5 สิงหาคม 2548 11:08 น.
ผู้หญิงไร้เงา
. อยากจะเชื่อใจ
ไวยากรณ์
คนนั้น คนนี้ คนนู้น พี่น้อง
อยากเชื่อ คำร้อง ของน้อง อีกหน
แต่ใจ ยังคิด ยังกลัว วกวน
เขามา ปะปน ใจน้อง อยู่ดี
หากเรื่อง พี่น้อง ลองย้อน มองคิด
ถูกผิด มีไหม ใช่จริง ถ้วนถี่
กับเขา ลูกป้า หลานอา คนนี้
หลานปู่ ที่มี เหลนทวด ด้วยเอา
สิ่งหนึ่ง สำคัญ เธอนั่น ห่างหาย
ไม่รู้ เป็นตาย หรือเธอ สวมเขา
มีใคร คนอื่น ไม่ติด ต่อเรา
ยิ่งคิด ยิ่งเศร้า เพียงเรา ผู้เดียว
ครั้นพอ กลับมา ย้ำคำ ให้คิด
สิ่งหนึ่ง ยึดติด เพ้อฝัน แลเหลียว
บอกนัก บอกหนา รักฉัน คนเดียว
คนอื่น ไม่เกี่ยว แล้วเขา ... คือใคร ???
ขอไกลจากกัน
ผู้หญิงไร้เงา
ไม่ขอ บอกกล่าว เมื่อเฝ้า ระแวง
ไม่ขอ ชี้แจง แสดง หลักฐาน
พอที เถอะรัก ประจักษ์ แก่กาล
พี่แค่ แวะผ่าน น้องอ่าน หัวใจ
จริงแล้ว พี่นั้น ไม่มั่น ดวงจิต
ต้องการ จะคิด ห่างหาย ใช่ไหม
จีงได้ แสดง ระแวง แกล้งไป
เหตุผล น้อยใหญ่ เพื่อใช้ เลิกลา
อย่างนี้ พอที แต่นี้ ต่อไป
ไม่คิด เข้าใกล้ ให้ใจ ห่วงหา
เมื่อไม่ แน่ใจ ในคำ สัญญา
แถมเที่ยว แวะมา ระแวง แคลงใจ
ก็ไม่ คิดขอ จะต่อ ความฝัน
เลิกแล้ว ต่อกัน ไปเลย ดีไหม
เพราะน้อง นั้นรู้ อยู่เต็ม หทัย
พี่ไม่ รักใคร่ ให้ใจ น้องจริง
แม้ฝืนใจ
ไวยากรณ์
ใยไม่ บอกกล่าว ว่าเขา คือใคร
ไม่กล้า ใช่ไหม จนต่อ หลักฐาน
ฤาเธอ คิดว่า ไม่มี พยาน
หากเธอ ต้องการ จะมา แสดง
ใช่พี่ นั่นคิด ไม่มั่น หทัย
รักมาก ห่วงใย ใช่ปน แอบแฝง
แต่สิ่ง ที่เห็น นั่นแสน เคลือบแคลง
ใช่จัก จะแกล้ง เพื่อเลิก ลาไป
หากน้อง จะคิด ต่อแต่ ไปนี้
ไม่มา เซ้าซี้ ไม่มา เข้าใกล้
อยากทำ อย่างนั้น ก็คง ตามใจ
หรืออยาก มีใคร แทนพี่ ก็เชิญ
จะเลิก ติดต่อ ก่อร่าง ฝันต่อ
รักนี้ คงพอ เพราะน้อง ห่างเหิน
แม้ใจ จะเจ็บ อ้างว้าง เหลือเกิน
แต่ต้อง ฝืนเดิน พ่อแม่ ยังมี
คงต้องไกลจากกัน
ผู้หญิงไร้เงา
บอกแล้ว ไม่เชื่อ ไม่เหลือ สิ่งใด
ที่จะ ชี้ไข แจ้งใน หลักฐาน
แม้มาก มายมี ที่เป็น พยาน
แต่ไม่ ต้องการ ยืนกราน ต่อไป
เพราะพี่ ไม่เชื่อ ไม่เหลือ เหตุผล
มั่นใน กมล ว่าน้อง หวั่นไหว
มีใคร คนอื่น ชุ่มชื่น หทัย
ทั้งที ดวงใจ น้องให้ พี่ครอง
จึงขอ จากลา ไม่มา ชิดใกล้
ต่อแต่ นี้ไป ไม่ขอ เกี่ยวข้อง
เมื่อไม่ แน่ใจ ในรัก จับจอง
ที่เรา ทั้งสอง เคียงครอง ร่วมกัน
ก็ต้อง อำลา แม้ว่า อาลัย
เพราะรู้ หัวใจ เธอไม่ มีฉัน
แต่บอก ไว้ก่อน แน่นอน สัมพันธ์
จะเป็น นิรันดร์ คือฉัน รักเธอ
4 สิงหาคม 2548 09:38 น.
