1 พฤศจิกายน 2550 22:20 น.
ฝากฝัน
วันยุ่งยุ่งหุงข้าวอยู่ในครัว
ประตูรั้วถูกเคาะอยู่อึงมี่
อาอ้วงโอ๋ยอาอ้วงเปิกตูซี
เห็งตะกี้ยังอยู่หน้าบ้างเลย
อ้าวอาแป๊ะเป็นไงมีไรหรือ
เห็งลกลื้อจอกนิ่งอยู่เฉยเฉย
จะลักจ้างบ้างไหมม่ายไกเลย
พาอาเชยกะอั๊วไปหนามบิง
จะเดินทางไปไหนหรืออาแปะ
ก็เจ้าแกะลูกอั๊วที่หัวหิง
ปูเหลียวนี้มังเปี่ยงที่ทังกิง
มังย้ายถิ่งปายอยู่อเมลิกา
มังซื้อบ้างหลังหญ่ายอยู่ที่โน้ง
ถูกเขาโก่งค่าซ่อมจงเกิงค่า
อั๊วซ่องเองก็ไล้เบาลาคา
ประหยักค่าใช้จ่ายไล้หลายดอลล์
ผมจะไปทำงานวันพรุ่งนี้
ก็พอดีไปส่งอาแปะก่อน
ช่วยเหลือกันไม่คิดหรอกค่าออน
พรุ่งนี้ก่อนเจ็ดโมงค่อยเจอกัน
เอ้อ..ลูกซื้อบ้านเมืองนอกหลังออกใหญ่
ยังตั้งใจใช้พ่อก็น่าขัน
แปะชราเจ็ดสิบกว่าก็แก่ครัน
ค้อนเลื่อยนั้นทิ้งร้างมาหลายปี
เพราะลูกแก้วแววช่างที่ยังเหลือ
แปะทำเพื่อลูกรักไม่หักหนี
ไปเถิดแปะไปเถิดให้โชคดี
คงจะมีโอกาสได้เจอกัน
มองเครื่องบินเหินหาวตามราวฟ้า
มิเห็นหน้าอาแปะอีกเลยฉัน
สองปีผ่านอาเชยมาสามวัน
บ้านแปะนั้นขายทิ้งแล้วจากไป
บอกอาแป๊ะแพ้อากาศจนล้มป่วย
แต่เพียรช่วยซ่อมบ้านจนไม่ไหว
เพียงสี่เดือนอาแปะก็ตายไป
ที่บ้านใหม่ไอ้แกะเมืองไอ้กัน
30 ตุลาคม 2550 23:15 น.
ฝากฝัน
คืนเดือนมืดฝนพรำใจพร่ำเพ้อ
ฟ้าละเมอคนหมองมองน้ำใส
สายฟ้าแลบแปลบปลาบวาบในใจ
โอ้ไฉนใจเราเหงาเหลือเกิน
สายลมอู้ต้นไม้ลู่หอบไอฝน
ใบไม้หล่นปลิวคว้างคล้ายห่างเหิน
สุดจะทนทดท้อใจเหลือเกิน
ทุกก้าวเดินมีหนามอยู่ร่ำไป
ฝนพรำหายฝนโปรยปรายมาแทนที่
เสียงดนตรีหรีดหริ่งเสียงน้ำไหล
ห้วงคำนึงคิดถึงคนแดนไกล
อยากฝากใจไปกล่อมยามนิทรา
คืนฝนตกมาก..เหงา..คิดถึง...ใครบางคน
30 ตุลาคม 2550 22:48 น.
ฝากฝัน
เห็นกระจาบคาบหญ้ามาทำรัง
ดูน่ารักน่าชังเป็นหนักหนา
ช่างพากเพียรมุ่งมั่นเหลือคณา
แต่ตัวข้าฯขี้เกียจเสียเหลือเกิน
นั่งมองไปมองมาก็อายนก
จึงหยิบยกปากกามาแก้เขิน
เขียนลำนำบทกลอนเล่นเพลินเพลิน
ดีกว่าเดิน..นั่งว่างไร้งานทำ........(..ฮาๆๆๆๆๆ)
เมื่อปากกาจ่อกระดาษตาวาดฝัน
คิ้วชนกันขมวดแน่นดูหน้าขำ
เขียนอย่างไรหล่ะหือเจ้าลำนำ
ปากพึมพำคิดหวลทวนคำครู
แล้วจะเขียนกลอนแปดหรือกลอนหก
คิดไม่ตกจะใช้คำใดหรู
น่าจะเขียนกลอนรักสักบทดู
แต่รักตูไม่มีเลยนี่น๊า
หรือจะเขียนบทชมธรรมชาติ
เขียนดินฟ้าอากาศเลยดีกว่า
เขียนทะเลภูเขาสายธารา
หรือเขียนป่าพืชพรรณก็ดูดี
เอ๊ะ... หรือเขียนถึงสัตว์ป่าที่น่ารัก
มากมายนักหมูป่ากวางช้างหมี
อ้าว...เพื่อนข้างบ้านมาเยี่ยมได้พอดี
เฮ้อ....ไว้พรุ่งนี้ค่อยแต่งก็แล้วกัน.....เอิ๊กๆๆๆๆ
24 ตุลาคม 2550 20:18 น.
ฝากฝัน
ยกสิบนิ้วประนมก้มเกศา
กราบศรีปราชญ์ครูบานครศรีฯ
โปรดช่วยค้นดลใจเชิงกวี
อย่าเสียทีลูกหลานชาวนครฯ
ด้วยฝากฝันคนนี้ยังอ่อนหัด
ไม่เจนจัดเชิงกวีศรีอักษร
ชอบท่องเที่ยวเหงาเหงาบนทางจร
อยากอาศัยบทกลอนมาผ่อนคลาย
ยกสิบนิ้วยอไหว้อยู่เหนือเศียร
ต่างดอกไม้ธูปเทียนมาถวาย
อัญเชิญครูมาสถิตอยู่ข้างกาย
รับกราบไหว้จากศิษย์นิจนิรันดร์
24 ก.ย. 5
หน้าส่วนตัว
1186
