5 พฤศจิกายน 2551 14:28 น.
ฝนฟราวฟ้า
มองสายฝนนอกหน้าต่าง
อยู่กับความอ้างว้างและเงียบ เหงา
ฟังบทเพลงซึ้งๆกับหัวใจบางเบา
คิดถึงเรื่องเก่าๆยิ่งเศร้าใจ
จะมีใครเข้าใจกันบ้างไหม
ในคืนเหงาเดียวดายอย่างคืนนี้
ใจของฉันเต้นช้าลงทุกนาที
เพราะไม่มีความรักมาหล่อเลี้ยงใจ
จะมีใครคนไหนใจดี
ช่วยคนคนนี้ออกจากความหม่นไหม้
ซับน้ำตาคอยกอดกันในคืนหนาวใจ
จะมีไหมใครคนนั้นที่ฉันรอ
จะได้เอาป้ายคำว่าโสดออกจากคอสักที
4 พฤศจิกายน 2551 14:48 น.
ฝนฟราวฟ้า
เจ็บปวดทุกครั้งที่มองตาเธอ
เพราะมีแต่ความว่างเปล่าเสมอที่มองฉัน
สายใยบางๆที่เรียกว่าความผูกพัน
ถูกเธอปิดกั้นด้วยความเฉยชา
สงสารฉันเถอะคนดี
อย่าให้ความรักที่มีต้องไร้ค่า
อย่าให้เป็นเพียงแค่อากาศหรือสายลมที่พัดมา
แล้วก็ผ่านไปอย่างไร้ค่า............อย่าเลย