19 พฤษภาคม 2546 11:18 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันไม่น่าจะเผลอเลอห่วงเธอเลย
เพราะยังไงเธอก็ไม่เคยเป็นห่วงฉัน
ไม่มีความรู้สึกห่วงหาอาทรผูกพัน
แต่ทำไมตัวฉันจึงเผลอห่วงเธอนั้นไม่รู้เลย
ไม่ว่าเธอจะทำอะไร
อยากจะไปดูแลอยู่ใกล้ ๆ อย่างใจเผลอ
หรือว่าใจของฉันจะเผลอเลอ
หลงรักเธอเข้าแล้วคนดี
16 พฤษภาคม 2546 15:51 น.
ผู้หญิงไร้เงา
คลื่นหัวใจของเธอไม่มั่นคง
มันขึ้น ๆ ลง ๆ จนฉันรับไม่ไหว
เดี๋ยวก็มากจนยากจะเข้าใจ
เดี๋ยวก็ลดน้อยลงไปไม่พอดี
พยายามปรับคลื่นหัวใจเธอเสียใหม่ได้ไหมนะ
ปรับให้ตรงคลื่นหัวใจฉันแหละจะได้ไหม
ฉันเองก็จะปรับให้ตรงคลื่นหัวใจ
เพื่อให้มันจูนระหว่างฉันกับเธอได้ใจพอดี
16 พฤษภาคม 2546 10:22 น.
ผู้หญิงไร้เงา
แจกจ่ายความรักให้ฉันมามาก
จนความรักของเธอมันหายากแล้วใช่ไหม
ก็เมื่อก่อนตอนพบและคบหาดูใจ
เธอให้ความรักมาทักทายมากมายเกินพอ
แต่พอปัจจุบันมันผันเปลี่ยน
ความรักที่เคยแวะเวียนกับเปลี่ยนผัน
มันลงน้อยถอยลงตรงข้ามกัน
ระหว่างเธอกับฉันสลับกันพอดี
13 พฤษภาคม 2546 13:22 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เธอจะมาขอซื้อหัวใจฉัน
บอกว่าผูกพันมานานวันกับหัวใจนี้
เลยมาขอซื้อหัวใจที่ฉันมี
และจะรับไปดูแลอย่างดีหัวใจ
เธอบอกว่าเธอจะซื้อใจด้วยใจ
จะดูแลอยู่ใกล้ ๆ ไม่หน่ายหนี
ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านกี่ร้อยปี
เธอจะดูแลใจที่มีของฉันนี้ด้วยหัวใจ
ฉะนั้นฉันก็โอเคนะ
จะขายใจด้วยใจแหละจะพอใจไหม
แต่อย่าลืมสัญญาก่อนตกลงปลงหัวใจ
ว่าจะดูแลใจฉันตลอดไปนานแสนนาน
12 พฤษภาคม 2546 11:52 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ไม่รู้จะบอกกล่าวอะไร
กับความห่วงใยที่ทุกคนให้กับฉัน
เพียงเสี้ยวนาทีกับความผูกพัน
ที่ทุกคนอยู่เป็นเพื่อนฉันตลอดมา
นอกจากคำว่าขอบคุณ
ที่ทุกคนเองก็คุ้นกับคำ ๆ นี้
เพียงแต่ฉันให้ด้วยใจที่มี
หวังว่าเพื่อนพ้องน้องพี่คงรับคำนี้ด้วยใจ