17 มีนาคม 2548 16:50 น.
ผู้หญิงไร้เงา
นานแล้วนะ...ที่เธอเปลี่ยนไป
แต่เธอรู้ไหม
ฉันไม่เคย....เปลี่ยนใจจากเธอ
จากวันนั้น...จนถึงวันนี้
ดูเหมือนจะนานเหลือเกิน....
แต่ไม่เป็นไร....
ฉันรอเธอได้เสมอนะ....
แม้มันจะอีกนานเพียงใดก็ตามที....
ขอเพียงเธอ......กลับมาหาฉัน
มาเป็นคนเดิม.....คนดี
คนที่คอยห่วงใย....เหมือนเก่า
คนที่คอยดูแล....ห่วงหา...อาทรณ์กัน
มาม๊ะ ...มาเป็นคนเดิม...คนดี
แม้สักนาทีก็พอ.....
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=1451
21 ตุลาคม 2547 15:30 น.
ผู้หญิงไร้เงา
คืนหนึ่งของวันขึ้น 15 ค่ำ พระจันทร์เต็มดวง ฉันเหมือนอยู่ในธรรมชาติที่สวยสดงดงาม ฉันเดินไปเรื่อย ๆ โดยไม่รู้ว่าจุดหมายคือที่ใด แล้วฉันก็เห็นสะพาน ฉันเดินไปอย่างช้า ๆ หวังเพียงว่าจะได้ก้าวข้ามสะพานเพื่อไปอีกฟากหนึ่งของที่ตรงนั้น แต่แล้ว พอฉันเดินมากลางสะพาน ฉันกลับเดินตกสะพาน เป็นไปได้ไง สะพานทั้งกะกว้าง แต่ฉันกลับจะตกน้ำ แต่ก่อนที่ฉันจะตกไปในนั้น ฉันรู้สึกมีมือมือหนึ่งยื่นมาช่วยและรั้งฉันขึ้นไปบนสะพานได้ทัน เขาเป็นใครฉันไม่ทราบ แต่ที่แน่ ๆ เขาช่วยฉัน ขอบคุณค่ะ สิ้นเสียงนี้ฉันก็สะดุ้งตื่น โอ๊ยนี่เราฝันไปหรือ แต่เอ เขาเป็นใคร สงสัยจัง คนในฝัน คนที่คอยช่วยฉันตั้งแต่คืนนั้นเป็นต้นมา
อีกครั้งกับเหตุการณ์ในลักษณะนั้น แต่ครั้งนี้แทนที่จะเป็นสะพาน ฉันกลับพบตัวเองว่ายอยู่ในกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยว แถมฉันไม่สามารถจะว่ายไปไหนได้เลย เหนื่อยมาก ฉันเหนื่อยและดูเหมือนว่าจะไม่ไหวแล้ว ฉันคงต้องจมน้ำแน่ แถมน้ำที่ฉันกำลังจะจม ช่างเป็นน้ำที่คาวมาก ๆ โอ๊ยฉันคงไม่ไหวแล้วแน่ ฉันกำลังจะจมน้ำ ฉันคิดว่าฉันคงไม่รอด สติในตอนนั้น บอกให้ฉันร้องขอความช่วยเหลือ ช่วยด้วย ช่วยที ช่วยฉันที ฉันจะไม่ไหวแล้ว ฉันจะจมแล้ว แต่ก่อนที่ฉันจะจมน้ำ เธอ ใช่เธอคนที่ฉันเคยเห็น เธอคนที่เคยช่วยฉัน เธอมาเพื่อช่วยฉันให้ฉันได้ขึ้นมาจากน้ำ เธอคือผู้ชายคนเดิมคนเดียวกับที่เคยช่วยฉันไว้ในครั้งก่อน ขอบคุณนะค่ะ สำหรับการช่วยเหลือครั้งที่สอง ฉันดีใจที่ได้พบเธอนะ
อีกครั้งครั้งนี้ไม่แน่ใจว่าเป็นครั้งที่สามหรือเปล่า แต่ครั้งนี้เป็นอีกหนึ่งครั้งที่ยังอยู่ในความทรงจำ ฉันอยู่บนภูเขา เหมือนฉันจะปีนป่ายเพื่อไปทำอะไรสักอย่าง ฉันปีนขึ้นไปบนเขา เพื่อจะไปถึงปลายยอดเขาสติของฉันบอกให้ฉันขึ้นไปบนนั้น แต่แล้ว ความเพลียหรืออะไรไม่ทราบได้ ฉันกำลังจะปลิวตกลงมา ใช่ร่างกายของฉันกำลังจะตกลงมาบนพื้นดิน ฉันคงต้องตายแน่แล้วในคราวนี้ แต่เธออีกแล้ว เธอมาช่วยฉันก่อนที่ฉันจะถึงพื้นดิน เป็นไปได้ไงเนี่ย เธอคนเดิม เธอคนดี คนที่เคยช่วยฉันเสมอมา ดีใจจังที่ได้พบเธอ
