16 มิถุนายน 2545 00:30 น.
ฝันหวาน
ทำไมเราต้องพบกัน
ในวันที่ต่างคนต่างมีใครและไม่สามารถมองข้ามเขาได้
ทำไมความรู้สึกว่าคุ้นเคยจึงเกิดขึ้นในหัวใจ
เหมือนเราต่างเจอคนที่ใช่..ในวันที่ใจถูกจับจอง
หรืออาจเป็นเพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบหนึ่งของความคิด
ที่ต่างคนต่างเคยลิขิตคนในอุดมคติเอาไว้ในสมอง
เมื่อได้พบเจอคนที่รอคอย..จึงคิดเพียงอยากจะครอบครอง
แล้วคิดว่าตัวเองมองทุกอย่างถูกต้อง..แต่ใช้อารมณ์ในการมองไม่ใช่หัวใจ
หรือแค่เพียงบางอารมณ์ที่ปล่อยให้หัวใจว่างเปล่า
แท้ที่จริงแล้วระหว่างเราก็เป็นเพียงภาพฝันที่ต่างคนต่างเคยค้นหา..
แต่อยู่ในความเป็นจริงไม่ได้
คนในฝันคนในอุดมคติอาจมีจริง..แต่อาจไม่ใช่คนที่จะฝากทั้งหัวใจ
ความรักคือความจริง..ความผูกพันคือสายใย..แค่มีสองหัวใจที่เข้าใจ
.....คนในผันอาจไม่จำเป็นอีกต่อไป...แค่เพียงเก็บไว้ในฝันคงเพียงพอ
16 มิถุนายน 2545 00:01 น.
ฝันหวาน
ระหว่างเรามันคงไม่ใช่ความรักใช่ไหม
เธอมีหัวใจไว้เพื่อเต้น..เพื่อสูบฉีดโลหิดให้มีชีวิตอยู่
ชีวิตเธอเคยชินกับการได้รับ...ความรู้สึกของคนอื่นเธอจึงไม่เคยรับรู้
คำพูดที่พร่ำบอกว่ารักขัดกันนักกับสิ่งที่เป็นอยู่ในความเป็นจริง
อยากรู้นักรักของเธอคืออะไร
เธอรู้จักมันดีแค่ไหนหรือใช้มันเป็นเครื่องมือแค่จะยื้อเวลาทำให้ฉันหยุดนิ่ง
เธอเคยรู้สึกไหมสักครั้งว่ารักใครสักคนจริงๆ
เธอทำให้ความรักของฉันกลายเป็นสิ่งที่มีได้จริงๆแค่ในความฝันเท่านั้น
ฉันเฝ้าอดทนรอคอยและให้โอกาสเธอตลอดมา
ก็ด้วยหวังว่าสักวันเธอจะเห็นค่า..และรู้จักที่จะรักฉัน
ไม่ใช่แค่ความรักมายา..กับการสร้างภาพที่คอยแต่จะหลอกลวงกันไปวันๆ
แต่ถึงวันนี้แล้วฉันเพิ่งรู้ว่าไม่ควรให้โอกาส..กับคนที่ไม่เคยมองเห็น
....ใครสำคัญนอกจาก..ตัวเอง.....
14 มิถุนายน 2545 14:16 น.
