8 สิงหาคม 2547 16:31 น.
ผู้เฒ่า
สะท้อนภาพเงาเลือนเสมือนฟ้า
อนิจจาหมื่นผู้ฤารู้เห็น
ชีวิตซ่อนเงื่อนงำความลำเข็ญ
ภาพนั้นเป็นดั่งมายาระอาใจ
ทนเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้าเวลาคิด
หนชีวิตงมเงียบใช่เรียบไหล
แม้ระหกระเหินต้องเดินไป
ตราบจนไร้ลมสิ้นจำยินดี
มิเคยมีความหมายแม้ปลายก้อย
หรือคนคอยห่วงหาให้ราศรี
ทรมานเพียรคอยรอยไมตรี
ต่อชีวีก่อนล้มจมดินเย็น
มองขอบฟ้าเวิ้งว้างสว่างครึ้ม
บางคราขรึมบางครั้งใสดั่งใจเห็น
ใครว่าชายร่ำไห้ร้องไม่เป็น
จงมองเช่นท้องฟ้าเวลาตรม
คนอ้างว้างเร่ร่อนใกล้ตอนจบ
มิอาจพบความชื่นต้องขื่นขม
เป็นเพียงคนธรรมดามีอารมณ์
แม้จะตรมเข้าเทียบยังเงียบงัน
ฟ้าหัวเราะเยาะเย้ยเหวยเหวยฟ้า
ดินกลบหน้าสิ้นจมทับถมฝัน
ณ.วันที่ฟ้า-คนจบกลกัน
คงสิ้นหยันหมดเย้ยเช่นเคยมา
เป็นตอไม้จะข้ามอย่าถามไถ่
ก้าวข้ามไปสนุกสุขเถิดหนา
เพียงเห็นเธอเริงรื่นชื่นอุรา
พอใจค่าตอไม้ที่ให้เธอ
จิตมนุษย์ลึกล้ำเกินคำไข
คนต่างใจต่างจิตอย่าคิดเผลอ
สุขอันใดผ่านมาเพลาเจอ
คิดเสมอสุขขีไม่จีรัง..@
3 สิงหาคม 2547 21:25 น.
ผู้เฒ่า
โฉมพิลาสอรชรฉะอ้อนแอ้น
งามแต่งแต้มอากัปดุจอัปสร
ฤาแปลงมาซ่อนงำจากอัมพร
สู่นาครตระการวิมานดิน
ยามได้ยลหลงใหลดั่งใยผูก
เสน่ห์ถูกสนองใยไขว่ถวิล
ทุกวารวันหวนหาเป็นอาจินต์
มิจบสิ้นทุกสายลมหายใจ
ประหนึ่งเพชรพรรณรายประกายส่อง
ยามได้มองเปรียบอนงค์ชวนหลงใหล
ถ้าแม้นเลือกหมายความตามฤทัย
เลือกเจ้าไว้สมเจตใช่เพชรพราว
เป็นมัจฉามิกรายจากสายน้ำ
เป็นโถงถ้ำอุ่นไอยามใจหนาว
เป็นฟ้ากว้างอยู่เย็น.เพ็ญสกาว
เป็นดวงดาวยามมองเจ้าปองชม
รักเอ๋ย.หอมกรุ่นละมุนจิต
รักสัมฤทธิ์สดชื่นมิขื่นขม
รักมลายคล้ายบัวซ่อนตัวตม
โศกระทมสิ้นไปทั้งใจกาย
เป็นอันทุจองจำคำว่ารัก
ถ้าแม้ปัก.ใจยากจะจากหาย
รู้ทั้งรู้เล่ห์พิษรักอาจจักตาย
ยังมิวายริรักอีกสักครา
อธิษฐานเทพไท้ในสกล
จงช่วยดลรักให้ดั่งใจหา
โฉมพิลาสมิหายห่างสายตา
ร่วมสัญญารักลิขิตนิจนิรันดร์@
ฉะอ้อน-อ้อนแอ้น..แปลเหมือนกัน ผมลองรวมใช้ดู..อยากทราบว่า ถ้าอ่านครั้งแรก แล้วพอทราบความหมายหรือไม่ กรุณาบอกด้วยนะครับ..
อรชร-งาม....พิลาส..แปลได้หลายความหมาย..และก็แปลว่า.งามได้เช่นกัน
ถ้าเป็นอาจารย์ทางภาษามาอ่าน อาจจะว่าไม่งาม
แต่ผมเพียงอยากทราบ ความเห็นของสมาชิกแถวนี้ จึงเรียนถาม..
2 สิงหาคม 2547 19:01 น.
