22 มีนาคม 2551 22:27 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เพียงเท่านี้ที่รู้สึก
ใจเต้นตึกตึก...ยามชิดใกล้
ห่วงหา...ห่วงหวง...แถมยังคงห่วงใย
อยากดูแล..หัวใจ...ในสี่ห้องใน...หัวใจเธอ
เพียงเท่านี้ที่รู้สึก
แม้ว่าจะพยายามปิดผนึก..ไม่พร่ำเพ้อ
แต่ใจยังคงบอก...ว่าคนที่ฉันชอบ...นั้นคือเธอ
ที่ทุกวันอยากเจอะเจอ...และเฝ้าเสนอ..คำว่าเรา
เพียงเท่านี้ที่รู้สึก
ต่อให้นานอย่างไรใจยังนึก...ยังคอยเฝ้า
ให้หัวใจไปทักทาย..เกินบรรยาย..เกินคาดเดา
แม้ว่าจะนานเนา...หัวใจยังเฝ้า..คอยอาทร
เพียงเท่านี้ที่รู้สึก
ในส่วนลึก...ในใจไม่ถ่ายถอน
จริงจัง...จริงใจ...หวังเป็นคนชิดใกล้...นิรันดร
และไม่มีวันจากจร...เพราะแน่นอน...ฉันรักเธอ
18 มีนาคม 2551 20:49 น.
ผู้หญิงไร้เงา
กลับมาที่เดิม...ที่เก่า
ที่ที่เคยมีเรา...เคียงคู่...ชิดใกล้
แต่วันนี้มีเพียงฉัน...กับความผูกพันที่ผูกใจ
ส่วนใครบางใคร...คงอยู่กับใครบางคน
บรรยากาศรอบตัว...ช่างคุ้นเคย
แต่ใจเจ้าเอย...กลับหมองหม่น
เพราะภาพเก่าเก่า...ยังคอยเฝ้าราวน
ไม่อาจลืมได้สักหน...กับใครบางคน...ที่เคยผูกพัน
จึงได้กลับมาที่เดิม
ที่ที่เป็นจุดแรกเริ่ม...ของเธอและฉัน
เพื่อเก็บสิ่งดีดี...ที่เราเคยมีให้แก่กัน
เพราะรู้ตัวว่าไม่มีวัน..ลืมรัก..ลืมความผูกพันที่ผ่านมา