14 ตุลาคม 2550 08:24 น.
ฝากรักฟากฟ้า
จะติดปีก....หัวใจ...ไปตามฝัน
เมื่อถึงวัน....สองใจ...ได้ร่วมเคียง
จะอิงแอบ...แนบชิด....กระซิบเสียง
บอกรักเพียง...สองเรา.....เฝ้าเคล้าคลอ
เจ้าร่างน้อย.....ออดอ้อน.....เสียงอ่อนหวาน
ฝาก...รัก...ผ่าน...ม่านฟ้า.....มาคอยรอ
ช่างใจน้อยสารพัดชอบตัดพ้อ
จะพะนอ....เอาใจ....ไม่เปลี่ยนแปร
เพราะเส้นทาง....ห่างไกล...ใจจึงหวั่น
กลัวเหหัน....ปันใจ...ให้เชือนแช
หากพี่เปลี่ยน...เป็นรักลวง...ช้ำดวงแด
คงมีแต่....น้ำตา....มาล้างใจ
เป็นคำมั่นสัญญา....มาแต่น้อง
พี่ไม่ปอง....หญิงอื่น....อย่าหวั่นไหว
เพราะพี่รัก....พี่จึงหวง....ทั้งห่วงใย
กลัวมีใคร.....ลักเจ้า....ไปเคล้าครอง
พี่สัญญา....น้องมั่นคง....ไม่หลงใหล
จะรักใด...ใครอื่น....ไม่ชื่นปอง
สัญญาใจ....มั่นคง....เพียงเราสอง
ไม่หม่นหมอง....ครองรัก....สมัครสมาน
12 ตุลาคม 2550 08:25 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ตุ๊กแกตัวลาย
ตะกายข้างฝา
งูเขียวเลื้อยมา
กินตับตุ๊กแก
กินดีอยู่ดี
มั่งมีแน่แท้
งูเขียวแลแล
จ้องแต่กินตับ
ทหารแบกปืน
ยื่นเบิกปูนปรับ
โบกตึกนึกนับ
กินตับงูเขียว
ร้อนแดดแผดเผา
ตัวเราไม่เกี่ยว
เพราะงูตัวเดียว
ล้วงตับตุ๊กแก
ท้องกิ่วหิวข้าว
มื้อเช้ากาแฟ
ตับเลยไม่แก่
คาเฟอีนเพียบ
11 ตุลาคม 2550 21:36 น.
ฝากรักฟากฟ้า
กลีบบอบบาง....พลิ้วไหว....ตามสายลม
น้ำค้าง...พรม...เย็นยิ่ง....กลิ้งร่วงพรู
อวดสีสัน....ประหนึ่ง....ล่อ....ผึ้ง...ภู่
กอ...เอนลู่....อ่อนระบัด....ลมพัดผ่าน
ทั้งผึ้ง...เคล้า...เย้ายวน....ชวนลุ่มหลง
ภู่พะวง...ลงชิม.....ลิ้มน้ำหวาน
ผีเสื้อว่อน....ร่อนรำ.....ดูสำราญ
สวยละลาน....หวาน...หอม....ให้ดอมดม
ต่อให้สวย....ให้งาม.....สักเพียงใด
คงเป็นได้....แค่....ดอกหญ้า.......หาชื่นชม
อาจจะเก็บ....เด็ดไป......ใช่นิยม
แค่ภิรมย์....ชั่วครั้ง......อย่าหวังไกล
อาจจะชาย....ตาแล.....แค่....มองผ่าน
คำชมหวาน.....ล้อเล่น.....ใช่เห็นใจ
เด็ดช่อสวย.....ทิ้งขว้างไป....ไม่เสียดาย
จะเก็บไป....ไม่ควรคู่.....ดู.....ไร้ค่า
อย่าทะยาน....ฝันใฝ่....เกินใจตัว
จะหมองมัว.....มีมลทิน.....สิ้นความหมาย
กลีบบอบช้ำ....ก้านชำรุด.....สุดเสียดาย
เป็นดอกไม้.....ดอกหญ้า.....ราคาถูก.....
8 ตุลาคม 2550 12:31 น.
ฝากรักฟากฟ้า
คิดถึง...คำ...บอก...รัก...จากคนหนึ่ง
ยังติดตรึง....ในใจไม่รู้วาย
ทั้งอ่อนโยน...อ่อนหวาน...ไม่แคลนคลาย
รักไม่หน่าย.... จากใจ มอบให้มา
บอกห่วงหา..... ห่วงใย ไม่วายเว้น
เช้า...สาย..เย็น...ค่ำคืน....ชื่นนักหนา
มีความฝัน...ฝากความฝัน...ทุกวันมา
ไม่ร้างรา...แรมไกล....ร่วมใฝ่ฝัน
คำยืนยัน...แน่นหนัก...รัก...ชั่วกาล
จะเนิ่นนาน...เพียงใดอย่าได้หวั่น
แม้นเหินห่าง...วางใจ....ไว้คงมั่น
ไม่แปรผัน...พี่รักเธอ...เสมอใจ
เมื่อวันผ่าน....กาลเนิ่น...เริ่ม.....เมินหมาง
บนเส้นทาง...รักพี่...มีหญิงใหม่
ต่างพร่ำพรอดออดอ้อนซ้อนหทัย
เก็บซ่อนไว้หลายรักเกินหลักร้อย
ที่เคย...ห่วง...ก็หายเสียดายนัก
ที่เคย...รัก...มาร้างไปให้ใจน้อย
ที่เคย...หวัง...ก็มาเลือน....ฝันเลื่อนลอย
ที่ให้...คอย....ก็มาคลาย.....สลาย....ฝัน
5 ตุลาคม 2550 15:40 น.
ฝากรักฟากฟ้า
เมื่อ....ความรัก....ทักทาย...จาก...ปลายฟ้า
ถึง...แก้วตา...จอมใจ...คนในฝัน
บินข้ามธาร....ผ่านขุนเขา...เงาตะวัน
ตามรอยจันทร์....นำทาง....ระหว่างเรา
อุ่นไอ....รัก....ถักทอ....ก่อ....เป็นผืน
ยามค่ำคืน....ห่มกาย....ใจ...คลายเหงา
ความคิดถึง....ขึงเปลน้อย....คอยนงเยาว์
จะไกวกล่อม...ขวัญเจ้า....เข้านิทรา
เพลงความรัก....ขับขาน......อาบลานฝัน
ท่ามกลาง....จันทร์....มองเมียง....เยี่ยง....อิจฉา
จึง...ลับหาย...กรายเข้า..เงา...เมฆา
ปล่อยรักแนบ,,,แอบ...อุรา.....อย่างเต็มใจ
เมื่อความรัก....ทักทาย.....จากปลายฟ้า
ขอแก้วตา....จอมขวัญ....อย่าหวั่นไหว
เพียง....มี...เรา...เท่าที่เห็น....ความเป็นไป
ความห่วงใย.....ที่เป็นเรา..เท่าที่มี