26 กุมภาพันธ์ 2546 09:59 น.
ฝันหวาน
เคยศรัทธาในความเป็นตัวเธอ
เคยหลงเพ้อ..คิดว่าแสนดีหนักหนา
เป็นเทพบุตรพลัดหลงหล่นมาจากฟ้า
โธ่เอ้ย!!เทียบกับกองขี้หมานายยังมีค่าน้อยกว่ามัน
คนหน้าตาดีแต่จิตใจสกปรก
คิดแต่เรื่องรกๆ ทำดีเพื่อหลอกใช้ฉัน
ก็รู้ตัวมาตลอดแต่ไม่คิดว่าจะหมดความอดทนกับมัน
จนวันนี้ที่เธอปล่อยใครคนนั้นมาย่ำยี
ทำไมไม่ดูแลสัตว์ประเสริฐเลือดอุ่น
ปล่อยให้มันออกมาเห่าหอนให้วุ่นวายอย่างนี้
มันคงห่วงขึ้ตัวเอง...ถึงได้คอยแต่จะแยกเขี้ยวกัดคนดี
เอาเถอะแค่..กองขี้ยังอยากได้ขนาดนี้.........ก็เก็บรักษาไว้ให้ดี
.................อย่าให้มันส่งกลิ่นออกมาประจานตัวเองแล้วกัน
13 กุมภาพันธ์ 2546 11:02 น.
ฝันหวาน
บนหาดทรายสีขาวขุ่น
มีชื่อของคุณตัวเบ้อเร้อ
น้ำทะเลซัดทีชื่อเริ่มเบลอ
ณ หาดทรายกับคนเพ้อเจ้อคนหนึ่ง
บางครั้งแค่ได้รู้สึกคิดถึง
แม้จะไปไม่ถึงคุณฉันก็อบอุ่นได้
ไม่ต้องมีคุณยืนอยู่ข้างๆกาย
เพราะไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนคุณก็อยู่กับฉันได้
อยู่ในใจตลอดเวลา