ฝันหวาน
หลายๆคนบอกว่า
ความรักนั่นหนาทำให้คนตาบอดไม่สนใจฟังใครสั่งสอน
ยอมแม้กระทั่งโกหกผู้มีพระคุณบิดามารดร
ขอแค่เพียงได้อยู่ร่วมเรียงเคียงหมอนอย่างอื่นไม่สนใจ
อยากบอกคนเหล่านั้นเหลือเกินว่า
อันนั้นล่ะหนาเขาเรียกว่าความหลงใหล
ไม่ใช่ความรักอย่างที่หลายๆคนเข้าใจ
ความรักย่อมมีเหตุผลแห่งความถูกต้องกำหนดไว้แม้ไม่ตายตัว
เคยคิดบ้างไหมว่าตลอดชีวิตที่ผ่านมา
ตั้งแต่เกิดจนลืมตาใครเฝ้าเลี้ยงดูและสั่งสอนลองใช้หัว
ใครคอยห่วงใยใครดูแลใครรักจริงอย่าเมามัว
เราดีชั่วทำผิดพลาดใครอภัยให้โอกาสไม่จากลา
แล้วถูกต้องแล้วเหรอที่จะเอาทั้งชีวิตทุ่มเทให้ใครคนหนึ่ง
หากเขาดีจริงทำไมถึงทำให้เราเจ็บซ้ำซากแล้วทำไม่รู้สึกรู้สา
คุ้มแล้วเหรอที่จะให้ทั้งหัวใจแลกกับความรัก..ที่มีแต่มายา
ชีวิตมีหนึ่งชีวิตทำตัวเองให้มีค่าให้สมกับที่แม่สู้อุตส่าห์เบ่งมา..
ทำให้ท่านภูมิใจ......
14 มิถุนายน 2545 13:48 น.
ฝันหวาน
ฉันเอาชนะทุกสิ่งทุกอย่างได้
แม้กระทั่งเอาชนะใจเธอคนนี้
แต่น่าเสียดายที่ฉันไม่ใช่คนแรกที่เอาชนะใจคนดี
ถึงวันนี้..หัวใจเธอจะเป็นของฉัน..แต่มันก็เป็นได้เพียงครึ่งเดียว
แล้วฉันต้องทำยังไง
การเดินจากเธอไปมันออกจะเป็นเรื่องยากส์แต่เธอก็ยังมีอีกคนที่ต้องแลเหลียว
ฉันมาทีหลังแต่เพราะไม่รู้ว่าเธอไม่ได้มีฉันเพียงคนเดียว
จึงยอมเอาทั้งหัวใจข้องเกี่ยวและสร้างปัญหาให้อีกคนโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์
ฉันชอบและโปรดปรานชัยชนะเพราะรู้สึกว่ามันยิ่งใหญ่
แต่หากการเอาชนะใจเธอครั้งนี้ส่งผลให้อีกคนต้องตกอยู่ในสภาพคนน่าสงสาร
ฉันเองที่จะเป็นฝ่ายไปจากเธอ..และเอาชนะความต้องการ
จะยอมร้าวราน...เพื่อแลกกับชัยชนะแสนยิ่งใหญ่..แลกมันทั้งหัวใจ
ชัยชนะที่น่าภูมิใจ....กับการเอาชนะหัวใจตัวเอง
10 มิถุนายน 2545 21:41 น.
ฝันหวาน
รักแท้ต้องเต็มไปด้วยเหตุผล
รักแท้คือการได้รู้จัก..ให้..ใครสักคนเท่าที่จะให้ได้
ไม่หวังผลตอบแทน..จากการให้แม้กระทั่งหัวใจ
แค่ได้รักแค่ได้ให้..ก็สุขใจมากพอ
รักแท้ไม่ใช่การครอบครอง
ไม่ได้หมายถึงว่าต้องอยู่ด้วยกัน..ไม่มีการร้องขอ
แม้มองไม่เห็นด้วยตาแต่สัมผัสได้ด้วยหัวใจก็เกินพอ
รักแท้อาจเป็นสิ่งที่ทุกคนต่างเฝ้ารอ..แต่กี่คนล่ะที่จะได้พบเจอจริงๆ
รักแท้ไม่ใช่การหึงหวง
รักแท้คือความเป็นห่วงเป็นใยใส่ใจในทุกสิ่ง
รักแท้หมายถึงการได้รัก..แม้ไม่ได้อยู่เป็นคู่แอบอิง
จงรักใครสักคนด้วยเหตุผล..แห่งความเป็นจริง...ใช่ว่าไม่ลืมหูลืมตา
หน้าส่วนตัว
730