ผู้หญิงไร้เงา
บนถนนที่ทอดยาวออกไปข้างหน้า
เราจะจับมือกันฟันฝ่าเพื่อความก้าวหน้าเสมอ
ไม่ยอมทิ้งเธอไว้ลำพัง....ทุกครั้ง....เราจะมีกันนะเออ
แม้ทางข้างหน้าอาจจะไม่เลิศเลอ....แต่ฉันจะมีเธอเสมอสำหรับเรา
เธอไม่ต้องกลัวเธอไม่ใช่ภาระ
ทุกช่วงขณะเธอจะเป็นคนสำคัญเสมอมา...หาใช่ใครเขา
สู้ซิจ๊ะ...เราจะเคียงกันทุกวันจะเป็นเงา
คอยช่วยให้เธอคลายเหงาและเลิกทุกข์เศร้าหทัย
จับมือและเดินกันไปต่อ
อย่าหยุด...อย่าย่อท้อต่อความหวั่นไหว
เชื่อซิคนดีหนทางต่อแต่นี้และตลอดทางที่เราก้าวไป
จะเป็นความสุขล้นใจ...เมื่อเราได้ชิดใกล้อยู่เคียงกันไปตลอดเส้นทาง
3 สิงหาคม 2548 16:51 น.
ผู้หญิงไร้เงา
. ตอบง่ายนะเธอ
ไวยากรณ์
ใช่จัก สร้างข้อ กังขา กับเธอ
เห็นอยู่ เสมอ เธอเคียง เขานั้น
แม้เธอ จะย้ำ คำตอบ อย่างงั้น
เป็นพี่ น้องกัน ไร้สิ่ง เคลือบแคลง
แต่ใจ ยังคิด ติดข้อ สงสัย
เป็นงั้น ได้งัย หรือเธอ หน่ายแหนง
กับสิ่ง ที่รู้ โปรดช่วย แจกแจง
หรือมี แอบแฝง ในสาย สัมพันธ์
ความจริง ที่รู้ เธอนั้น โดดเดี่ยว
เป็นลูก คนเดียว ไม่ใช่ หรือนั้น
ใยมา กลับกลอก ในสาย สัมพันธ์
โกหก กับฉัน เธอมี พี่ชาย
ฤาเป็น เพียงพี่ ที่เพียง นับถือ
ปรึกษา หารือ คบกัน สองฝ่าย
ครั้นฉัน พบเห็น ตอบกัน ง่ายดาย
เป็นเพียง พี่ชาย ตอบง่าย นะเธอ
เชื่อเสมอเธอไม่เชื่อใจ
ผู้หญิงไร้เงา
เขาเป็น พี่ชาย ซึ่งไม่ ใช่แท้
ลูกคน ละแม่ กับตัว ของฉัน
จึงย้ำ จึงเอ่ย จึงเผย ยืนยัน
แต่เชื่อ เธอนั้น คงไม่ เชื่อใจ
เพราะเธอ คิดไว้ ในทุก วันนี้
ฉันเป็น คนที่ มีความ หวั่นไหว
เจ้าชู้ โลเล ร้อยเล่ห์ หลายใจ (ไม่จริ๊ง ไม่จริง ไม่เคยเป็น อิอิ)
มากมาย ใครใคร ห่วงใย มากมี (จริง ๆ ไม่มีใคร ห่วงใย สักคน อิอิ)
ซึ่งจะ อย่างไร รู้ไว้ นะว่า
รักยัง มีค่า ในทุก วีถี
แถมใน ชีวิต น้อยนิด ที่มี
ยังรัก คนดี มิมี เปลี่ยนแปลง
แต่เธอ ไม่รู้ จะคิด อย่างไร
แต่ใจ คิดไว้ เธอใคร่ หน่ายแหนง
เพราะคอย ระวัง มากใน ระแวง
เห็นเฝ้า แสดง เคลือบแคลง ดวงใจ
แค่คำปลอบใจ
ไวยากรณ์
เขาเป็น ลูกพี่ ลูกน้อง กับเธอ
บอกง่าย นะเออ เชื่อได้ หรือไม่
คนนั้น คนนู้น คนนี้ ก็ใช่
ที่จำ นามได้ ก็มี หลายคน
อยากคิด เธอนั้น ใช่คน โลเล
โกหก โมเม ไม่เคย สักหน
แต่กลับ ต้องเจอ ต้องทุกข์ ต้องทน
