31 พฤษภาคม 2545 12:53 น.
ฝันหวาน
คนเรามีสิทธิ์ที่จะเลือกทางเดิน
ตัวเราเองเป็นคนตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับสิ่งไหน
บางครั้งเลือกทางผิดแต่ยังไม่สายที่จะกลับใจ
ก้าวที่ผิดพลาดไป..ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสแก้ตัว
แต่บางคนทำผิดแล้วกลับไม่แก้ไข
ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไป..ยอมแบกรับมันอย่างไม่โงหัว
เพราะคิดว่าตัวเองผิด..ผิดจนไม่สามารถจะแก้ตัว
เพราะหวาดกลัวกับการ..ไม่ได้รับการให้อภัย
อนึ่งคนเราย่อมรู้ผิดชอบชั่วดี
แต่บางครั้งบางทีสิ่งที่คิดกับสิ่งที่ทำมันขัดแย้งกันอย่างน่าสงสัย
คิดได้แล้วทำไมยังปล่อยให้มันเป็นไป
เหตุผลก็คือ..ทำไม่ได้..เพราะปล่อยให้อารมณ์เอาชนะหัวใจของตัวเอง
31 พฤษภาคม 2545 12:39 น.
ฝันหวาน
หลายๆครั้งที่คิดจะปลดปล่อยตัวเอง
ให้ออกจากบางสิ่งที่เส็งเคร็งที่ใครๆ เขารับไม่ไหว
แต่จนแล้วจนรอด..ก็ยังคงวนเวียนกับวังวนเหวหัวใจ
กับความรักที่แขวนไว้บนเส้นด้าย..ที่ไม่นานก็จะขาดลง
ได้แต่รอคอยเวลา..หวังให้หัวใจเข้มแข็งกว่านี้
รอให้หัวใจรักที่มีมอดไหม้..เป็นเศษผง
รอให้ชีวิตหลุดพ้น..และรู้จักที่จะปลง
รอวันที่ฉันจะตัดใจลงและรู้สึกสงสารตัวเองมากกว่าที่จะรู้จักแต่รักเธอ
28 พฤษภาคม 2545 17:58 น.
ฝันหวาน
กลายเป็นคนไร้ทางออก
กับคำตอบที่มอบให้ตัวเองไว้
กับทางเลือกที่ลิขิต..ชีวิตตัวเองให้เป็นไป
กับความผิดพลาดครั้งใหญ่..ที่เกิดขึ้นด้วยน้ำมือตัวเอง
..ไม่ใช่ชะตากรรม
ไม่สามารถเรียกร้องบางสิ่งให้ย้อนกลับ
ต้องก้มหน้ายอมรับ..ชะตากรรมที่ไม่ใช่เรื่องน่าขำ
แม้หนึ่งจะมีความสุข..แต่ไม่นานผลลัพธ์แห่งการกระทำ
ก็ตามมากระหน่ำ..ซ้ำๆ เหมือนจะย้ำให้รู้ว่าก้าวผิดไปแล้วจริงๆ
28 พฤษภาคม 2545 17:52 น.
ฝันหวาน
ไม่มีคำตอบ
กับบางเรื่องเลวร้าย..ที่ก่อเกิด
ไม่มีคำสวยหรู..หรือคำแก้ตัวที่ดูเริ่ด
มีแต่เพียงคำพูด..ที่เปิดเผย..กับเรื่องจริงที่ปวดใจ
ไม่มีการแสดงเสแสร้ง
มีแต่คำพูดแรงๆ ที่ทำร้ายหัวใจให้สั่นไหว
ไม่มีแม้แต่คำปลอบโยน..เพื่อรักษาน้ำใจ
เพราะคงไม่มี่ใครต้องการฟังคำหลอกลวง
ไม่มีประโยชน์หากเราต่างต้องทนอยู่
เพราะต่างคนต่างรับรู้ความเย็นชาไม่..ห่วงหวง
ความรักอาจยังคงมีเหลือบ้าง.งแต่เหนือสิ่งใดทั้งปวง
ความเข้าใจที่เคยมีดูเหมือนจะลาลับล่วงไม่กลับมา
ไม่มีคำบรรยายสำหรับความเจ็บปวด
กับความรวดร้าวที่เราต่างไม่เคยปราถนา
แต่คงดีกว่าที่จะฝึนหรือรั้งเพื่อยื้อ...บางสิ่งให้กลับคืนมา
จากกันตอนนี้ตอนที่ความรู้สึกดีดียังคงมากค่า.ในใจกันและกัน
..ถึงแม้ไม่มีเธอและฉัน..แต่สิ่งดีดีที่เคยให้กัน..จะอยู่ในควาทรงจำนิรันดร์
28 พฤษภาคม 2545 17:44 น.
ฝันหวาน
เมื่อต่างคนต่างก็มีจุดหมาย
และมุ่งไปตามใจที่ใฝ่ฝัน
แม้อาจไม่ได้เดินบนเส้นทางเดียวกัน
แต่จุดหมายที่มุ่งมั่นจะไปให้ถึงนั้น..ก็คือที่เดียวกัน
อาจต้องแยกทางเดินกันบ้าง
บางครั้งอุปสรรคที่ถาโถมก็ทำให้หวาดหวั่น
แต่ขอเพียง..แค่เราเข้าใจกัน
อุปสรรคก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ..ถึงแม้ต่าง
เส้นทาง..แต่สุดท้ายก็จะบรรจบพบกัน
...........ตรงปลายทาง............
หน้าส่วนตัว
1040
