22 เมษายน 2548 22:24 น.
ผู้หญิงไร้เงา
แค่อยากให้รู้ว่ายังห่วงหา
แม้กาลเวลาจะมาเปลี่ยนผัน
แต่ความรู้สึกลึกลึกผูกพัน
ฉันมีเธอนั้นอยู่เต็มดวงใจ
ไม่เคยผันแปรฉันยังแน่จิต
ทุกครั้งยังคิดเฝ้าเคียงชิดใกล้
แถมยังห่วงหาทุกคราห่างไกล
ด้วยเพราะห่วงใยมากในไมตรี
จึงร้อยอักษรเป็นกลอนหนึ่งบท
แต่งเป็นกลอนสดแทนใจดวงนี้
มอบให้เสมอกับเธอคนดี
และฝากวจีฉันนี้รักเธอ
22 เมษายน 2548 05:01 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ตัดต้นรัก
คนเมืองลิง
ตัดต้นรักนับร้อยทยอยทิ้ง
ตัดทุกสิ่งที่ลามตามหลอกหลอน
ตัดให้หมดรักเร่เล่ห์ทุกตอน
ตัดเสียก่อนคุกคามลุกลามใจ
ตัดต้นรักนับร้อยทยอยล้ม
ตัดใจข่มด้วยรักถูกผลักไส
ตัดให้ขาดพิศวาสบาดทรวงใน
ตัดให้ได้แม้นช้ำจำยอมทน
ตัดต้นรักนับร้อยทยอยหนี
พอกันทีรักนี้ที่สับสน
ต่อแต่นี้เจ็บจำน้ำคำคน
พาหมองหม่นทนฝืนขมขื่นใจ
ตัดต้นรักนับร้อยทยอยกลบ
จะขอจบรักรันทดไม่สดใส
พอกันทีรักร้างขอห่างไกล
ต่อนี้ไปเลิกปลูกเลิกผูกพัน
ปักชำรัก
ผู้หญิงไร้เงา
ปักชำรักรักนับร้อยทยอยปลูก
เพื่อให้ถูกความสดชื่นคืนหรรษา
เพราะเมื่อรักภักดีมาตีตรา
คงจะชื่นฟื้นชีวากว่าที่ควร
ปักชำรักนับร้อยทยอยรด (น้ำ)
ให้ลืมหมดความเศร้าเฝ้ากำสรวล
เหลือแต่ความสดใสใจชี้ชวน
ให้คืนหวนรักหอมถนอมใจ
ปักชำรักนับร้อยทยอยช่วย
ไม่ให้ม้วนงานนี้ที่ฝันใฝ่
เพราะเมื่อความชื่นบานมาสายใย
จึงเกิดใหม่กับความรักที่ภักดี
ปักชำรักนับร้อยทยอยสร้าง
เพื่อร่วมทางร่วมใจไม่หลีกหนี
พร้อมดูแลต้นรักปักชีวี
นั้นอย่างดีเพราะรักนี้นั้นมีเรา
21 เมษายน 2548 09:33 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ตัดต้นรักนับร้อยทยอยทิ้ง
ตัดทุกสิ่งกับรักเราเฝ้าห่วงหา
ทิ้งให้หมดไม่เอาไว้ให้อุรา
ต้องชอกช้ำนองน้ำตาทุกคราไป
ตัดต้นรักนับร้อยทยอยล้ม
ยอมล่มจมงานนี้ที่ไม่ไหว
ขอตัดกิ่งริดก้านไม่สายใจ
กับผู้ใดให้ใจต้องระทม
ตัดต้นรักนับร้อยทยอยหนี
พอกันทีกับรักเราเฝ้าขื่มขม
ยอมอยู่อย่างทุกข์เศร้าเหงาอารมณ์
แต่ไม่ขอเพาะบ่มให้ตรมใจ
ตัดต้นรักนับร้อยทยอยกลบ
ไม่ขอพบรักเราเฝ้าฝันใฝ่
พอกันทีกับต้นรักที่ปักใจ
ขอตัดไปชั่วชีวิตนิจนิรันดร์
15 เมษายน 2548 19:06 น.
ผู้หญิงไร้เงา
คนเมืองลิง
สวัสดีความเศร้า
ค่ำจนเช้าเจ้าอยู่ข้าง
สุดแสนจะอ้างว้าง
รักแรมร้างห่างกันไกล
สวัสดีเจ้าน้ำตา
หยาดนัยนาเป็นทางไหล
กล้ำกลืนฝืนทนไป
กักเก็บไว้ในใจแทน
สวัสดีเจ้าความเหงา
มารุมเร้าร้าวใจแสน
เหงามากยากคลอนแคลน
รากเหงาแน่นถึงแก่นใจ
สวัสดีความร้าวราน
ยากประสานคืนรักได้
รานร้าวเข้าทรวงใน
ยากให้ใครช่วยเยียวยา
สวัสดีความชอกช้ำ
คอยตอกย้ำช้ำหนักหนา
หมองหม่นจนชินชา
ยากรักษาอุรารอน
สวัสดีทุกสิ่งอย่าง
คอยเคียงข้างช่างหลอกหลอน
ลวงกันนิรันดร
ขอลาก่อนความรักเอย
ผู้หญิงไร้เงา
สวัสดีเจ้าความเศร้า
ที่มาเฝ้าชิดใกล้ข้า
ตั้งแต่เขาจากลา
เจ้าก็มาทุกนาที
สวัสดีเจ้าน้ำตา
เต็มใบหน้าอยู่ครานี้
แถมท้นล้นทวี
ในฤดีก็มีเต็ม
สวัสดีเจ้าความเหงา
อยู่เป็นเงาเฝ้าเกษม
รู้ไหมเจ้าปรี่เปรม
ข้าเติมเต็มความช้ำใน
สวัสดีความร้าวราน
เฝ้ายื่นการไม่หวั่นไหว
เคียงข้างไม่ห่างไกล
คงห่วงใยข้ามากมาย
สวัสดีความชอกช้ำ
ที่เฝ้าย้ำเป็นสหาย
คิดว่าไม่วางวาย
เจ้าไม่ตายจากดวงใจ
สวัสดีทุกสิ่งอย่าง
ที่เคียงข้างไม่สั่นไหว
จากนี้ตลอดไป
จะเคียงใกล้ไปนิรันดร์
14 เมษายน 2548 01:50 น.
ผู้หญิงไร้เงา
สวัสดีความเศร้า
อย่ามาเฝ้าเขาได้ไหม
เพราะเขาไม่เข้าใจ
ความรักใคร่มียินดี
สวัสดีเจ้าน้ำตา
บอกแล้วลาเขาตรงนี้
ไม่งั้นจะถูกตี
ไม่ปราณีนะจ๊ะเธอ
สวัสดีความเหงา
อย่าให้เขาต้องได้เพ้อ
รีบไปอย่าให้เจอ
ไม่งั้นเธอจะเจ็บตัว
สวัสดีความร้าวราน
ที่แวะผ่านมาถ้วนทั่ว
งานนี้อย่าตามัว
เพื่อนฉันกลัวเจ้ามากมาย
สวัสดีความชอกช้ำ
ฉันขอย้ำในความหมาย
โปรดลาอย่าใกล้กาย
เพราะเพื่อนชายฉันแสนดี
สวัสดีทุกสิ่งอย่าง
โปรดละวางเขาตรงนี้
แล้วให้เขาสุขที
ในชีวีฉันขอบคุณ
หน้าส่วนตัว
1704
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
