3 มิถุนายน 2546 17:20 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ไม่อยากเป็นตัวเลือก
ให้เจอกับเลือดของหัวใจ
ไม่อยากทำให้ตัวเองต้องเจ็บช้ำอยู่ร่ำไป
เมื่อวันใดที่เธอเลือกใครที่ไม่ใช่ตัวเอง
เลยขอเป็นฝ่ายหลีก
ไม่อยากเป็นปลีกย่อยของใคร ๆ
เลยขอเป็นฝ่ายไป
ดีกว่าอยู่ต่อไปแล้วโดนเธอทำร้ายให้ตายทั้งเป็น
2 มิถุนายน 2546 16:01 น.
ผู้หญิงไร้เงา
รอเธอเอ่ยคำว่ารัก
มานานนักแต่เธอกับไม่เอ่ย
แถมท่าทีเธอนั้นช่างเฉยเมย
ฉันก็เลยไม่แน่ใจ
ว่าเธอนั้นคิดกับฉันอย่างไร
จะรักฉันบ้างไหมในวันนี้
จะถามก็ไม่กล้าด้วยรู้ว่าไม่ค่อยดี
จึงเก็บรักที่มีไว้ในนี้ที่หัวใจ
จนมาวันหนึ่งซึ่งฉันหมดความอดทน
อยู่อย่างคนที่ไม่มีหวัง
เพราะคิดว่าเธอไม่เคยมีหัวใจให้กัน
เลยหันหลังเดินจากลา
โดยไม่รู้ว่าความจริง
เธอนั้นเองก็ไม่กล้า
จะเอื้อนเอ่ยเปิดเผยวาจา
เพราะกลัวว่าฉันจะจากไกล
ซึ่งถ้าฉันรู้ความจริงก่อนหน้านั้น
ว่าเธอมีกันไม่เมินเฉย
ไม่เหมือนท่าทีที่ละเลย
ฉันจะเป็นฝ่ายเผยเฉลยบอกเธอเอง
ว่าจริง ๆ ฉันรักเธอมากอยู่
ได้โปรดรับรู้ไว้ในวันนี้
รักเธอนะ รักมากอยากให้เธอทราบนะคนดี
ถึงแม้คำว่ารักที่มีในตอนนี้จะสายเกินไป