ผู้เฒ่า
เธอเดินมาพบหาทำหน้าเศร้า
บอกรักเรานานนักหยุดพักฝัน
อยากให้ลืมรักที่เคยมีกัน
หยุดสัมพันธ์เพราะพี่ดีเกินไป
อมพระมาพูดไปก็ไม่เชื่อ
ดูหน้าเนื้อใจเสือเชื่อไม่ได้
แสร้งบอกว่าวันนี้ไม่มีใคร
คนหน้าใสใจเสือเหลือระอา
ใครมาเตือนบอกว่าไม่น่าเชื่อ
เธอรักเบื่อง่ายดายเปลี่ยนชายหา
ไม่เคยฟังคำใครเชื่อนัยน์ตา
ถึงเวลาพบเห็นช่างเข็ญใจ
อมพระพูดให้ตายก็คล้ายเสือ
มันแสนเบื่อสับสนจะทนไหว
ประวัติเชือดคนเก่ามาเท่าไร
จดเอาไว้เข้าแนวนะแก้วตา
เปรียบผู้ชายเป็นขนมแค่อมทิ้ง
ชื่นใจจริงหมดหวานผ่านผวา
สิ้นรสชาติหมดซ่านของกานดา
ได้เวลาหาใหม่ไว้ใช้ชม
หยุดเถิดนะวอนวานสงสารเถิด
บาปกำเนิดถ่ายนำกรรมผสม
สักวันหนึ่งถึงคราน้ำตาพรม
ย้อนอารมณ์ตรมกายจะสายเกิน
อมวัดมาพูดให้ก็ไม่เชื่อ
ยามเธอเบื่อเปลี่ยนไปขาดใจเขิน
ชอบรสหวานเพียงหมายด้วยกายเพลิน
ปล่อยฉันเดินร่างท่วมแผลเหลือแต่กาย
รู้ทั้งรู้ต่อไปเธอไกลห่าง
เคยเคียงข้างรักกร่อยรอยสลาย
เพียงขอร้องไว้ตอนก่อนฉันตาย
เลิกทำร้ายใจคนเหลือทนเธอ
และขอให้โชคดีมีความสุข
อภัยทุก.ทุกอย่างวางเสมอ
แม้จะเจ็บชอกช้ำเพราะคลำเจอ
ความเลิศเลอเร้นซ่อนตอนเธอทำ
อมทั้งพระยกวัดก็ชัดแจ้ง
เธอแสดงหลอกไว้ใจถลำ
อโหสิบอกไปจรดใจจำ
ขอคืนคำสัญญาใจจงไกลกัน..@
23 กรกฎาคม 2547 19:53 น.
ผู้เฒ่า
สักวาหัวอกนกขมิ้น
ต้องทิ้งถิ่นจากลาที่อาศัย
พเนจรบินเหินมิเพลินใจ
สู่แดนไกลทิ้งอู่เคยอยู่นอน
บินอ้างว้างโผผกระหกระเหิน
เป็นส่วนเกินมิฝันถึงบรรถร
ค่ำที่ไหนบินเลาะหาเกาะคอน
อาศัยนอนเกลือกกลั้วเพียงชั่วคืน
ผ่านแดดฝนลมหนาวแม้ร้าวจิต
มิเคยคิดเสียสัตย์ฤาขัดขืน
ยอมเป็นผู้บาดเจ็บและเก็บกลืน
ความขมขื่นทั้งหลายแค่กายตน
บินละล่องท่องไป ณ.ไพรวัลย์
หมดสิ้นฝันสิ้นแรงแสวงหน
บินมองผ่านอันทุอัสสุชล
ถ้าหลุดพ้นคงจะดีกว่านี้เอย.@
22 กรกฎาคม 2547 05:01 น.
ผู้เฒ่า
เรน.. จำได้ ..
ครั้งหนึ่ง.. ที่.. ร้องไห้
พี่ปีกฟ้า..บอกเรนไว้..ไม่ต้องแคร์..
ให้..กำลังใจ..ตอนเรน..รู้สึกแย่..
เป็นเด็ก..ขี้แย ..ร้องไห้.. ทุกวัน..
พี่ปีกฟ้า.. เป็นคนดี..
ให้เรนมี..พื้นที่ ...ได้เขียนฝัน
ไทโพเอม..ที่เรน..ผูกพัน..
พี่ปีกฟ้า ..คนนั้น .. ยิ่งใหญ่ ..ในความรู้สึกเรน..
เรน..ขอบคุณ ..พี่ปีกฟ้า..นะคะ..
เชื่อ..เปล่าร่า..
ว่าเรน.. ไม่เคยไปไกล...
ก็ หัวใจ..อยู่ไทโพเอ็ม..
มากมาย..ความรู้สึก.. ที่เห็น..
ที่นี่เป็น ..บ้าน..
อ่อนหวาน.. และอบอุ่น..
เรน..ขอบคุณ ..พี่ปีกฟ้า..
ขอบคุณ.. พี่ๆ..
ขอบคุณ.. มิตรภาพ.. ที่อบอุ่น..
เรน.. รัก..ที่นี่..
ไทโพเอ็ม..ของเรน..
อันนี้ .. เรนเขียนไว้ นานแล้วคะ ..
.. เรนเอามาโพส ตรงนี้ ..
แบบว่า .. เรน อยากจะเขียน..
เดอะเลตเตอร์ ..ถึงพี่ปีกฟ้า..
กรุณา ..ช่วยดู ..ที่หน้าส่วนตัว ของเรนด้วยนะคะ
มัย? .. เรนเข้าไป.. ไม่ได้ ..
ฮือ ฮือ ..
ช่วยเรน.. ด้วยดิคะ..
ขอบคุณค่ะ...
( ..เรน ..ขออนุญาต ..คุณลุง ..ใช้บ้านของคุณลุง..
ส่ง จดหมาย ..ถึง พี่ปีกฟ้า .. นะคะ..)
หน้าส่วนตัว
2277
