ขอโทษ...นะความเหงา ที่ตัวเรานั้นหวั่นไหว หลงลบลืมเจ้าไป เมื่อบางใครก้าวเข้ามา ขอโทษ...นะความเศร้า ที่ตัวเราไม่เห็นค่า ยามใครให้อุรา คอยเยียวยารักษาใจ ขอโทษ...นะความทุกข์ ยามเราสุขรักสดใส ลืมเลยเฉลยใน ทิ้งเจ้าไกลไร้อาทร ขอโทษ...นะความช้ำ ขอเอ่ยย้ำขอลาก่อน พอแล้วรักร้าวรอน ขอตัดตอนไม่ย้อนคืน