1 พฤศจิกายน 2547 22:41 น.
ผู้หญิงไร้เงา
คนเมืองลิง
เก็บมาลี..หลากหลายเพียงหมายให้
ชายในใจ...ที่รักเป็นหนักหนา
ดอกมะลิ...บริสุทธิ์พิสุทธิ์อุรา
ปรารถนา...ให้เธอครองทั้งห้องใจ
ดอกกุหลาบ...ซาบซึ้งถึงความรัก
ที่ประจักษ์....แด่เธอไม่เผลอไผล
เฟื่องฟ้าว่า....สื่อสารรักเพียงใด
ให้หทัย....เธอนั้นพลันตรองดู
ทั้งดอกรัก...จำปาจำปีที่ทานทน
ดั่งกมล....คนนี้ที่งามหรู
รักซื่อตรง...คงมั่นทุกอณู
หวังเคียงคู่...อยู่ครองมั่นนิรันดร
ผู้หญิงไร้เงา
เก็บมาลี แทนมาลัย ด้วยใจรัก
สื่อประจักษ์ ดวงจิต พินิจใส
มอบให้เธอ คนดี ที่ห่างไกล
แทนดวงใจ ของฉัน นั้นที่มี
เริ่มต้นด้วย ดอกมะลิ ที่ผลิแย้ม
และแต่งแต้ม ความหมาย ให้ศักดิ์ศรี
ความขาวใส พิสุทธิ์ ดุจใจมี
ว่ารักนี้ บริสุทธิ์ ดุจนิรันดร์
แถมกุหลาบ หนามคม บ่มเชยชิด
ว่าอย่าคิด ลวงล่อ หรือต่อฝัน
เพราะผู้หญิง มีศักดิ์ศรี ทุกวี่วัน
เหมือนหนามนั้น ในต้นดอก ขอบอกเธอ
ดอกเฟื่องฟ้า นี่ก็ค่า น่าสูงส่ง
เหมือนดั่งหงส์ คงคู่ อยู่เสมอ
เปรียบดั่งว่า คุณค่า พาพบเจอ
มิใช่เผลอ ให้เด็ดดม ชมง่ายดาย
ดอกจำปี และจำปา พาใจคู่
ให้รับรู้ ความชิดใกล้ ไม่แหนงหน่าย
เหมือนเป็นคู่ ชูชิด ติดใจกาย
จนชีพวาย จากกัน มิพลันลา
ดอกสุดท้าย ที่ให้ เพราะใจรัก
ซึ่งสลัก ดวงจิต คิดห่วงหา
เป็นดอกรัก ชูช่อ ระออตา
เพื่อสื่อแทน คำว่า ฉันรักเธอ
ซึ่งทั้งหมด ที่ให้ ในความหมาย
เพื่อสื่อสาย สัมพันธ์ มั่นเสมอ
ว่าหกดอก บอกให้ ไว้กับเธอ
เพื่อพบเจอ ความรัก ปักใจกัน
1 พฤศจิกายน 2547 16:26 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เก็บมะลิ สีขาว ที่พราวพร่าง
ระหว่างทาง ไปเขาค้อ เพื่อต่อฝัน
มาฝากเธอ คนดี ที่สำคัญ
ที่ตัวฉัน ห่วงใย หาใดปราน
เก็บกุหลาบ หนามคม ให้ชมชิด
มอบแด่เธอ มิ่งมิตร สื่อประสาร
ให้จากใจ ซื่อตรง คงตำนาน
ว่ายังรัก มิเว้นผ่าน กาลที่มี
เก็บเฟื่องฟ้า สีสวย ด้วยหลากสรร
สื่อถึงกัน ว่าตัวฉัน ไม่หน่ายหนี
มอบความรัก เหมือนเก่า เท่าที่มี
แถมภักดี มีให้กัน ไม่ผันจร
เก็บจำปี คู่จำปา เอามาให้
ฝากจากใจ ให้กัน ไม่มั่นถอน
มอบให้แล้ว รักจริงใจ ในบังอร
มิเคยจร จากไกล ให้ร้างลา
เก็บดอกรัก ดอกนี้ ที่พิสุทธิ์
เปรียบประดุจ ของสำคัญ อันล้ำค่า
มอบให้กับ คนดี ที่อุรา
คอยห่วงหา บอกว่า ฉันรักเธอ
แถมเที่ยวต่อ ภูเรือ จะเชื่อไหม
ว่าเก็บไว้ เรื่อยไป ให้เสมอ
กับดอกไม้ หลากหลายสี ที่พบเจอ
ให้กับเธอ คนดี ที่รักกัน
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
1557
