2 เมษายน 2546 16:01 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ช่วยโทรมาหาฉันสักหน่อย
อย่าเที่ยวปล่อยฉันไว้กับความอ้างว้าง
โดยไม่มีเธอร่วมเส้นทาง
มันแสนจะอ้างว้างเกินทน
ขอเถอะนะสักนาที
เธอพอจะสละเวลาเท่านี้ให้ฉันทีได้ไหม
ขอเถอะนะคนดีของหัวใจ
ช่วยส่งเสียงมาตามสายเป็นกำลังใจ...ให้ฉันที
2 เมษายน 2546 15:39 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันเคยคิด ฉันเคยหวัง
ว่าจะมีวันนั้นกับเขาบ้าง
วันที่ฉันได้มีเธอเคียงข้าง
ร่วมเดินทางด้วยกันตลอดไป
ฉันคิด แต่คิดผิด
เพราะความใกล้ชิดเธอจึงเผลอไผล
เธอมองฉันแค่ผ่านมาแล้วเลยไป
ทิ้งฉันไว้ให้เดียวดายโดยลำพัง
2 เมษายน 2546 13:37 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ไม่เคยเข้าใจ
ว่าทำไมใคร ๆ ต้องมาเลิกกัน
แต่พอเจอกับตัวฉัน
ถึงรู้เหตุผลสำคัญที่เกิดขึ้นมา
เพราะคำว่า เรา คือ สอง
ซึ่งมันคล้องจองกันดี
แต่ถ้าสองต้องมาหน่ายหนี
เจอสามสักทีก็หนาวใจ
เพราะนั่นคือตัวเริ่มแรก
ที่จะแทรกแซงให้หวั่นไหว
เมื่อทุกอย่างเกิดความร้าวร้านเกินทำใจ
หัวใจที่หวั่นไหวก็เลยจำใจแยกทาง
2 เมษายน 2546 13:16 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ร้างลามานานวัน
พอเจอกันไม่เหมือนเก่า
ลืมแม้แต่คำว่า เรา
กับมีเงาใครตามมา
ถ้ามารูปแบบนี้
ขอร้องคนดีอย่ามาเสียดีกว่า
กลับไปเถอะนะพร้อมกับคำลา
ฉันพร้อมเสียมาที่จะทำใจให้ลืมเธอ
2 เมษายน 2546 13:07 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ขอโทษที่ตามตอแย
เพราะตอนนั้นฉันคงอ่อนแองเกินไป
ขอโทษที่ตามไปกวนใจ
เพราะหัวใจยังไม่เข้มแข็งพอ
แต่ต่อไปนี้นะ
เลิกแล้วแหละจะไม่ไปแยแส
จะเลิกทำตัวงองแง
เลิกเหลียวแลกับตัวเธอ
เธอเป็นอะไรจะไม่สน
จะเดินควงใครสักกี่คนจะไม่ว่า
และเรื่องราวของเราที่ผ่านมา
ฉันจะคิดเสียว่า..ฉันฝันไป
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
หน้าส่วนตัว
1043
