7 ธันวาคม 2546 23:51 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เธอผันเปลี่ยนเปลี่ยนผันฉันเป็นเขา
ไม่มีเราเราไม่มีนี้เหมือนก่อน
เหลือเพียงฉันฉันเพียงเราเฝ้าอาวรณ์
เธอจากจรจรจากพรากหทัย
จึงเกิดเจ็บเจ็บเกิดกำเนิดขึ้น
ทั้งหลับตื่นตื่นหลับกลับโหยไห้
ไม่มีเธอเธอไม่มีนี้เรื่อยไป
สุดช้ำใจใจช้ำระกำทรวง
เหลือแต่เพียงเพียงแต่แค่ความหลัง
ที่วาดหวังหวังวาดขาดห่วงหวง
เพราะใกล้ชิดชิดใกล้ใจคนลวง
จึงช้ำทรวงทรวงช้ำระกำใจ
6 ธันวาคม 2546 03:13 น.
ผู้หญิงไร้เงา
จะไม่ขอให้เธอรักฉัน
หรือมีใจผูกพันเหมือนเก่า
จะไม่ขอให้เธอกลับมาเป็นเงา
เหมือนครั้งที่เราเคยผูกพัน
แต่มีสิ่งหนึ่งที่อยากจะขอ
คืออยากให้เธอพออย่าต่อสานฝัน
มีเขารักเขาให้เขาเป็นคนสำคัญ
ไม่อยากให้เธอลืมเขาเหมือนฉันที่ผ่านมา
ทำได้ไหมฉันขอเพียงแค่นี้
ถือว่าแทนมิตรภาพที่เคยมีที่มีค่า
ถือว่าแทนคำมั่นคำสัญญา
ก่อนที่เธอและฉันจะลาจากกันไกล
3 ธันวาคม 2546 02:25 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เอาคำว่ารักของเธอคืนไปได้ไหม
อย่าเอามาพูดกับคนใจง่ายอย่างฉัน
เอาคำว่ารักที่เธอเคยให้มาผูกพัน
กลับคืนไปแล้วกันฉันไม่ต้องการ
เพราะวันก่อนตอนเธอลาจาก
ฉันเจ็บมากเกินจะกล่าวขาน
ด้วยวันนั้นฉันแสนจะทรมาน
และร้าวรานเกินบอกกล่าวเล่ากับใคร
แต่พอมาวันนี้คนดีกลับ
คิดจะมาเริ่มต้นนับกับฉันใหม่
แต่ฉันคงหมดสิ้นแล้วซึ่งเยื่อใย
ไม่ขอเริ่มต้นใหม่ให้ผูกพัน
เพราะเจ็บมากจนยากจะรักษา
หรือเยียวยารักใหม่ในเธอฉัน
จึงขอตัดสวาทขาดสัมพันธ์
ไม่ขอมีเธอนั้นตลอดไป
2 ธันวาคม 2546 03:08 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันรักมั่นมั่นรักภักดีให้
มีจริงใจใจจริงทุกสิ่งสรร
ฉันมั่นจิตจิตมั่นในสัมพันธ์
ไม่มีหวั่นหวั่นไม่มีนี้เรื่อยไป
เพราะแน่จิตจิตแน่ไม่แปรผัน
มีเธอฉันฉันเธอไม่เผลอไผล
ด้วยว่ารักรักว่าพาห่วงใย
พร้อมจริงใจใจจริงหญิงให้เธอ
ไม่มีหลอกหลอกไม่มีนี้สักครั้ง
ด้วยใจยั้งยั้งใจให้เสมอ
มีพันผูกผูกพันฉันเพียงเธอ
รักเสมอเสมอรักจักนิรันดร์