10 กุมภาพันธ์ 2550 17:19 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ขอบังอาจตอบกลอน...... ชายก่องกิก
หาน้องพริก กุหลาบขาว เพียงพริ้วพา
ทั้งครูพิม คนดี อย่าหนีหน้า
ช่วยอีกครา อยู่ด้วยกัน ที่บ้านกลอน
บอกแม่มด ใจร้าย ร่ายเวทมนต์
ขอให้ดล ใจน้องพี่ กลับคืนคอน
กลับบ้านนา มาหาพี่ ที่เว้าวอน
ดับรุ่มร้อน หรรษา น่ายินดี
จาก....ฝากรักฟากฟ้า .....มาตอบคำ
วจีพร่ำร่ำเฉลยเอ่ยมานี้
มาเชียงใหม่ ไม่ได้ นะคุนพี่
จบกลอนนี้ ไปก่อน ตามอ้อนนาง
10 กุมภาพันธ์ 2550 14:11 น.
ฝากรักฟากฟ้า
หน้านิ่วคิ้วขมวด
คิดจนปวดหัวระเบิด
ท่องจำทำไปเถิด
ทั้งสูตรคูณอาขยาน
ยากเย็นต้องเคี่ยวเข็ญ
ทำให้เป็นจำให้นาน
อย่าท่องเพียงให้ผ่าน
คิดวิเคราะห์ต้องเหมาะเหม็ง
อ่านแล้วเอามาเขียน
ทั้งเรียนรู้ดูเครียดเคร็ง
ครูบอกต้องดีเก่ง
คะแนนสอบออกมาดี
ทดลองโครงงานวิทย์
สิ่งประดิษฐ์สรรค์สร้างมี
การงานเลี้ยงชีวี
ใช้วิถีอย่างเพียงพอ
ประวัติชาติไทยเรา
แต่น่านเจ้าท่องไว้หนอ
ศาสนาทุกหัวข้อ
จำให้ได้อย่าได้ลืม
ภาษาเอบีซี
ไม่แฮปปี้แต่พอครึ้ม
พูดไปให้ครูปลื้ม
แต่ไม่รู้เลยความหมาย
10 กุมภาพันธ์ 2550 12:46 น.
ฝากรักฟากฟ้า
....จะกลับ...มารับขวัญ
ให้รอวันพี่หวนมา
พี่อยู่.....แม้....ไกลตา
แต่....หัวใจ....อยู่ใกล้น้อง....
เก็บคำ.....สัญญามั่น......
เฝ้ารอวัน....ร่วมเคียงครอง
มั่นรัก.....ของเราสอง.....
มิแปรผัน.....ไม่เปลี่ยนแปลง.....
ขวัญเอย.......เจ้าขวัญตา.....
ถวิลหา.....เจ้ารอมแพง
ฝากเดือน......ฝากดาวแฝง
ถนอมเจ้า....ไว้แทนพี่.....
ฝากลมประโลมเจ้า
อย่าหมองเศร้า......นะ.....คนดี
แก้มนวล......จะหมองศรี
ขวัญชีวี......พี่หนึ่งเดียว
แวววับ.....หวาน.....แววตา
หวานวาจา.....หวานจริงเจียว
คมคำ....ดังคมเคียว
เกี่ยวใจพี่ไว้เคียงเจ้า
คำพี่.....คือ......สัญญา
จะกลับมา....ร่วมคลอเคล้า
ไม่นาน...นะ.....ขวัญข้าว
พี่.....รักเจ้า.....เท่าชีวา
9 กุมภาพันธ์ 2550 19:10 น.
ฝากรักฟากฟ้า
แค่...ใบไม้.....ร่วงหล่น......ลงสู่ดิน
ปลิดใบสิ้น ยามแล้ง.....ดูแห้งห่อ
เพียงลมแผ่ว สลัดหลุด ไม่รั้งรอ
เหลือก้านกอ แห้งเฉา ดูเศร้าสร้อย
ฟุ้งตลบ....กลบมัวทั่วแผ่นฟ้า
ฝุ่น.....เข้าตา...น้ำตา...รื้อ มือป้ายป้อย
ระคายเคือง ขยี้ซ้ำ ย้ำเป็นรอย
หัวใจพลอย....แอบริน....น้ำตาร่วง
วันเวลา....พ้นผ่าน ไม่พักหยุด
อยากยื้อยุด ย้อนกลับ.....อย่าลับล่วง.....
ดังชีวิต เหนื่อยหน่าย ทุกข์หนักหน่วง
สิ้นคนห่วง.....สิ้นกำลัง.....สิ้นหวังใจ
มองชีวิต.....มองทาง ช่างมืดมัว
ฟ้าสลัว ใจสลาย อยากลาไกล
แล้งลมฟ้า แล้งหวัง แล้งฝันใฝ่
ดั่ง...ต้นไม้...ยามแล้ง รอวันล้ม...
9 กุมภาพันธ์ 2550 16:24 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ใบไม้พรูร่วงหล่นลงสู่ดิน
ปลิดใบสิ้นยามแล้งดูแห้งห่อ
เพียงลมแผ่วสลัดหลุดไม่รั้งรอ
เหลือก้านกอแห้งเฉาดูเศร้าสร้อย
ฟุ้งตลบกลบมัวทั่วแผ่นฟ้า
ฝุ่นเข้าตาน้ำตารื้อมือป้ายป้อย
ระคายเคืองขยี้ซ้ำย้ำเป็นรอย
หัวใจพลอยแอบรินน้ำตาร่วง
วันเวลาพ้นผ่านไม่พักหยุด
อยากยื้อยุดย้อนกลับอย่าลับล่วง
ดังชีวิตเหนื่อยหน่ายทุกข์หนักหน่วง
สิ้นคนห่วงสิ้นกำลังสิ้นหวังใจ
มองชีวิตมองทางช่างมืดมัว
ฟ้าสลัวใจสลายอยากลาไกล
แล้งลมฟ้าแล้งแล้งหวังแล้งฝันใฝ่
............................................................................
หน้าส่วนตัว
970
Lovers
0 คน เลิฟฝากรักฟากฟ้า
