27 พฤษภาคม 2551 18:39 น.
ผู้หญิงไร้เงา
มีเรา
เธอรักฉันฉันรักเธอเสมอมั่น
เธอผูกพันพันผูกเธอเสมอเก่า
เธอใกล้ชิดชิดใกล้เธอพบเจอเงา
เธอมีเราเรามีเธอเสมอมา
ไม่มีวันวันมีไม่ใจเปลี่ยนผัน
เธอมีฉันฉันมีเธอเจอห่วงหา
รักเราสองสองเรารักปักอุรา
ซึ่งมากค่าค่ามากซึ่งจึงมีเรา
ไม่มีเรา
เธอรักเขาเขารักเธอเผลอลืมฉัน
ลืมคืนวันวันคืนลืมปลื้มห่วงหา
เหลือเพียงฉันฉันเพียงเหลือเจ้าน้ำตา
ไร้เธอมามาเธอไร้ใจผูกพัน
ไม่มีวันวันมีไม่ให้เหมือนก่อน
ใจร้าวรอนรอนร้าวใจให้ไหวหวั่น
ต่อไปนี้นี้ไปต่อขอลืมกัน
จบผูกพันพันผูกจบไม่พบเรา
เหตุใดจึงไร้เงา
หญิงคำแรกแรกคำหญิงจริงคือฉัน
ส่วนนามนั้นนั้นนามส่วนล้วนความหมาย
หญิงคำแรกแรกคำหญิงคือหญิงชาย
ไร้คำสองสองคำไร้คนสำคัญ
เงาสุดท้ายท้ายสุดเงาที่เฝ้าใช้
คือเงาใจใจเงาคือซึ่งถือมั่น
เมื่อห่างหายหายห่างเมื่อเราจบกัน
จบผูกพันผันผูกจบไม่พบเงา
อยากมีเงา
เฝ้าเหว่ว้าว้าเหว่เฝ้าเหงาดวงจิต
ใจครุ่นคิดคิดครุ่นใจเฝ้าใฝ่ฝัน
ถึงบางใครใครบางถึงซึ่งผูกพัน
นานนับวันวันนับนานที่ผ่านมา
จนวันนี้นี้วันจนยิ่งหม่นหมอง
ยามเมียงมองมองเมียงยามความหรรษา
ยิ่งหดหายหายหดยิ่งสิ่งนานา
ยากเยียวยายาเยียวยากลำบากเกิน
แต่หากเธอเธอหากแต่มาแค่ฉัน
ใจนี้พลันพลันนี้ใจไม่ห่างเหิน
ได้สุขสมสมสุขได้คล้ายดั่งเดิน
อยู่บนเนินเนินบนอยู่คู่นภา
แต่ยิ่งคิดคิดยิ่งแต่ก็แค่ช้ำ
ไร้คนนำนำคนไร้ใจเหว่ว้า
ทั้งที่จริงจริงที่ทั้งทุกครั้งครา
ที่ชีวาวาชีที่อยากมีเงา
24 พฤษภาคม 2551 18:40 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันรู้...เธอกำลังสับสน
กับเรื่องราวที่ราวน..ทำให้กมลของเธอท้อ
ด้วยปัญหามากมาย...ที่ก่อตัวอย่างมิได้รั้งรอ
จนทำให้เธอนั้นใจฝ่อ...และแสนจะทรมาน
แต่อย่างไรซะ...เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
ไม่เอาน่าคนไกล...อย่าคิดอะไรให้ใจต้องร้าวฉาน
พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว...เดี๋ยวก็คลาดแคล้วเดี๋ยวก็ชื่นบาน
เชื่อซิอีกไม่นาน...เรื่องร้ายร้ายจะผ่านพ้นเราไป
ฉะนั้นยิ้มนะ..ยิ้มสักนิด
เพราะรอยยิ้มจะพิชิตความสดใส
ทำให้เรามีกำลังจิต...ทำให้เรามีความคิดที่กว้างไกล
และสามารถแก้ไขอะไรอะไร...ที่ใจเรากำลังประสบพบเจอ
เห็นไหม...ทุกปัญหาไม่ยากเย็น
เงื่อนทุกเงื่อนไม่ใช่เป็นเงื่อนตายอยู่เสมอ
เมื่อมีปัญหา...ก็มีทางแก้ไขเสมอมานะจ๊ะเธอ
