29 มีนาคม 2553 17:19 น.
ฝนฟราวฟ้า
ดอกเอ๋ย.....ดอกรัก
เจ้าบานอยู่กลางใจข้ารู้ไหม
กลีบสีขาวบอบบางละมุนละไม
พาหัวใจของข้านั้นล่องลอย
ดอกเอ๋ย.... ดอกรัก
เจ้าขับกล่อมบรรเลงเพลงขับขาน
ประสานใจที่เคยเจ็บเมื่อวันวาน
ให้เป็นความรักหวานเต็มหัวใจ
ดอกเอ๋ย....ดอกรัก
ข้ารักเจ้าหมดใจแล้วรู้ไหม
แม้ลมพา ฟ้าหม่นมิหวั่นใจ
ขอมีเจ้าบานกลางใจ.......เพียงรักเดียว
ดอกรักของเธอจะบานกลางใจฉันเพียงรักเดียว
29 มีนาคม 2553 13:04 น.
ฝนฟราวฟ้า
อยากจะขอเบอร์โทรใจจะขาด
แต่ใจขลาดไม่กล้าที่จะขอ
เพราะหัวใจฉันนี้ไม่กล้าพอ
ได้แต่รอ.....แต่รอจนท้อใจ
ขอเพียงแค่ส่งเบอร์มาที่บ้านนี้
บ้านเลขที่ดูข้างล่างอย่าหวั่นไหว
30/6 คนใกล้ตาแต่ไกลใจ
หวังเพียงให้เธอเห็นใจฉันสักครา
กว่าจะเจอกันทีมันยากยิ่ง
ด้วยภาระและความจริงยังกังขา
เธอมีงาน ฉันมีงานยากนำพา
ด้วยเวลาจำกัดไม่ได้คุย
จึงขอฝากวอนผ่านบทกลอนนี้
เธอคนดีจะว่าอะไรไหม
เพียงแค่เบอร์ 10 หลักจากหัวใจ
คงให้ได้ไม่ขัดข้องใช่ไหมเธอ
1 มีนาคม 2553 12:22 น.
ฝนฟราวฟ้า
มีอะไรหรือเปล่า
ช่วงนี้ดูเธอเหงามากไปไหม
หรือสิ่งที่หวังไว้ไม่ได้ดังใจ
หรือเพราะอะไรเธอถึงดูเศร้าไปคนดี
เป็นเพราะงานเยอะจนลืมพักผ่อน
หรือเรื่องรักที่อ่อนไหวในวันนี้
อาจจะเป็นเรื่องเรียนที่ยากขึ้นทุกที
จนทำให้เธอคนดีดูเครียดไป
ยังไงก็สู้ๆนะ
ฉันคนนี้คอยเป็นกำลังใจให้
แม้เป็นเพียงความรู้สึกเล็กๆจากคนไกล
คงพอจะทำให้เธอยิ้มได้ในทุกวัน