5 เมษายน 2545 13:55 น.
ฝันหวาน
ถามตัวเองไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
ว่าทำไมยังคงรักเขาอยู่อย่างนี้
ทั้งๆที่ตลอดมาไม่มีอะไรตอบแทนความรู้สึกดีดี
ตรงกับข้ามสิ่งที่เธอมีให้ฉัน..คือความเลื่อนลอย
รักเธออย่างที่ไม่เคยรักใคร
แม้มองไม่เห็นจุดหมาย..ข้างหน้าสักเพียงน้อย
ยังคงปล่อยชีวิตและวางมันไว้บนความเลื่อนลอย
ฝังตัวเองให้ติดอยู่กับรอคอย..ที่รู้ดีว่าไม่มีทางเป็นจริง
5 เมษายน 2545 13:55 น.
ฝันหวาน
เพราะอะไรเธอจึงไม่เคยให้ความหวัง
หรือเพราะระหว่างเราไม่จริงจังแค่ผิวเผิน
หรือคิดแค่เพียงผ่านมาร่วมทางเดิน
ไม่ได้คิดจะเผชิญหรือเดินเคียงกันไป
หรือเพราะเห็นกันเป็นแค่ทางผ่าน
หรือแค่เพียงต้องการกันไว้แทนใครคนไหน
หรือเพราะเห็นว่าง่ายจึงหลอกกันให้ตายใจ
หรือแค่อยากกั๊กไว้..เวลาไม่มีใครแค่แก้เซ็ง
5 เมษายน 2545 00:14 น.
ฝันหวาน
เพราะหลงรักจึงเชื่อนักว่าเธอมั่น
เพราะหลงรูปจึงผูกพันไว้แน่นเหนียว
เพราะหลงลืมจึงทิ้งสิ้นคนใจเดียว
เพราะหลงลิ้นจึงยอมเกี่ยวทั้งหัวใจ
เพราะหลงไปในกลลวงคนกลับกลอก
เพราะหลงทางจึงถูกหลอกให้หลงใหล
เพราะหลงเธอจึงเจ็บปวดทั้งหัวใจ
เพราะหลงกลหลงไว้ใจ..คนหลงตัว
5 เมษายน 2545 00:00 น.
ฝันหวาน
ต่อไปในอนาคต
ฉันไม่รู้ว่าจะกำหนดมันแบบไหน
ชะตากรรมและวิถีทางไม่ได้ขึ้นอยู่กับใคร
อยู่ที่การตัดสินใจจะเป็นไปของตัวเอง
ไม่รู้หรอกว่าเลือกทางถูกหรือทางผิด
รู้แต่สิ่งที่คิดที่ทำวันนี้คือฝึมือฉัน
ทางเดินข้างหน้าจะราบเรียบหรือเจอผาสูงชัน
ก็คงต้องเสี่ยงดูกับ..วิถึนั้นเพราะเลือกเองที่จะเดิน
5 เมษายน 2545 00:00 น.
ฝันหวาน
รักหรือหลงฉันคงแยกไม่ออก
เธอจะจริงจังหรือจะหลอกฉันคงไม่อาจคาดหวัง
ไม่ว่าพรุ่งนี้จะยังมีกันหรือไม่จีรัง
ไม่ว่าวันไหนใจจะพังหรือสุขจนท่วมท้นใจ
รู้แค่วันนี้ทุกอย่างที่ทำนั้นมีความสุข
แม้วันหน้าจะอมทุกข์ก็ไม่หวั่นไหว
แค่วันนี้มีเธอร่วมทางเดินไม่ว่าวันหน้าจะเกิดอะไร
ก็ยินดีและพร้อมรับด้วยความเต็มใจกับการตัดสินใจของตัวเอง..