26 เมษายน 2545 16:19 น.
ฝันหวาน
อย่าถามว่าทำไมถึงคิดฟุ้งซ่าน
อาจเพราะสิ่งที่ทนเก็บกดอยู่นานมันเริ่มทนไม่ไหว
อย่ารู้เลยว่าทำไมวันนี้จึงเปลี่ยนไป
กล้าพูดในสิ่งที่ทำร้ายใจตัวเองและความสัมพันธ์ระหว่างเรา
ความจริงในหัวใจยังคงรักเธอเหมือนก่อน
เพียงแต่เรื่องมากมายมันบั่นทอนหัวใจให้อับเฉา
ที่ฝืนทนเก็บความอึดอัดก็เพียงเพื่อต้องการให้ยังคงมีเรา
แต่วันนี้เริ่มรู้สึกว่าทุกอย่างที่ทนมามันไร้ค่าบางเบาในใจเธอ
คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องฝืนทนต่อ
หรือร้องขอให้เธอเห็นใจในสิ่งที่ฉันทำเสมอ
เพราะค่าของฉันแทบไม่มีอยู่แล้วสำหรับใจเธอ
และการเดินจากมาของฉันก็คงกลายเป็นเรื่องธรรมดาของเธอ
ในเวลาไม่นาน........
22 เมษายน 2545 23:31 น.
ฝันหวาน
สายตา..ของเธอยังคงไม่หยุดนิ่ง
หัวใจ...เธอยังคงเป็นสิ่งที่ฉันเข้าไปไม่ถึง
ตัวตน...ของเธอที่ฉันยังไม่เคยรู้จักอย่างแท้จริง
ชีวิต...ของเธอคือสิ่งที่ใครก็ไม่สามารถบงการมัน
ิอิสระ..คือสิ่งเดียวที่เธอมีอยู่
การถูกบังคับ...คือสิ่งที่เธอปฏิเสธ..อย่างเดียดฉันท์
สิ่งที่ทำ..ทุกอย่างคือเพื่อตัวเอง..ใครจะต้องเจ็บแค่ไหนไม่สำคัญ
เธอจึงเหมาะที่จะอยูกับตัวเองชั่วนิรันดร์..เพียงคนเดียว
22 เมษายน 2545 23:16 น.
ฝันหวาน
มีฉันหรือไม่มีฉัน
สำหรับเธอมันคงไม่ต่างกัน..เท่าไหร่
เธอยังคงมีชีวิตแบบเดิมที่ไม่เคยยึดติดกับใคร
และฉันก็ไม่ใช่คนสำคัญมากมาย..ในใจเธอ
เธอมีใครมากมายในชีวิต
ในขณะที่ฉันยึดติดเพียงเธอหนึ่งเดียวเสมอ
สำหรับฉันภายในใจทั้งหมดนั้น..คือเธอ
แต่สำหรับเธอ..มีที่ว่างเหลือเฟือไว้สำหรับใครก็ได้..มากมาย
21 เมษายน 2545 22:33 น.
ฝันหวาน
แค่เสียน้ำตาไม่กี่หยด
คงดีกว่าปล่อยให้ชีวิตร้าวรันทดอย่างวันนี้
เพียงแค่เสียใจ..สักร้อยพันนาที
แลกกับความสุขทั้งชีวิต..ที่จะมีมา
ลองทบทวนหลายๆรอบ
อย่าตีกรอบชีวิตหรือฝังตัวเองไว้กับคนไร้ค่า
อย่าวิ่งตามในสิ่งที่ไม่มีวันไล่ตามทันมันเสียเวลา
เธอเองก็มีค่ามากกว่า..จะต้องมานั่งเสียน้ำตาให้กับคน..ไม่คู่ควร
20 เมษายน 2545 21:50 น.
ฝันหวาน
ต่อให้ร้องไห้แทบเป็นแทบตาย
ก็คงไม่ได้หัวใจเขาอยู่วันยังค่ำ
จะอ้อนวอนบอกกล่าวเขาสักกี่ล้านคำ
แต่สิ่งที่เขาจะทำก็คือการเดินจากไป
อย่าเสียน้ำตาอีกเลยคนดี
เพราะสิ่งที่ได้รับตอบแทนมันไร้ความหมาย
น้ำตาเธอแลกกับความรวดร้าวทั้งหัวใจ
และสิ่งสุดท้ายที่เธอควรจะให้เขาเห็น..ไม่น่าจะเป็นความอ่อนแอ
ยิ้มสิคนดียิ้มให้เริงร่า
ทำให้เหมือนกับว่าเธอเข้มแข็งแม้ไม่มีเขาดูแล
ซ่อนไว้น้ำตาอย่าร้องไห้..อย่าทำให้เขารู้ว่าเรายังแคร์
หันหลังเดินจากมาแล้วแหงนหน้าซ่อนน้ำตา..ให้มันตกใน
หน้าส่วนตัว
768
