุนละไม
ถนอมไว้...แก้มนวล.....อย่าด่วนหมอง
หวานวาจา....พริ้มเพราะ....เสนาะโสต
เยื้อนแย้มโอษฐ์..ล้วนน้ำคำ....ฉ่ำใจปอง
พี่ฝันได้.....ร่วมเรียง......อยู่.....เคียงครอง
มิให้ต้อง....หมองหมาง.....ระคางขุ่น.....
19 เมษายน 2550 17:13 น.
ฝากรักฟากฟ้า
เฝ้า...คอยรอ...รอคอย...น้อยใจนัก
เฝ้า...รอ...รัก....รอ....หวัง....ทั้งผูกพัน
เฝ้า....ถนอม....ออมใจ....ใช่เพ้อฝัน
เฝ้า...รอ....วัน....สัญญา.....จะมาหา
เริ่มต้น....จาก...ห่วงหา....อาทรกัน
เริ่มจากวัน......เป็นเพียงเพื่อน....ไม่เลือนลา
เริ่มนับหนึ่ง....ก้าวเคียงคู่....สู่วันหน้า
เริ่มต้นมา....จากเพื่อน....เลื่อนเป็น....รัก...
ได้เพียง...รอ...รอ....หัวใจ.....ไกล...สุดฟ้า
ได้เพียง...เพ้อ....ละเมอหา.....อาวรณ์นัก
ได้เพียง...ฝาก......วาที.....ที่ประจักษ์
ได้เพียง..ทัก....ทายฝัน....พา....หวั่นใจ.....
19 เมษายน 2550 08:17 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ระเรื่อย....เอื่อยเอื่อย...ไหล
จาก....แดนไกล....จาก....ขุนเขา
ผ่านห้วย....ไพรลำเนา
ลัดเลาะ.....เลี้ยว.....มาเนิ่นนาน....
กระซิบ....เซาะซอกหิน
ระริก....ริน....ระเรื่อย....ผ่าน
เยียบเย็น....ยะเยือก....ซ่าน
หนาวสะท้าน......จับจิตใจ
ไหลเรื่อย....ผ่านขุนเขา
ผ่านลำเนา....ผ่านพงไพร
ผ่านบ้าน....ผ่านเมืองไป
คือ....สายน้ำ....จาก....แดนดอย