24 กันยายน 2551 20:49 น.
ฝนทอง
มีคนกล่าวถึงรักแท้แพ้หลายอย่าง
เป็นคำอ้างอิงเอ่ยเคยรู้ไหม
บ้างบอกรักแท้แพ้เงินไง
รักจึงได้แต่ช้ำระกำทรวง
บ้างบอกว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด
ต่อไม่ติดเพราะห่างไกลไม่อาจหวง
บ้างบอกว่ารักแท้แพ้ที่ดวง
รักจึงร่วงโรยร้างเหินห่างไป
บ้างบอกว่ารักแท้แพ้คารม
รักไม่สมอารมณ์รักถูกผลักไส
บ้างบอกว่ารักแท้แพ้ที่ใจ
จะใจใครก็ใจตนคนรวนเร
มีคนบอกมีรักแท้แพ้อยู่แล้ว
เพราะมีแววรักวืดถูกหักเห
มีรักแท้แพ้ง่ายเพราะทุ่มเท
ด้วยหลงเล่ห์ความรักปักฤดี
มีคนกล่าวถึงรักแท้แพ้ทางรัก
เพราะต้องหักใจลาพาตัวหนี
เพื่อหลีกทางความรักด้วยหวังดี
ให้คนที่เรารักสมอารมณ์ปอง ฯ
19 กันยายน 2551 21:54 น.
ฝนทอง
รักเราเริ่มร้างลาแล้วหรือไร
เหินห่างให้โหยหาห่วงหวง
ซมซานเซซังซึมเศร้าทรวง
ด้วยแดดวงเดิมดิ่งดับโดยดี
ตรมตรอมเตรียมตัวต่อติดตาม
น้องหนึ่งนาม นางนวลนะนี่
ไม่เมินมุ่งมองเมียงมากมี
เพียงเพราะพี่พึงพอพานพบ
รักเราเริ่มร้างลาแล้วหรือไร
จนจิตใจจดจำเจ็บจบ
ลืมเลือนรอยรักเราหลีกหลบ
เพียงเพราะพบเพื่อนพ้องพาเพลิน ฯ
17 กันยายน 2551 23:27 น.
ฝนทอง
ปลายหน้าฝนน้ำฉ่ำระกำยิ่ง
เป็นเรื่องจริงเมืองไทยในครานี้
น้ำท่วมหลากหลายแหล่งในธานี
มีทั้งที่ นา ไร่ สวน บ้าน บานตะไท
หลายจังหวัดฝนหลั่งยังไม่หยุด
สายน้ำหลุดจากป่าเขาลงแรงไหล
เข้าท่วมบ้านคนและสวน นา ไร่
รันทดใจในชะตาประชาชน
เทวดาใจร้ายไม่เคยช่วย
เอื้ออำนวยความพอดีให้สักหน
เป็นคำรำพึงรำพันของผองชน
เพียงได้บ่นระบายทุกข์สุขอารมณ์
นี่แหละหนอคนเราเอาแต่ได้
ดูหรือใจไม่เคยมองความเหมาะสม
เที่ยวโทษโน่นโทษนี่ที่ช้ำตรม
ต้องจ่อมจมห้วงทุกข์ก็เพราะใคร
น้ำไหลหลากจากบนลงสู่ล่าง
ทุกที่ทางร้างพฤกษาต้นไม้ใหญ่
ดูดซับน้ำจากฝนจึงไหลไป
ลงสู่ในที่เป็นแอ่งแหล่งรวบรวม
ปลายหน้าฝนน้ำฉ่ำระกำแท้
ร้องว่าแย่ยิ่งนักเพราะน้ำท่วม
พายุฝนกระหน่ำซ้ำจนอ่วม
น้ำไหลรวมท่วมเมืองให้เคืองใจ ฯ
14 กันยายน 2551 23:21 น.
ฝนทอง
จะมั่นคงในรักและภักดี
แม้เป็นปีที่รอคอยไม่ถอยห่าง
ด้วยมั่นใจในรักรอร่วมทาง
จึงไม่จางห่างรักสักครั้งเดียว
ขอได้รักฝังจิตติดตรึงแน่น
ขอเพียงแฟนยื่นมือมาเกาะเกี่ยว
กุมความรักจากใจด้วยใจเดียว
รักแลเหลียวดูแลแคร์ต่อกัน
หวังรอรับความรักที่ปักจิต
ขอได้สิทธิ์ในรักสมัครมั่น
หมายรับรู้มีรักซึ่งกันและกัน
รอคำนั้น...คำว่ารักและภักดี ฯ
9 กันยายน 2551 21:59 น.
ฝนทอง
สัญญาหน้าฝนของคนรัก
ยังตระหนักรักแท้ไม่แปรผัน
ยังคำนึงถึงวันเวลานั้น
เธอและฉันเอ่ยสัญญาว่ารักจริง
แม้อยู่ไกลใจไม่ห่างร้างลารัก
จิตประจักษ์ความซื่อตรงดำรงยิ่ง
ถือความรักเป็นใหญ่หมายพักพิง
โดยอ้างอิงที่ใจมั่นสัญญาใจ
สัญญาหน้าฝนของคนรอ
ยังเติมต่อต้นรักเหมือนไทรใหญ่
เฝ้ารักษาความรักอีกต่อไป
หวังเพียงได้รักสมอารมณ์ปอง
แม้ตัวไกลใจยังอยู่เป็นคู่แท้
เฝ้าดูแลความรักจักสนอง
รักษาซึ่งความรักประคับประคอง
จึงมุ่งมองรอรักที่ภักดี
สัญญาใจในหน้าฝนครานั้น
ยังจำมั่นมาจวบจนถึงวันนี้
ถือความรักมีค่าราคาดี
โดยอ้างที่ใจยึดมั่นสัญญาใจ ฯ