24 ธันวาคม 2546 14:41 น.
ผู้หญิงไร้เงา
คำสารภาพที่ให้มาในครานี้
ทำให้ฉันยินดีเป็นหนักหนา
ด้วยเพราะรอคำเฉลยเอ่ยวาจา
จากพี่เสมอมานะคนดี
เพราะจริงจริงก่อนหน้านั้นฉันเคยถาม
และพยายามถามถึงใจของพี่นี้
ว่าพี่รักฉันมั่นจิตติดฤดี
หรือไม่มีฉันนั้นมั่นอุรา
แต่พี่ไม่เคยเฉลยเปิดเผยให้
ทำให้ฉันหวั่นไหวกลัวไร้ค่า
แต่เมื่อพี่มาสารภาพรักออกมา
ว่าตัวฉันมีค่าพาชื่นใจ
และขอบอกไว้เลยเปิดเผยจิต
ว่าพี่คือคนสนิทที่ชิดใกล้
มีหัวใจผูกพันนั้นเรื่อยไป
และขอมอบหทัยให้ไว้ครอง
23 ธันวาคม 2546 16:27 น.
ผู้หญิงไร้เงา
สายรุ้ง
ด้วยมิตรภาพของเราสอง
สักวันหนึ่งคงเรืองรองและผ่องใส
กว่าจะถึงวันนั้นแม้จะไกล
ฉันจะไม่หวั่นไหวสิ่งใดเลย
ผู้หญิงไร้เงา
และฉันจะเป็นคนดีที่คงมั่น
เพื่อรอวันเธอนั้นเอ่ยเฉลย
สิ่งในใจที่มากค่าและคุ้นเคย
ฉันจะรอเธอเอื้อนเอ่ยเปิดเผยใจ
ของแถมค่ะ
ผู้หญิงไร้เงา
ฝากใจ
ฝากใจไว้ให้คิดถึง
ฝากความรู้สึกลึกซึ้งไว้ให้ห่วงหา
ฝากความรักไว้ในอุรา
ฝากบอกคนไกลตาว่ายังเหมือนเดิม
ฝากความจริงใจไว้ให้กับพี่
ฝากความรู้สึกดีดีที่มีแต่พูนเพิ่ม
ฝากสิ่งเก่าเก่าและเรื่องเราที่เหมือนเดิม
ฝากไว้ต่อเติมและเพื่อเพิ่มความผูกพัน
22 ธันวาคม 2546 17:57 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เมื่อผู้หญิงไร้เงาต้องเข้าครัว
ก็เกิดมั่วมั่วขึ้นแน่แท้
เพราะปกติไม่เคยจะเหลียวแล
เพราะมีคุณแม่คอยเอาใจ
จะทำทุกอย่างให้ทาน
ลูกต้องการจะทานอะไรก็ทำให้
แป๊บเดียวเดี๋ยวก็เสร็จทันใจ
ไม่ต้องทำเองเรื่อยไปในทุกวัน
แต่วันนี้คุณแม่ฉันนั้นไม่อยู่
คนที่ทำอาหารที่รู้รู้ก็คือฉัน
แต่จะทำอย่างไรในเมื่อทุกวัน
คุณแม่นั้นเป็นคนทำให้ฉันทาน
แต่เอาหละเอาหละนะ
ในเมื่อฉันต้องทำหละกะอาหาร
ก็จะเตรียมหาอุปกรณ์พร้อมจัดการ
ลงมีทำอาหารทานในตอนเย็น
ซึ่งก่อนอื่นก็ต้องดูของสดสด
ที่ยังไม่หมดและมีมีให้เห็น
ที่แน่แน่ก็คงต้องหาจากตู้เย็น
และสิ่งที่เห็นก็คือเนื้อปลา
ฉะนั้นฉันจะทำปลาทอด
และหาซอสเพื่อเพิ่มคุณค่า
มื้อเย็นวันนี้คงไม่อร่อยเหลือคณา
แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรจะทาน
19 ธันวาคม 2546 01:10 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ผู้ชายคนเดิม
.. เป็นถ้อยคำสั้น-สั้น
ความหมายนั้น ..คงอยู่ที่คนอ่าน
ฉันตั้งใจ .. สรรหาถ้อยคำอยู่นาน
อยากให้ความไหวหวาน..ซ่านซ่อนในอักษรา
..คงเป็นคำขอบคุณ..ไม่มาก
หากแต่จะมีไป..ให้บอกเขาว่า
ฉันซึ้งใจ .. กับทุกเรื่องราว ..ที่สื่อถึงกันมา
ขอบคุณเธอ..ผู้อ่าน ที่อยู่ตรงหน้า .. เครื่องคอม
ผู้หญิงไร้เงา
อาจเป็นแค่เพียงถ้อยคำสั้นสั้น
แต่เธอรู้ไหมฉันผูกพันและซึ้งอยู่
เพียงแค่คำขอบคุณที่เธอให้มาดู
ฉันก็ซึ้งเกินจะบอกให้รับรู้ในสิ่งใด
เพราะอักษราที่เธอนำมาสื่อสาร
ฉันไม่เคยมองผ่านเลยรู้ไหม
ตอบรับและอ่านผ่านเข้าสู่หัวใจ
และขอบคุณคนไกลที่ให้อักษราแทนใจในทุกวัน
17 ธันวาคม 2546 00:43 น.
ผู้หญิงไร้เงา
อบอุ่นเหลือจะคณา
เมื่อเธอให้อุรากับฉัน
อบอุ่นเกินจะรำพัน
เมื่อเธอห่วงฉันเรื่อยมา
อบอุ่นเกินจะบอกเล่า
กับเรื่องของเราที่มากค่า
อบอุ่นเกินกว่าจะพรรณา
เมื่อเธอเห็นค่าพาห่วงใย
อบอุ่นเกินจะบอกกล่าว
กับเรื่องราวของความชิดใกล้
อบอุ่นและแสนดีใจ
กับรักอุ่นไอที่คุณให้ฉันมา