10 กุมภาพันธ์ 2551 00:34 น.
ฝากฝัน
ใครคนหนึ่งศึกษาหารักแท้
องค์ประกอบตัวแปรเขาค้นหา
วาเลนไทม์ปีนี้กำลังมา
อยากรู้ว่ารักแน่แท้อย่างไร
๑.จะสัมผัสอุ่นได้เมื่อใกล้เขา
สุดจะเหงายามมิรู้เธออยู่ไหน
๒.จะยกย่องให้เกียรติอย่างจริงใจ
เธอคือใครคนนั้นฉันเชิดชู
๓.จะเชื่อมั่นพึ่งได้ยามวิกฤติ
เสี่ยงชีวิตไปหาถ้ารับรู้
๔.จะผิดพลาดอย่างไรไม่ทนดู
ช่วยพธูให้อภัยไม่แค้นเคือง
๕.จะเข้าถึงอารมณ์ความรู้สึก
ด้วยสำนึกเสรีในทุกเรื่อง
๖.จะอ้วนดำหัวล้านมะลังเลือง
มิขัดเคืองในโฉมรักโนมพรรณ
๗.จะเปิดอกพูดจาทุกวาทะ
มิเกรงจะอับอายให้หุนหัน
๘.เธอคือสิ่งมีค่าเท่าชีวัน
ขาดเธอนั้นฉันจะอยู่ได้อย่างไร
๙.จะยอมร่วมความคิดและอารมณ์
แต่มิข่มความเป็นเธอหรอกรู้มั๊ย
๑๐.จะยืนร่วมทุกข์สุขด้วยดวงใจ
มิหวั่นไหวในทุกข์ที่พบพาน
สิบประการพิสูจน์หารักแท้
ก็เพียงแต่ตรวจตราอย่างกล้าหาญ
ว่าความรักที่มีกี่ประการ
สุขสำราญรักแท้วาเลนไทน์
ฝากฝัน.
9 ก.พ.51
5 กุมภาพันธ์ 2551 08:43 น.
ฝากฝัน
สุข...ใดในโลกหล้า พึงมี
สันต์...ในหทัยนี้ มอบให้
วัน...แห่งชื่นชีวี เป็นสุข
เกิด....หญิงหนึ่งไซ้ร์ งามแท้ ครูไทย
กัน...ทุกข์โรคภัยพ้อง อย่ามี
นา...นาโชคลาภนี้ พึงได้
เท...วัญอวยชัยชี้ ทางสุข สมเอย
วี...รวรรณมอบให้ อย่าได้ เสื่อมซา
ฝากฝัน
5 ก.พ.51
4 กุมภาพันธ์ 2551 02:23 น.
ฝากฝัน
กาบหมากม้วนแทนหมวกติดตะเกียง
ต้นยางเรียงรอมีดกรีดย่ำรุ่ง
ดอกเหงื่อย้อยน้ำยางหยดหอมจรุง
รอวันพรุ่งส่งขายให้ลูกเรียน
น้ำค้างหยดเหงื่อหยาดก็ปาดทิ้ง
ชีวิตจริงเหนื่อยนักมักปวดเศียร
มีความทุกข์มากล้นกลับวนเวียน
ส่งลูกเรียนหวังให้เป็นนายคน
นับรอยมีดกรีดเค้นน้ำยางขาว
บอกเรื่องราวขวากหนามความขัดสน
นับใบเสร็จส่งเงินลูกของตน
บอกถึงคนสวนยางกระเสียรใจ
น้ำค้างหยดเหงื่อหยาดน้ำยางขาว
คือเรื่องราวความหวังที่สดใส
คนสวนยางพาราภาคใต้ไทย
เพียงโลกใหม่ไกลหวังพังทลาย
ลูกเรียนจบพบว่าไร้ค่าเหลือ
จะเรียนเพื่อสิ่งไหนไร้เป้าหมาย
เหงื่อที่หยดรดสวนไปมากมาย
ผลสุดท้ายได้คนจนปัญญา
จะหุงข้าวให้สุกยังยุ่งยาก
จะไปถางไปถากมีปัญหา
นั่งกอดอกนอนหนุนปริญญา
เฝ้าคอยท่านั่งขอพ่อแม่กิน
มอบปริญญาดอกเหงื่อคน ป.สี
คือผู้ที่เรียนรู้มิหมดสิ้น
ปริญญามหาฯลัยไร้ชีวิน
มิทำกินรอคนจ้างเพียงอย่างเดียว
ฝากฝัน
4 ก.พ.51