15 ธันวาคม 2547 13:06 น.
ผู้หญิงไร้เงา
พื้นที่ว่างเปล่า
ืีทุกครั้งที่ก้าวเข้าไปหา
ได้เพียงแต่ความว่างเปล่าในสายตา
และความไม่เคยเห็นค่าในสายใจ
กำลังแห่งรัก
มากมายมากนักสักเท่าไหร่
ไม่สามารถทะลายกำแพงแห่งหัวใจ
เพราะเธอยังร้าวไหวเกินจะก่อหัวใจให้ใครครอง
ความร้าวหมองหม่น
เธอยอมจำนนจนใจไม่สนอง
ไม่เคยรู้จักไม่เคยห้ามหักความเนืองนอง
แต่กับเฝ้าครอบครองความหม่นหมองและน้ำตา
ความว่างเปล่าเดียวดาย
ไม่สามารถพังทลายเพียงแค่ความห่วงหา
หากเธอไม่มีรักและสิ้นนักกับความศรัทธา
เราคงไม่สามารถฟันฝ่าสร้างรักและศรัทธาให้เธอครอง
13 ธันวาคม 2547 20:27 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ย้ำเตือนแด่เธอ
อัลมิตรา
โดยเฉพาะพวกขรึมทำซึมเศร้า
หากหูเบาคำบอกจะหลอกหวน
เล่ห์ผู้ชายมากมายหลายกระบวน
เกินบอกถ้วนนะเกลออย่าเผลอใจ
หน้ากากสวมแสดงคราบสุภาพบุรุษ
แหม ! เลิศสุดแสนสง่าน่าฝันใฝ่
แต่หมกเม็ดซ่อนร้ายซุกภายใน
หากเชื่อไปอาจตรมระทมนาน
ต่อให้มาแก้ต่างทุกอย่างเห็น
สร้างประเด็นชี้ชวนทั้งมวลขาน
ก็รู้ซึ้งถึงใจใช่คิดพาล
หรือระรานพวกชีกอที่ป้อมา
จบเรื่องเตือนเสียแล้วเพื่อนแก้วเอ๋ย
อย่าเงียบเฉยโกรธหนูนะครูขา
รอต่อกลอนกันใหม่นะไวยา(กรณ์)
บินเดี๋ยวจ๋า..อย่าเพิ่งหลับพับคาคอน
เชื่อเสมอโปรดมั่นใจ
ผู้หญิงไร้เงา
เมื่อบอกกล่าวเล่าแจ้งแสดงผล
จะทำตนหนักแน่นดั่งแผ่นหิน
ยิ่งกว่านั้นหากใครหมายยลยิน
ในชีวินเรานั้นยังมั่นใจ
ว่าจะไม่มอบรักประจักษ์จิต
แถมยังไม่ใกล้ชิดคิดฝันใฝ่
เพราะเชื่อแน่ตามคำบอกตอกย้ำใจ
ว่าหากให้ใจคงได้น้ำตา
เพราะผู้ชายที่เห็นไม่เว้นวัน
ทั้งหมื่นพันทั่วแดนทั้งแผ่นฟ้า
ก็เจ้าชู้มากจริงอิงตรวจตรา
จึงไม่กล้ามอบรักพักหทัย
แถมยังขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง
กับทุกสิ่งวันนี้ที่มอบให้
สรุปแล้วทั่วแดนทั้งแผ่นใจ
ยังคงให้อักษราภาษากลอน อิอิ
13 ธันวาคม 2547 20:07 น.
ผู้หญิงไร้เงา
สุภาพบุรุษนักกลอน
ไวยากรณ์
หากถูกปล้นหัวใจไปจากตัว
กลัวนะกลัวว่าเขาจะไปทิ้ง
ดวงใจนี้ใช่ซุกซนวิ่งเหมือนลิง
แต่เป็นปลิงเกาะยึดแน่นไม่เปลี่ยนแปลง
ผมไม่ใช่พวกลิเกหรือตำรวจ
และไม่ได้เล่นจำอวดอย่าหน่ายแหนง
ที่ทำไปไม่ได้เป็นเช่นการแสดง
ที่แอบแฝงทำดีให้ตายใจ
เป็นเพียงแค่นักกลอนพวกเพ้อฝัน
เฝ้ารำพันผ่านอักษรบอกไปให้
ว่าคิดถึงรักจริงและห่วงใย
จากดวงใจดวงหนึ่งจะพึงมี
คงต้องใช้เวลาเพื่อพิสูจน์
ว่าที่พูดที่เขียนจริงหรือนี่
หากไม่เป็นดั่งเธออ้างวจี
คงต้องทำโทษคนดีงอนนานนาน
อย่ามัวงอนกันนาน
ผู้หญิงไร้เงา
เมื่อน้องปล้นหัวใจได้มาแล้ว
ขอพี่แก้วอย่ากังวลจนหม่นหมอง
น้องนั้นจะดูแลและรับรอง
ให้ทุกห้องหัวใจได้สุขจริง
แต่ขอบอกไว้นิดใช่คิดหลง
หรือพะวงคำห่วงติดบ่วงหญิง
ยิ่งกว่านั้นหากพี่เป็นดั่งเช่นปลิง
อาจถูกทิ้งได้เหมือนกันทุกวันมา
แม้ว่าพี่จะไม่เป็นเช่นเรือจ้าง