เพียงแต่อาจจะช้าจนเธอน้ำตาเอ่อ..ในบางที
แต่ไม่เป็นไร...หากว่าใจเธอไม่ท้อ
สู้และเดินต่อ...ไม่หลีกหนี
สุดท้ายเธอต้องทำได้...กับปัญหามากมายที่ราวี
สู้เค้านะตัวเอง...สู้เค้านะคนดี...ฉันนี้พร้อมเป็นกำลังใจ
11 พฤษภาคม 2551 21:42 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ก (ญ) เกิดระอายิ่งหนัก อิหลักอิเหลือ
ข (ช) ขออย่าเบื่อเชื่อใจ ยังใฝ่ยังฝัน
ค (ญ) ความจริงใจไม่ซึ้ง รำพึงรำพัน
ง (ช) งวยงงงันเธอคิด ระอิดระอา
จ (ญ) จงเลิกตามคลอเคล้า พะเน้าพะนอ
ฉ (ช) ฉันอยากขอคืนดี อยากจี่อยากจ๋า
ช (ญ) ชาตินี้พอกันที ขอหนีขอลา
ซ (ช) ซมซานพาทุกข์ท้น ทุรนทุราย
ญ (ญ) หญิงจำใจขอจบ กระทบกระทั่ง
ด (ช) ดวงฤทัยสิ้นหวัง ระส่ำระสาย
ต (ญ) ตัวอย่างมีข้องแวะ ระแคะระคาย
ถ (ช) ถ้อยบรรยายได้ช้ำ สม่ำเสมอ
ท (ญ) ทบทวนทุกข์แทบม้วย ระทวยระทม
ธ (ช) เธอจ่อจมเรื่องเก่า เฝ้าพร่ำเฝ้าเพ้อ
น (ญ) นอกใจฉันหวังรุ่ง บำรุงบำเรอ
บ (ช) บอกแล้วเผลอไออุ่น ละมุนละไม
ป (ญ) ไปให้ไกลเถิดนะ ขอหละขอร้อง
ผ (ช) ผ่อนปรนหน่อยเถิดน้อง ขอร้องขอให้
ฝ (ญ) ฝั่งใจจำทุกที่ พิรี้พิไร
พ (ช) พี่จริงใจรักเรา พะเน้าพะนอ
ร (ญ) รักมีอยู่ครู่เดียว ประเดี๋ยวประด๋าว
ล (ช) ลดลาหน่อยเถิดสาว เฝ้าร้องเฝ้าขอ
ว (ญ) วันเวลาเก่าก่อน เฝ้าย้อนเฝ้ารอ
ศ (ช) ศิโรราบเกิดก่อ เฝ้าท้อเฝ้าทน
ส (ญ) สงสารเธอที่รัก สมัครสมาน
ห (ช) ห่วงดวงมาลย์คนดี ทุกทีทุกหน
อ (ญ) อภัยให้พี่ยา สักคราสักคน
ฮ (ช) เฮฮาล้นเธอรับรัก ประคับประครอง
10 พฤษภาคม 2551 00:04 น.
ผู้หญิงไร้เงา
หากฉันเป็นผู้มีอิทธิฤทธิ์
จะเนรมิตให้ชีวิตเธอได้สุขสันต์
อยู่ท่ามกลางความสบาย...ทั้งเช้าสายบ่ายเย็นไม่เว้นวัน
ทำให้ชีวิตที่เธอคิดเธอฝัน...ได้สมใจเธอนั้นดั่งต้องการ
ยิ่งกว่านั้น...ฉันเสกก้อนเมฆบนท้องฟ้า
ให้เป็นสาวงามจับตา...เป็นคู่ชีวา...ร่วมประสาน
คอยดูแลรักใคร่...ห่วงใย...จริงใจตลอดกาล
เป็นเหมือนนางพยาบาล..ให้เธอลืมเรื่องร้าวรานที่ผ่านมา
พร้อมทั้งเสกทรายให้กลายเป็นทรัพย์สิน
ให้เธอได้ใช้ชีวิน....ในแดนดินของความหรรษา
เสกสายลมให้พัดผ่าน...ยามเธอร้าวรานในอุรา
เพื่อให้เธอได้สร่างซ่าและกลับมามีสุขใจ
แต่เพราะฉันไม่ใช่ผู้มีอิทธิฤทธิ์
จึงไม่สามารถเนรมิต...สิ่งต่างต่างดั่งฝันใฝ่
ทำได้เพียงแค่อวยพร...ให้เธอมีแน่นอนตลอดไป
คือความรุ่งเรืองและสดใส...ดั่งที่ใจเธอต้องการ