28 พฤศจิกายน 2550 14:04 น.
ฝากรักฟากฟ้า
เสียดาย...ใจ...ที่ต้องมาหลงรัก
เสียดาย...ศักดิ์...สูงส่งดังหงส์เหิน
เสียดาย...ตัว...มัวหลงพะวงเพลิน
เสียดาย...เดิน...ทางผิดคิดโทษใคร
เคยเชื่อมั่นสัญญามาจืดจาง
ต้องมาร้างด้วยคำคนให้หม่นใจ
รักที่มีเคยสนิทเคยชิดใกล้
สิ้นเยื่อใยไม่อาจคืนมาชื่นทรวง
คำเคยบอกว่าแสนดีไม่มีแล้ว
เปรียบดังแก้วร้าวแยกแตกหลุดร่วง
มีแต่รอยชอกช้ำรักหลอกลวง
ไม่อาจทวงหัวใจใครกลับคืน
รักเคยก่อเคยสานมารานร้าว
รักสองเราเคยชื่นชมกลับขมขื่น
รักลอยหลุดเกินฉุดยื้อเกินรื้อฟื้น
ไม่อาจฝืนจึงได้แต่....แค่...เสียดาย
19 พฤศจิกายน 2550 14:58 น.
ฝากรักฟากฟ้า
อยู่ห่างกัน...แสนไกล.....สุดสายตา
ไกล ....สุดฟ้า....เกินกว่า...มาพบกัน
แต่ไม่อาจ.....ห้ามใจ....ที่....ใฝ่ฝัน
ใจผูกพัน....ส่งให้.....ถึง....ใจเธอ
อยากจะบอกว่า....คิดถึง....รัก....มากมาย
และยังไม่....ลืมคำ.....เคยพร่ำเพ้อ
ไม่ลืมวัน....และคืน...ได้พบเจอ
ใจ.....อย่าเผลอ....คิดถึงใคร....มาก....ไปกว่า
14 พฤศจิกายน 2550 15:24 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ขวัญเอย.....ขวัญคนดี
แก้วตาพี่....อย่าร้องไห้
ใครทำ....ให้...ช้ำใจ
เจ้าอย่าได้ใจขุ่นแค้น
คำคนฟังเขาใย
เจ้าทำใจให้หนักแน่น
รักเจ้า...รักเหลือแสน
รักเจ้าแม้น...กว่าชีวี
หญิงใด....ไม่รักเท่า
รัก...แต่เจ้า....ขวัญฤดี
นิ่งเถิดขัวญใจพี่
ซบอกนี้...ซับน้ำตา
ไม่เคยจะเป็นอื่น
ไม่เคยชื่นหญิงใดมา
ฝากรักฝากฟากฟ้า
พี่ฝันหาเจ้าผู้เดียว
สิ่งใดให้เจ้าโกรธ
พี่ขอโทษเจ้าจริงเจียว
ไม่ปองไม่ยุ่งเกี่ยว
ไม่แลเหลียวหญิงอื่นใด
ไม่รัก...ไม่ซ่อนชู้
มีเจ้าอยู่หนึ่งในใจ
ฝากฝันฝากรักไว้
จากฟ้าไกลไปสู่เจ้า
ใครทำเจ้าขุ่นเคือง
อย่าเอาเรื่องมาโศกเศร้า
ใครพูดก็ช่างเขา
อย่าใจเบาเฝ้าจาบัลย์
หลายคนหลายเรื่องราว
ทำความฉาวไม่เว้นวัน
ฟังไปอย่าไหวหวั่น
จำคำมั่นพี่สัญญา
ยิ้มเถิด...ให้ชื่นใจ
ฝากรัก...ไว้...ในแววตา
ยิ้มนิด....ขวัญพี่ยา....
อย่าโศกา....ให้แก้มหมอง
ฝากลม....ประโลมขวัญ
ฝากแสงจันทร์....ปลอบโยนน้อง
ฝากดาว....ช่วยปกป้อง
ฝากรัก....ครอง...เพียงสองเรา
12 พฤศจิกายน 2550 11:56 น.
ฝากรักฟากฟ้า
แว่วน้ำคำ...ฉ่ำหวาน....ผ่านข้ามฟ้า
บอก...รัก...มา...ว่า...รักมั่นไม่ผันแปร
ดั่งเพลงทิพย์....กล่อมใจไว้แน่แท้
หรือเพียงแค่....ลวงใจ...ให้ละเมอ
หากน้ำคำ.....ที่บอก...ไม่หลอกลวง
รัก...และ....ห่วง...จริงใจ...ใช่พร่ำเพ้อ
จะเก็บคำ...จำไว้..ในใจเสมอ
รักจริงเออ.. รักน้อง.....เฝ้าปองหมาย
คำหวานเอย.....
พร่ำเฉลย....วอนไว้....ไม่แคลนคลาย
คำน้อมโน้ม....โลมใจไม่แหนงหน่าย
...ห่วงเจ้าสาย....ขวัญฟ้า.....อย่าขื่นขม
แว่วน้ำคำ....ฝากเพลง....บรรเลงร้อย
ทุกคำถ้อย....ชวนถวิล...หลงลิ้นลม
เพลงแว่วหวาน...กล่อมใจ....ให้นิยม
คำงามสม....จึงมอบใจ....ใน...คำหวาน
12 พฤศจิกายน 2550 06:11 น.
ฝากรักฟากฟ้า
จะลาลับ...ลบเลือน...แล้วหรือรัก
จะต้องหัก...ใจฝัน...หันหลังจาก
จะต้องลืม...วาจาว่า....รักมาก...
จะต้องพราก...จากใจ...ไม่คืนมา
อย่าเพิ่งบอก...ลา...ไป...จะได้ไหม
ขอเตรียมใจ...ซ่อนเจ็บ...เก็บน้ำตา
ขอเสแสร้ง...แกล้งรัก...ดังผ่านมา
ก่อนเอ่ยคำอำลาว่า...ลาก่อน
รักกันมานานเนิ่นพลันเหินห่าง
รักมาร้างสิ้นห่วงหา...เคยอาวรณ์
รัก..เคยรัก...รักมั่น...พลันตัดรอน
รักมาซ้อน..ซ่อนใจ...ให้หม่นหมอง
เคยกระซิบ...พร่ำพรอด...ออดอ้อนหวาน
ฝากรักผ่าน...ลมไป...ด้วยใจปอง
ทั้งเช้าค่ำ...เคยร่วมเรียงใจเคียงครอง
ใจเราสองใกล้ชิดไม่ปิดบัง
เพราะเธอมีรักใหม่...ใจจึงห่าง
มาทิ้งขว้าง...มองเมินเกินจะรั้ง
เธอบอกรักเขายิ่งทั้งจริงจัง
ขอหันหลังจากกันในวันนี้
ขอเวลาทำใจไปอีกนิด
ใช่จะคิดฉุดฝืน...หรือคืนดี
เพียงสักนิดคิดถึง...หนึ่งนาที
หากรักมี...เหลือสักหน่อย...ค่อยปล่อยมือ
หน้าส่วนตัว
1195
Lovers
0 คน เลิฟฝากรักฟากฟ้า
