27 กรกฎาคม 2548 19:28 น.

..ฝันร้าย..

ผู้เฒ่า

ทุกคืนนอน ชลนัยน์ กลบใบหน้า
ภาพเธอมา วนเวียน มิเปลี่ยนผัน
จะลืมตา หรือหลับ ไม่ต่างกัน
ในห้วงฝัน ฉันดั่ง โดนรังแก

เพราะหัวใจ  พ่ายแพ้ มีแผลเก่า
ยากจะเอา ยาสมาน ประสานแผล
ซากหัวใจ ขาดคนอยู่ คอยดูแล
จึงเหลือแค่ แผลกลาย ตราบวายชนม์

ฝันทั้งหลับ และตื่น สุดฝืนข่ม
บาดอารมณ์ ตื่น-หลับ แสนสับสน
ภาพรอยยิ้ม น่ากลัว ไร้ตัวตน
ฝังกมล ชั่วชีวี คนมีกรรม

อย่าให้ฉัน ฝันร้าย ได้หรือเปล่า
แม้นเพียงเงา มาหลอก ยังชอกช้ำ
หวังเธอตาย ไปจาก ความทรงจำ
อย่าตอกย้ำ จงหยุดพัก เมื่อรักจาง

มองโลกด้วย ใจท้อ ที่ห่อเหี่ยว
เหมือนคนเดียว เดินอยู่ ในโลกกว้าง
หลากชีวิต  แน่นล้น ทุกหนทาง
แต่ฉันต่าง เปล่าเปลี่ยว..เดินเดียวดาย


เจ้าฝันร้าย ย้อนยอก คอยหลอกหลอน
จงจากจร ตามร่าง ที่ห่างหาย
อย่าให้เศร้า เหงากัน จนวันตาย
อย่าทำร้าย ใจรัก หยุดสักที

วิงวอนขอ ฝันดี จงมีบ้าง
ช่วยอำพราง ทางทุกข์ ให้สุขี
มอบเศษเสี้ยว ความหวัง ก็ยังดี
เพื่อฉันมี ลมหายใจ ต่อไปเอย@				
20 กรกฎาคม 2548 23:30 น.

..เสียงนก..เสียงกา

ผู้เฒ่า

อันเสียงนกเสียงกาตามป่าเขา
แม้นแผ่วเบาไพเราะเสนาะหู
ธรรมชาติสร้างสนองให้ตรองดู
เราเรียนรู้แล้วแต่จิตความคิดคน

เสียงนกกาค่ามีอยู่ที่คิด
เพราะชีวิตเพียงสัตว์มิสับสน
ต่างมนุษย์สกปรกที่วกวน
ร้อยเล่ห์กลขาดสำนึกจะตรึกตรอง

ยิ่งส่งเสียงอวดโอ่ล้วนโง่เขลา
มนุษย์เราชั่ว-ดีมีสมอง
ให้ส่งเสียงดังสนั่นเหมือนลั่นกลอง
คนทั้งผองย่อมรู้จักความหนักเบา

โบราณว่าอ้าปากก็มากเรื่อง
ทำตนเชื่องหูตั้งคอยฟังเขา
หยิบสิ่งดีแม้นเสี้ยวเก็บเกี่ยวเอา
จึงจะเท่ารู้ทันมีปัญญา

เสียงที่ดังฟังแล้วตรองจะมองเห็น
เพราะอยากเด่นใคร่ดีหนีปัญหา
หรือกลบเกลื่อนลอกคราบภาพมายา
บังสายตาผู้คนจะพ้นฤา

อันเสียงนกเสียงกาภาษาสัตว์
เป็นสำบัดสำนวนควรยึดถือ
ตรองให้เป็นเรื่องราวที่เล่าลือ
มันก็คือคำเคียงเสียงนกกา

อันมนุษย์น่านิยมที่ลมปาก
แต่พูดมากสร้างสรรแต่ปัญหา
เพียงหนึ่งคำติฉินชอบนินทา
อายหมูหมากานกนรกเอย@				
2 กรกฎาคม 2548 00:10 น.

เปล่าครับ..เปล่าเจ้าชู้..

ผู้เฒ่า

เรื่องเจ้าชู้รู้ตัวว่ามัวหมอง
มิอาจร้องแก้ข่าวข้อกล่าวหา
ทุกถ้อยคำย้ำให้ไร้เมตตา
สื่อภาษาว่าเจ้าชู้ไม่รู้พอ@

เกิดเป็นชายแสนลำบากยากกว่าหญิง
เพราะทุกสิ่งโบราณสอนให้อ่อนข้อ
แม้นสตรีว่าบ้างจงรั้งรอ
อย่าไปต่อถ้อยวจีจะดีปลาย

เพียงลมปากฝากแนวใช่แก้วบาด
ถ้าเผลอพลาดเข้าใกล้ยังไม่สาย
โดนค่อนขอดเจ็บปวดว่าลวดลาย
ทนเถิดชายปลายมือค่อยถือดี

อันดอกไม้กับภมรตอนประสบ
เรื่องมันจบแค่กินก็บินหนี
แต่หญิง-ชายต่างภมรกับมาลี
จึงยังมีเยื่อใยสายสัมพันธ์

เพียงชมชอบคบหาว่าเจ้าชู้
แค่แอบดูหญิงงามในความฝัน
เรื่องรักใคร่ซาบซึ้งมีซึ่งกัน
คงสักวันฝันเล่นจะเป็นจริง

เพราะหัวใจหลายห้องมันร่องแร่ง
ทั้งเว้าแหว่งเกินเรียนรู้เรื่องผู้หญิง
คำเจ้าชู้ดั่งสร้างใช้อ้างอิง
ต้องทนนิ่งเฉื่อยชาแต่ว่ากลัว

นึกถึงเพลงร้องไว้ถูกใส่ร้าย
ตามสบายแม่คุณแม่ทูลหัว
หยอกกันเล่นรู้ใจว่าไกลตัว
มาทำยั่วอย่าเผลอเมื่อเจอกัน

พ่อไก่แจ้ขุนแผนแสนสะท้าน
ดั่งตำนานหนหลังที่รังสรรค์
คนแสนซื่อใจ-กายเหงารายวัน
บอกทันควันเรื่องเจ้าชู้ไม่รู้จริง

ปฏิเสธออดอ้อนใจอ่อนล้า
ปรัชญาความเจ้าชู้เรื่องผู้หญิง
ถ้าจับได้ไล่ทันหมั่นประวิง
อยู่นิ่งนิ่งรับสักกึ่งเพียงครึ่งเดียว@				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟผู้เฒ่า
Lovings  ผู้เฒ่า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟผู้เฒ่า
Lovings  ผู้เฒ่า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟผู้เฒ่า
Lovings  ผู้เฒ่า เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงผู้เฒ่า