14 ตุลาคม 2547 23:04 น.

ไม่ต้องการ

อย่าทวงถามถึงความผูกพัน
ที่เธอทอดทิ้งมันไปวันนั้น
อย่าทวงถามถึงสัญญารักมั่น
ที่เธอเพิ่งจะมาเห็นคุณค่ามันเมื่อสายไป

อย่ากลับมาเพื่อจะเริ่มต้นใหม่
ฉันไม่มีหัวใจไว้รอคอยคนที่เคยผลักไส
สำหรับวันนี้ฉันแกร่งพอแล้วที่จะยืนคนเดียวอย่างมั่นใจ
ไม่ต้องการใครๆ ไม่ต้องการแม้กระทั่งหัวใจของคนที่
เคยรักมากมายเช่นเธอก็ตาม

29 กันยายน 2547 22:53 น.

เหนื่อยเปล่า

ฝันหวาน

เพราะรู้ดีว่าเหนื่อยเปล่า
ต่อให้พยายามแค่ไหนก็หยุดเขาไว้ไม่ได้
จะเหนี่ยวรั้งเขาไว้เพื่อประโยชน์อะไร
ในเมื่อวันนี้หัวใจเขาไม่ได้มีไว้เพื่อให้กัน

ยิ่งฝืนยิ่งทำให้ตัวเองดูไร้ค่า
ถูกเขามองด้วยสายตาเหยียดหยามหยัน
ต่อให้ยังรักเขามากมายแต่จะมีประโยชน์อะไรกัน
แม้จะเคยผ่านกี่ร้อยพันวัน ก็ไม่มีความหมายใดให้จดจำ..สำหรับคน หมดใจ

ได้แต่ฝืนยิ้มตอนลาจาก
ยืนนิ่งเป็นสากด้วยหัวใจที่ร้าวไหว
ต้องยอมรับว่าวันนี้มันจบแล้วจริงๆ ใช่ฝันไป
ยอมให้เธอจากไป..แม้จะมีน้ำตามันก็แค่เพียงอยาก
ระบายความปวดร้าว..ใช่อยากจะรั้งเธอ

27 กันยายน 2547 00:16 น.

คำพูดสุดท้าย

ฝันหวาน

ต่อให้รักเธอมากมายสักแค่ไหน
ก็ทำอะไรไม่ได้อีกแล้วในวันนี้
ต่อให้รอคอยนานอีกเป็นสิบปี
ก็ไม่มีวันที่เธอจะย้อนคืนกลับมา

ต่อให้วิงวอนออดอ้อนก็ไร้ผล
เพราะหัวใจเธอเปลี่ยนคนจับจองไม่ห่วงหา
ต่อให้วันนี้ร้องไห้จนเกิดเป็นธารน้ำตา
ก็ไม่มีค่าพอ...ให้เธอหยุดการจากไป

ฉันจึงไม่ขอทำอะไรสักอย่าง
ยอมให้เธอทิ้งขว้างและอ้างว้างหวั่นไหว
มีเพียงรอยยิ้มเปื้อนน้ำตาและคงไว้ด้วยความห่วงใย
มีเพียงคำพูดสุดท้าย...ขอรักเธอได้ไหม..รักเธอต่อไปเพียงลำพัง

27 กันยายน 2547 00:15 น.

คำพูดสุดท้าย

ฝันหวาน

ต่อให้รักเธอมากมายสักแค่ไหน
ก็ทำอะไรไม่ได้อีกแล้วในวันนี้
ต่อให้รอคอยนานอีกเป็นสิบปี
ก็ไม่มีวันที่เธอจะย้อนคืนกลับมา

ต่อให้วิงวอนออดอ้อนก็ไร้ผล
เพราะหัวใจเธอเปลี่ยนคนจับจองไม่ห่วงหา
ต่อให้วันนี้ร้องไห้จนเกิดเป็นธารน้ำตา
ก็ไม่มีค่าพอ...ให้เธอหยุดการจากไป

ฉันจึงไม่ขอทำอะไรสักอย่าง
ยอมให้เธอทิ้งขว้างและอ้างว้างหวั่นไหว
มีเพียงรอยยิ้มเปื้อนน้ำตาและคงไว้ด้วยความห่วงใย
มีเพียงคำพูดสุดท้าย...ขอรักเธอได้ไหม..รักเธอต่อไปเพียงลำพัง

26 กันยายน 2547 23:58 น.

คนเคยรัก.

ฝันหวาน

ในวันนี้ระหว่างเรานั้น
เป็นได้เพียงแค่คนรู้จักกัน...เฉยเฉย
ต่างคนต่างทำท่าทีใม่ใส่ใจละเลย
ทั้งทั้งที่ต่างคนต่างเคย...เอื้อนเอ่ยว่ารักกัน

สำหรับฉันทีท่าตรงกันข้ามกับความรู้สึก
จริงๆ แล้วในส่วนลึกเธอยังคงสำคัญไม่เปลี่ยนผัน
ไม่ว่าจะผ่านนานกี่คืนวัน
คนเดียวที่มีความหมายมากมาย...นั้นยังเป็นเธอ

แต่สำหรับเธอแล้วฉันไม่รู้
สายตาที่มองอยู่...อาจจะเพราะแค่ยามเผลอ
บังเอิญมองสบ..ไม่ได้ตั้งใจจะเจอะเจอ
พอดีฉันมองเธอเธอมองผ่านไม่..ตั้งใจ

อยากให้ทุกอย่างมันคืนกลับ
ก็ยอมรับว่ายังรอคอยเธออยู่ไหวๆ
แม้รู้ดีวันนี้ทำได้...แค่เพียงมองเพราะสายไป
เธอเองก็มีใครคนใหม่..จะมาแคร์อะไรกับแค่คนเคยรัก...ที่ยังรักเธอ