4 เมษายน 2545 23:16 น.
ฝันหวาน
เพราะเลือกเองที่จะเจ็บ
เลือกที่จะเก็บบางสิ่ง..เป็นความหลัง
เลือกเองที่จะฝากชีวิตกับความไม่จริงจัง
เลือกเองที่จะฝังตัวเองไว้กับความไม่แน่นอน
เพราะค่าของตัวเองเหลือน้อย
ได้แต่เฝ้าคอยความหวังด้วยลางสังหรณ์
รู้แก่ใจดีกว่าว่ายืนอยู่บนความไม่แน่นอน
แต่เพราะเพียงหนึ่งคำรักเธอที่ไม่อาจถอนใจ
4 เมษายน 2545 23:16 น.
ฝันหวาน
ทุกครั้งที่ร้องไห้
สิ่งที่ถามกับหัวใจคือเบื่อไหม
กับการรอคอยที่เหมือนไม่มีประโยชน์อะไร
กับความเป็นไปที่เลื่อนลอย
บอกกับตัวเองว่าทนได้
ทนเพื่อให้หัวใจไม่เหงาหงอย
แม้บางครั้งต้องอยู่กับการรอคอย
แม้ทุกสิ่งทุกอย่างจะเลือนลอย..แต่ยังคงคอยอย่างเต็มใจ
4 เมษายน 2545 23:02 น.
ฝันหวาน
ใครคนหนึ่งเดินผ่านเข้ามาในชีวิต
เป็นความรักที่ไม่ผิดแต่ไร้สิ่งคาดหวัง
ใครคนหนึ่งฝากรักให้ด้วยความจริงจัง
เป็นรักที่ดูเหมือนจะจีรัง..แต่กลับเลือนลางในความเป็นจริง
เมื่อถึงเวลาใครคนหนึ่งก็ลาจาก
ความรู้สึกผูกพันถูกพรากจากทุกสิ่ง
พยายามแยกความรู้สึก..ความรักให้เข้าใกล้ความเป็นจริง
แต่สายเกินกว่า..จะฉุดรั้งบางสิ่งให้กลับมา
4 เมษายน 2545 23:02 น.
ฝันหวาน
เพราะเป็นคนเลือกเองตั้งแต่ต้น
เลือกให้เธอเป็นคนที่จะถูกผลักไส
เลือกเองเลือกที่จะให้เธอเป็นฝ่ายไป
เลือกเองที่จะให้ความเสียใจแก่คนแสนดี
ก็รู้ตัวเองไม่ดีพอแล้วให้เธอรัก
ไม่อยากให้เธอจมปลักอยู่กับผู้หญิงแบบนี้
เพราะไม่มีค่าเหลือพอให้เธอใยดี
เพราะเลือกเอง..เลือกที่จะมีวันนี้ที่ไม่มีเธอ
4 เมษายน 2545 12:28 น.
ฝันหวาน
เวลาทุกข์ไม่มีใครมาช่วยปลอบ
ใจบอบช้ำแค่ไหนก็ไม่มีใครช่วยรักษา
มีเพียงตัวเราเองที่เอามือปราดน้ำตา
และสองขาที่อ่อนล้าพยุงตัวขึ้นมา..เพื่อเดินต่อไป
คอยแต่จะรักและทำเพื่อคนอื่น
แต่สิ่งที่ได้กลับคืนมา..ใช่รักซะที่ไหน
ตอนเราเจ็บก็มีตัวเองที่ต้องทนทุกข์ใข
ไอ้คนที่เรารักแทบเป็นแทบตายหายหัวไปไหนไม่รู้เลย
ต่อไปนี้จะรักตัวเองให้มากๆ
จะไม่ลากตัวเองไปรับความเจ็บปวดจากใครคนไหน
ต่อไปนี้จะยืนหยัดแม้ไม่มีกำลังใจจากใครๆ
เพราะคงไม่มีใครรักเรา..เท่าที่เรารักตัวเอง