9 มีนาคม 2550 15:17 น.
ฝนสีน้ำเงิน
ใครหนอ...ที่ตื่นอยู่อย่างลำพัง ในผืนโลกที่หลับไหล
และท่ามกลางมวลอากาศสงัดตามผืนใบไม้ที่สงบนิ่งอยู่เช่นนี้
ใครหนอ...ที่ตื่นอยู่ในรังนกอันเงียบร้าง
และในก้นบึ้งของกลีบดอกไม้งาม
ใครหนอ...ที่ตื่นอยู่ในดวงดาวที่กระพริบไหวของราตรี
และในส่วนที่ล้ำลึกที่สุดของความปวดร้าวในกายฉันอยู่ขณะนี้.......
9 มีนาคม 2550 13:24 น.
ฝนสีน้ำเงิน
ครืน ครืน เสียงฟ้าร้องคำราม
เปล่งแสงวับแวมวาม....หวั่นไหว
สายฝนสายโปรยมาแต่ไกล
ละอองน้ำใสกระเซ็นมาตามลม
ได้ยินเสียงขลุ่ย...แว่ว....แผ่ว
คิดถึงน้องแก้วเธออยู่ไหน
คิดถึงพี่อยู่บ้างหรืออย่างไร
หรือเธอคิดถึงใคร...ยากจะเดา
มองนกเอี้ยงเคียงคู่อยู่กลางฝน
คิดถึงเราสองคนแล้วสุดเหงา
ระยะทางที่กั้นระหว่างเรา
ทำพี่เศร้าไกลน้องต้องหมองใจ
9 มีนาคม 2550 13:16 น.
ฝนสีน้ำเงิน
ถ้ามีเพียง.....อ้อมแขนอันแสนอุ่น
ถ้ามีเพียง.....ตักหนุนนอนก่อนหลับฝัน
ถ้ามีเพียง.....ไอแห่งรักชั่วนิรันดร์
ถ้ามีเพียง......ความผูกพันไม่สั่นคลอน
แค่เท่านี้....ใจคงรักสลักมั่น
แค่เท่านี้....คงรักกันไม่ถ่ายถอน
แค่เท่านี้.....แค่มีเธอให้อาวรณ์
จะรักเธอนิรันดรไม่เสื่อมคลาย
5 มีนาคม 2550 21:14 น.
ฝนสีน้ำเงิน
- - หลังฝนตกยังมีฟ้าใส
ในสายน้ำไหลมีความสงบ
ทุกสิ่งมีทั้งด้านดีและด้านลบ
ทุกอย่างต้องประสบทั้งสุขเศร้าใจ
- - ในความอ่อนแอมีความกล้าหาญ
ในความแข็งกร้านมีความอ่อนไหว
ทั้งมืด - - สว่างอยู่คู่กันไป
ในความสดใสอาจคู่ใจตรม
- - ทุกสิ่งย่อมมีคู่
มิใช่อยู่โดดเดี่ยวแล้วสุขสม
ทุกสิ่งมีอีกสิ่งที่ชื่นชม
แล้วไย...ฉันขื่นขมอยู่เดียวดาย
5 มีนาคม 2550 20:55 น.
ฝนสีน้ำเงิน
นั่งมองเกลียวคลื่น แสดงความรักแก่หาดทราย
พยายามม้วนตัวเอง.....โถมแรงทั้งหมดที่มีอยู่
ซัดกายเข้าสู่หาดทราย
เพื่อจะได้โอบกอด.....
เพื่อจะได้สัมผัส.....
เพื่อจะได้มอบความชุมชื้นแก่หาดทราย
ฉันได้ยิน......
เกลียวคลื่นจะพูดกับหาดทรายทุกครั้งที่ซัดเข้ามา
ฟังสิ..........
มันกระซิบบอกทรายว่า.......ฉันรักเธอ
หน้าส่วนตัว
907
