ฉันนั้นรู้ความหวังดีเธอมีให้ แถมด้วยความห่วงใยให้ห่วงหา แต่รู้ไหมในใจฉันที่ผ่านมา มันปิดตายเกินกว่าจะเปิดใจ ด้วยแผลลึกผนึกแน่นคล้ายแก่นสาร เป็นตำนานรักร้าวเศร้าหวั่นไหว ไม่สามารถปกปิดสนิทใจ กับความรักร้าวไหวในใจตน ที่ก่อนนั้นมีเขาเฝ้าห่วงหา แต่นานมาเขาจากลาพาหมองหม่น ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาพาเตือนตน จะไม่คิดจะไม่สนรักอีกเลย จึงขอเธอจากลาอย่ามาเศร้า หรือต้องการเป็นเงาเฝ้าเปิดเผย ให้เธอลบฉันจากใจไปเสียเลย แล้วเธอจะไม่คุ้นเคยรักช้ำทรวง