ภาพเธอ ปะปน อยู่กับ ใครใคร
คำพูด น้อยนิด ยึดติด ใจหรือ
คำนั้น ก็คือ รักเปลี่ยน ไปไหม
ใช่ฉัน อยากจะ ระแวง จิตใจ
ว่าเธอ รักใคร่ กับฉัน แน่จริง
ไม่รัก ไม่ว่า ไม่มา ระแวง
ไม่เคลือบ ไม่แคลง ในทุก ทุกสิ่ง
แต่เพราะ รักมาก รักล้น รักจริง
กลับถูก เธอทิ้ง เพียงคำ ปลอบใจ
ให้ใจปลอบจริง
ผู้หญิงไร้เงา
คนนั้น คนนี้ ลูกพี่ ลูกน้อง
จึงอยาก ขอร้อง เชื่อน้อง สักหน
ไม่เคย รักใคร ให้ใจ ปะปน
มั่นใน กมล ทุกหน มีเธอ
ส่วนเรื่อง พี่น้อง ลองมอง สักนิด
น้องยัง ให้สิทธิ์ พี่คิด เสมอ
เขาลูก ลุงป้า ที่มา พบเจอ
ไม่เคย ไผลเผลอ เปลี่ยนเป็น อื่นไป
และสิ่ง สำคัญ ยื่นยัน ตรงนี้
ในทุก นาที ไม่มี หวั่นไหว
แม้แขน ขาขาด ประหลาด เพียงไร
ขอให้ มั่นใจ ว่าให้ รักจริง
ส่วนเรื่อง ปลอบขวัญ ทุกวัน มีแน่
เพราะเท่า ที่แล ไม่อยาก ละทิ้ง
พี่มัก หึงหวง ติดบ่วง ท้วงติง
น้องจึง ประวิง ปลอบจริง ปลอบใจ
2 สิงหาคม 2548 09:35 น.
ผู้หญิงไร้เงา
. เมื่อเธอไม่มั่นคง
ไวยากรณ์
ไร้ข้อ สงสัย เหตุใด ทั้งสิ้น
ใช่ฉัน ผกผิน หลีกหนี ไปก่อน
ใจนี้ ยังอยู่ ห่วงหา อาวรณ์
เป็นทุกข์ เป็นร้อน เธออยู่ เช่นไร
มิมี ทางติด ต่อเธอ ได้อีก
เหมือนเธอ หลบหลีก จากฉัน ไปไหน
ณ.ที่ ตรงนั้น เธอคง มีใคร
เขาคง เอาใจ เธอมาก กว่าเคย
อันความ รู้สึก ลึกลึก เก็บอยู่
หากบอก ให้รู้ ฉันไม่ อยู่เฉย
แต่เธอ ดูเหมือน ไม่บอก ไรเลย
แค่เพียง เอื้อนเอ่ย นั่นยาก หรือไร
แล้วความ เป็นจริง ทุกสิ่ง ชัดเจน
เมื่อฉัน ได้เห็น เธอเดิน ไปไหน
กับเขา คนนั้น ที่เป็น คนใหม่
ไม่รอ ต่อไป เธอไม่ กลับมา
ขอจงได้เชื่อใจ
ผู้หญิงไร้เงา
สร้างข้อ กังขา เวลา พบฉัน
ปกป้อง ผูกพัน ที่ฉัน ฝันหา
คิดอยู่ เสมอ ที่เธอ เจอมา
ว่าฉัน ทุกครา ไร้รัก ภักดี
มีใหม่ เคียงครอง เฝ้าปอง สุขสันต์
จึงจาก เร็วพลัน มุ่งมั่น ผันหนี
ไม่อยาก ขัดขวาง ทางรัก ที่มี
เพราะคิด ทุกที ฉันนี้ มีใคร
แต่ความ เป็นจริง ผู้หญิง คนนี้
รักมาก ภักดี ไม่มี หวั่นไหว
ส่วนคน เคียงข้าง สร้างภาพ แคลงใจ
จริงแล้ว นั้นไซร้ พี่ชาย ฉันเอง
และหวัง ความจริง ในสิ่ง กระจ่าง
เรื่องราว บาดหมาง ที่เคย ข่มเหง
จะจาง จะลบ จะจบ วังเวง
ให้เกิด ครื้นเครง กันเอง กลับคืน
หน้าส่วนตัว
1679
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