และไม่เคยจะสร้างกับปัญหา
แถมตำรวจหรือจำอวดในทุกครา
ตัวพี่ยาไม่เคยเป็นมาเน้นกัน
แต่อักษรออดอ้อนที่ป้อนให้
ทำให้ใจพร่ำเพ้อละเมอฝัน
ในแบบของนักกลอนอ้อนสัมพันธ์
กลัวคำนั้นจะไม่จริงอิงหลักการ
จึงขอใช้เวลาเพื่อพิสูจน์
กับคำพูดที่ให้ไว้ใฝ่ประสาน
หากว่าจริงแล้วไซร้ในดวงมาน
จะยกให้ตลอดกาลไม่ผ่านเลย
แต่หากไม่จริงหนอขอบอกกล่าว
ในทุกคราวแล้วไซร้ใจเงียบเฉย
ยิ่งกว่านั้นจะพาไปให้ลงเอย
ในคลองเลยลอยไกลให้พ้นตัว
แต่หากจริงแล้วไซร้ในคำพูด
เมื่อพิสูจน์ในคำมั่นนั้นไม่มั่ว
จะยอมง้อเรื่อยไปใจพลันพัว
แต่อย่ามัวงอนนานพานแก่ตาย อิอิ
10 ธันวาคม 2547 23:44 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ขอบอก
อัลมิตรา
คิดจะปล้นหัวใจของใครเขา
อย่าหูเบาคำบอกเขาหลอกหญิง
แต่ละคนเล่ห์ร้ายคล้ายพวกลิง
ร่อนเร่วิ่งตามเท่าไรไล่ไม่ทัน
เขาว่าไว้ให้รู้อยู่เสมอ
จึงบอกเกลอสั่งใจอย่าใฝ่ฝัน
พวกรถไฟเรือเมล์ลิเกมันส์
ตำรวจนั่นให้หลบอย่าพบเจอ
แต่ฉันอยากบอกไว้ใช่สอนสั่ง
คนที่นั่งเขียนกลอนอ้อนเสมอ
หว่านอักษรเล่นคำย้ำละเมอ
นี่แหล่ะเกลอตัวจริงกลิ้งกว่าใคร
หากเทียบชั้นลำดับนับทั่วถ้วน
หนุ่ม-แก่ล้วนชีกอเกินล้อไหว
ลื่นแสนลื่น แถมเจ้าชู้ดูกระไร
อย่าวางใจนะโฉมตรูโปรดรู้ควร
ขอบคุณ
ผู้หญิงไร้เงา
เมื่อคิดปล้นหัวใจของใครเขา
ฉันไม่กล้าหูเบาเฝ้าห่วงหา
แถมดีใจที่คุณอัลมิตรา
ยอมแวะมาเพื่อบอกมิหลอกกัน
ว่าคนเรามีร้อยเล่ห์เพทุบาย
อย่าได้เชื่องมงายเฝ้าใฝ่ฝัน
ถึงความรักภักดีในชีวัน
เพราะเล่ห์เหลี่ยมคนเรานั้นช่างมากมาย
แถมลิเกตำรวจที่ตรวจสอบ
อย่างรอบครอบทุกที่จึงหนีหาย
ด้วยไม่กล้ามอบรักพักบรรยาย
เพราะมากมายรายการผ่านพบเจอ
อีกนักกลอนออดอ้อนป้อนภาษา
ฉันไม่กล้าห่วงหามาเสมอ
ด้วยรู้ว่าแต่งกลอนอ้อนเพียงเพ้อ
ทั้งที่จริงเป็นเกลอมิเผลอใจ
จึงขอบอกขอบคุณด้วยอุ่นจิต
เพราะรู้แล้วในชีวิตแสนสดใส
ได้นักกลอนชั้นแนวหน้ามาห่วงใย
แถมจริงใจมอบให้กันฉันยินดี
10 ธันวาคม 2547 23:38 น.
ผู้หญิงไร้เงา
มิได้สร้าง ข้อกล่าวหา เพียงมาบอก
แถมไม่ได้ กลับกลอก หลอกใครเขา
เพียงแค่เห็น ทุกวัน ฝันเคียงเรา
แล้วยังเฝ้า ตามหาใคร ในชีวัน
ทั้งที่ใจ มีหนึ่ง ซึ่งก็น้อย
แต่กลับร้อย ความจริง สิ่งใฝ่ฝัน
ให้กับคน อื่นเขา เฝ้าผูกพัน
จนตัวฉัน รับรู้เข้า เศร้าเหลือใจ
แถมคนอื่น หมื่นแสน ก็แม้นเหมือน
ยังย้ำเตือน ความเศร้า เฝ้าหวั่นไหว
คงเป็นเพราะ คุณนั้น มั่นหทัย
เป็นปลาไหล ต้องว่องไว หรือไงกัน
แต่ขอบอก ฉันมี วิธีเด็ด
แถมยังมี กลเม็ด เด็ดกว่านั้น
ที่จะปราบ พ่อปลาไหล ในทุกวัน
จึงไม่กลัว หรอกนั่น ฉันขอบอก
แถมไม่มี ความสงสาร ให้ขานกล่าว
ด้วยรับรู้ เรื่องราว ทุกราวหลอก
ที่คุณนั้น ทำให้ ใครช้ำชอก
จึงขอบอก ส่งใจมา อย่าช้าเลย อิอิ
หน้าส่วนตัว
1109
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
