4 เมษายน 2546 15:43 น.
ผู้หญิงไร้เงา
จำภาพวันนั้นได้ติดตา
วันที่เธอพาเขามาให้ฉันเห็น
วันที่ฉันเห็นเธอเหมือนคนเลือดเย็น
ฆ่าฉันตายทั้งเป็นไม่เหลียวแล
อยากถามให้ได้ความจริง
ว่าเขาเป็นผู้หญิงที่เธอรักใช่ไหม
แม้จะปวดรวดร้าวแทบปางตาย
แต่ก็ต้องการให้แน่ใจจริง ๆ
เพียงเพื่อจะได้ตัดใจ
ลืมเธอไปให้ไกลจากใจฉัน
จะบอกตัวเองทุก ๆ วัน
ว่าเธอนั้นไม่ต้องการ
4 เมษายน 2546 10:56 น.
ผู้หญิงไร้เงา
จบเกมส์กับการเริ่มต้น
จบเหตุผลกับการถามหา
จบทุกอย่างรวมทั้งระยะเวลา
จบเสน่หาและค่าของเธอ
ไม่ต้องการจะดื้อรั้น
สร้างชีวิตให้มันฟังไปกว่านี้
ยอมจบทุกอย่างเสียที
เพราะมันคงจะดีกว่าทนอยู่ต่อไป
จะลืมจะไม่คิด
ว่าตัวเองถูกหรือผิดกับการกระทำครั้งนี้
จะเลิกถามความผูกพันครั้งก่อนมี
จะรู้แต่ว่าเธอคนดีไม่เคยมีกัน
3 เมษายน 2546 16:08 น.
ผู้หญิงไร้เงา
วันหยุดกำลังจะมาถึง
เธอคิดคำนึงหมือนฉันไหม
ฉันกำลังวางโปรแกรมของหัวใจ
ว่าจะไปเที่ยวที่ไหนกันดี
ฉันว่าจะไปเที่ยวภูเก็ต
หรือจะไปเที่ยวเกาะเสม็ดดีแหละนี่
หรือว่าจะไปเที่ยวแม่น้ำตาปี
หรือว่าจะไปที่เกาะสีชัง
หรือว่าจะไปเที่ยวเขาดิน
หาอะไรไปทำกินกันดีไหม
หรือว่าจะไปเที่ยวป่าใหญ่
ไปดูแมกไม้นานาพันธุ์
หรือว่าจะไปเที่ยวน้ำตก
เอากระโจมอกไปใส่จะได้ไหม
บิกินนี่มันแพงเกินไป
อีกอย่างคนใส่หุ่นไม่สวยพอ
หรือว่าจะไปเที่ยวชายหาด
นั่งดูคลื่นซัดสาดทะเลใส
หรือว่าจะไปดูกรุงศรีราชธานีของไทย
หรือว่าจะไปที่ไหนฉันยังไงก็ได้ตามใจเธอ
หรือว่าเธอจะขอเปลี่ยน
ไม่อยากจะแวะเวียนไปที่เหล่านี้
หรือเธอมีที่ที่อยากไปแล้วแหละคนดี
งั้นฉันคนนี้ขอไปด้วยสักคน
3 เมษายน 2546 15:30 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ใกล้วันสงกรานต์แล้วนะ
แล้วเธอแหละจะไปเที่ยวที่ไหน
บอกโปรแกรมเธอหน่อยจะเป็นไร
เผื่อว่าฉันว่างจะตามไปด้วยสักคน
หรือว่าเธอไม่มีโปรแกรมเที่ยว
งั้นขอเอี่ยวเป็นคนจัดโปรแกรมให้
ถ้าหากว่าเธอนั้นยังสนใจ
วันสงกรานนั่นไงเป็นวันดี
ซึ่งเธออาจจะไปดูพระอาทิตย์
ยามที่มันจะลิบลับขอบฟ้า
หรือว่าเธอจะไปดูดวงจันทรา
เมื่อเวลาที่มันส่องแสงนวลใย
หรือว่าเธอจะไปดูทะเล
ให้คลื่นไขว่เปลชิดใกล้
หรือว่าจะไปเที่ยวป่าเขาลำเนาไพร
นอนค้างในป่าใหญ่สักคืน
หรือว่าเธอจะไปเที่ยวภูเขา
ดูเมฆหมอกลมหนาวสาวเมืองเหนือ
หรือเธอจะไปล่องเรือ
ยังไงก็เผื่อฉันไปด้วยสักคน
2 เมษายน 2546 16:15 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เธอเดินจากฉันไป
ทิ้งฉันไว้อยู่ตรงนี้
รอแล้วรอเล่าข่าวคราวยังไม่มี
รอเธอแรมเดือนแรมปีเธอนี้ไม่ส่งข่าวคราว
พอมาวันหนึ่งฉันจึงได้รู้
ว่าเธอมีเขาอยู่เคียงข้าง
สายสัมพันธ์เธอกับฉันจึงเลือนลาง
เหลือไว้เพียงความร้าวรานของหัวใจ