และอีกครั้ง ครั้งนี้ดูจะเป็นครั้งแรกที่มีการปลอบประโลม เอาใจหรือการหยอกเหย้ากัน จำได้ว่าเป็นการขึ้นรถเพื่อไปเที่ยวกับครอบครัว เธอมาจากไหนไม่ทราบได้ เธอมานั่งข้าง ๆ ฉัน พูดคุยหยอกล้อไปเรื่อย ๆ แล้วในช่วงหนึ่ง เธอก็เอามือมาโอบไหลฉัน และลูบเส้นผมฉันเล่น ซึ่งตอนนั้นฉันค่อยข้างจะตกใจ เพราะขณะที่เธออยู่ข้างฉัน ครอบครัวฉันก็อยู่ด้วย ความรู้สึกตอนนั้นเลยกล้า ๆ กลัว และสงสัยความกลัวจะมากเกินไปหรือไงไม่ทราบได้ ฉันตกใจตื่นในทันที แต่ก็น่าแปลกนะ ทั้งที่ฉันตื่นจากความฝันแล้ว แต่ทำไม ความรู้สึกเหมือนฉันยังมีเธอมาโอบไหล่อยู่เลย เหมือนความอบอุ่นที่ฉันได้รับไม่จางหายไป แปลกจังที่ฉันรู้สึกแบบนี้
หลังจากนั้นฉันก็มักจะฝันเห็นเธอเสมอ ซึ่งส่วนใหญ่ฉันจะฝันเห็นเธอก็ต่อเมื่อฉันมีความเศร้าใจ ข่มขื่นใจ และมีปัญหาอะไรหนัก ๆ ที่ไม่สามารถแก้ได้ จิตใจอยู่กับความวิตกกังวล มีเรื่องให้ครุ่นคิด เหมือนโลกเป็นอะไรที่เดียวดาย อ้างว้าง ไม่มีหนทางที่จะก้าวเดินไปทางไหน ซึ่งถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น เธอจะมาอยู่คอยปลอบใจ ให้กำลังใจฉันเสมอ บางครั้งเธอเคยพาฉันไปเที่ยวตามแถวชายทะเล นั่งอยู่ข้าง ๆ ชวนชมสวนดอกไม้ที่สวยสดงดงาม ทำให้ฉันสบายใจขึ้น แม้บางครั้งที่ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีน้ำตา ฉันก็เหมือนกับมีเธอมาคอยเช็ดให้ อบอุ่นเสมอนะ ที่ได้พบเธอ แม้จะเป็นเพียงแค่ในฝันก็ตามที ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอจะมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้เหมือนกันกับฉันหรือไม่ แต่ฉันขอบอกฉันภูมิใจเสมอที่ได้พบเจอเธอ แม้จะเพียงความฝัน และฉันก็หวังไว้เพียงแต่ว่า สักวัน เราจะได้อยู่ดูแลกัน ฉันจะมีเธอปกป้อง และคอยห่วงใยเหมือนในฝัน ฉันจะรอ รอให้วันนั้นเกิดขึ้น รอให้เธอมายืนเคียงข้างกาย และฝ่าภยันอันตรายไปด้วยกัน ฉันจะรอเธอนะ ชายในฝัน ชายที่ฉันรักและผูกพันเสมอมา รักเธอที่สุด ชายในฝัน
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=2025
28 กรกฎาคม 2547 15:35 น.
ผู้หญิงไร้เงา
มอบมาลีแทนมาลัยด้วยใจรัก
ผูกสมัครชิดใกล้ไม่แปรผัน
แด่บ้านกลอนไทยโพเอ็มที่ผูกพัน
ที่ตัวฉันมิเปลี่ยนผันหรือจากไกล
แม้วันนี้มีปัญหาพาหม่นเศร้า
แต่ตัวเรายังคอยเฝ้าเคียงชิดใกล้
จึงได้มาฝากมาลีแทนมาลัย
เพื่อสื่อเป็นกำลังใจให้แก่กัน
พร้อมสัญญาจะเคียงข้างมิห่างหนี
แม้นานปีอย่างไรไม่แปรผัน
จะอยู่ในไทยโพเอ็มที่ผูกพัน
และคงมั่นเช่นนั้นตลอดไป
และขอบอกชื่นชมน้ำใจยิ่ง
ในทุกสิ่งไทยโพเอ็มเติมเต็มให้
จึงขอมอบมาลีแทนมาลัย
เพื่อมอบให้บ้านกลอนไทยเป็นรางวัล
หน้าส่วนตัว
1408
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
