8 ธันวาคม 2547 23:26 น.
ผู้หญิงไร้เงา
หยุดเดี๋ยวนี้ นะนี่ คือการปล้น
อย่าดิ้นรน ขัดขืน หรือฝืนสู้
ยกมือขึ้น เหนือศรีษะ จะเอ็นดู
ขอให้รู้ ฟังคำสั่ง อย่างตั้งใจ
แล้วตัวท่าน จะปลอดภัย ไม่เจ็บปวด
ไม่ร้าวรวด ทุกข์ทน จนหวั่นไหว
ยิ่งกว่านั้น เงินทอง ของใดใด
เราไม่เคย สนใจ คิดปล้นกัน
แต่สิ่งหนึ่ง สิ่งเดียว ที่ต้องการ
นั่นก็คือ ดวงมาน ของตัวท่าน
เพราะได้รู้ ความเป็นไป ในชีวัน
ตัวท่านนั้น เจ้าชู้ ประตูดิน
หากปล่อยไว้ คงจะ ไม่ได้การ
คงมีคน ต้องซมซาน เฝ้าถวิล
แล้วสุดท้าย ก็ร่ำไห้ ได้ยลยิน
ในชีวิน คงเศร้า เฝ้าช้ำใจ
จึงต้องตัด ใจปล้น เป็นคนกล้า
เพื่อตัดซึ่ง ปัญหา ท่านก่อไว้
ฉะนั้นรีบ ส่งมา ช้าอยู่ใย
ส่งดวงใจ ของท่าน ให้ฉันที
*-*ปล้นแล้ว จะทำอย่างไรกับหัวใจที่ปล้นมาดีหละเนี่ย อิอิ (ช่วยกันคิดหน่อยนะค่ะ อิอิ)*-*
1 ธันวาคม 2547 18:07 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ลักษมณ์
ข ขวดของเราเอาไปไหนใคร่บอกมา
ค คนขึงขังหวังตามหาแม้ไกลแสน
ฆ ระฆังข้างฝาหล่นหนใดใครบอกแทน
ฌ เฌอคู่กันนั้นพุ่มแบนราบไม่มี
ฎ ชฎาสวมพลันแหงนมองไปทั่ว
ฏ ปฏักหุนหันก็มัวพลันหนี
ฐ สัณฐานเข้ามารองแท่นรองไม่มี
ฑ นางมณโฑหน้าขาวศรีเจ้ากระดอนกระเด็น
ฒ ผู้เฒ่าเดินย่องย่องลี้ลับไป
ณ เณรไม่มองมองไปไม่เห็น
ฟ ฟันสะอาดจังกี่ซี่ยังกระเซ็น
ภ สำเภากางใบเด่นยังไม่เห็นที
ม ม้าคึกคักควบเผ่นเร็วลี
ย ยักษ์เขี้ยวใหญ่เขี้ยวนี้ยังหนี
ษ ฤษีหนวดยาวจำศีลยาวละซีนี่
ฬ จุฬาท่าผยองนี้อยู่ที่ท้องนภาฤๅ
ผู้หญิงไร้เงา
ข ขวดของเรา เอาไปเฝ้า แต่โรงกลั่น
ค คนทุกวัน แสนสุขสันต์ นั้นหาไม่
ฆ ระฆังตี ข้างฝา พาปวดใจ
ฌ เฉอรู้ไว้ เพราะอะไร ให้บอกมา
ฏ ชฏาสวม สูงค่า พาสูงยศ
ฏ ปฏักงด หนีหาย ไม่ห่วงหา
ฐ สัณฐานตั้ง รองไว้ ในทุกครา
ฑ นางมณโฑ งามสง่า กว่าผู้ใด
ฒ ผู้เฒ่ายิ่ง น่าเคารพ จึงนพน้อม
ณ เณรก็ยอม รู้พร้อม นพน้อมให้
ฟ ฟันของเรา สีขาว พราววิไล
ภ สำเภากาง เรือใบ ในทุกที
ม ม้าพยศ คนชอบ คิดจะปราบ
ย ยักษ์ยังต้อง ราบคาบ ยอมถอยหนี
ษ ฤษีเก่ง ยิ่งกว่าใคร ในธานี
ฬ จุฬาค่า มากมี นี้เหลือเกิน
หน้าส่วนตัว
1316
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
