21 เมษายน 2546 13:10 น.
ผู้หญิงไร้เงา
รอคอยเวลาเธอกลับมาหา
จนดาวลับขอบฟ้ามาเยือน
ตะวันฉายแสงย้ำเตือน
ความเป็นเพื่อนคงมีแต่น้ำตา
รอคอยจนใจเริ่มท้อ
ว่าคนที่เรารอคงไม่เห็นค่า
เพื่อนรอบข้างบอกว่าอย่าเสียเวลา
กับคนไม่เคยเห็นค่าของหัวใจ
แล้วจะให้ฉันทำอย่างไรได้
มันรักจนหมดใจแล้วรู้ไหม
ตอบเพื่อนว่าไม่เห็นจะเป็นไร
ฉันจะรอคนของหัวใจไปตลอดกาล
21 เมษายน 2546 13:05 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
เพราะว่าเธอไม่อาจหยุดวันเวลา...
ให้มาเจอกับวันพรุ่งนี้ได้
ฉะนั้นสิ่งดี ๆ ขอให้ทำตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป
แล้วผลกำไรจากการกระทำจะทำตาม
21 เมษายน 2546 13:02 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ในระหว่างความเป็นเรา
ยังมีเงาของใครมาแทนที่
บอกว่ารักกันนักนะคนดี
ที่แท้รักของเธอนี้ก็จอมปลอม
ทำไม ๆ ต้องบอกรัก
แล้วพอนานนักมาหน่ายแหนง
หลอกบอกว่ารักแต่เธอกลับเล่นกันแรง ๆ
หรือต้องการจะสัมแดงว่าเสน่ห์เธอมันแรงพอหรือยัง
21 เมษายน 2546 10:45 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ช่วยบอกเหตุผลกับฉันหน่อย
ว่าทำไมเธอถึงปล่อยฉันไว้ให้อ้างว้าง
ทั้งที่แต่ก่อนนั้นเรามีกันเป็นเพื่อนร่วมทาง
แล้วใยมาลาร้างเส้นทางของหัวใจ
เธอทำอย่างนี้ได้ยังไงกัน
บอกตัดความสัมพันธ์กับฉันเสียเฉย ๆ
แล้วมาปล่อยปะละเลย
ทิ้งฉันไว้อย่างเฉยเมยไม่เคยจะเหลียวแล
18 เมษายน 2546 15:56 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ความรักของเรามันจบไปแล้วให้มันจบไป
อย่าเอามิตรภาพใหม่ๆ เข้ามาแทนที่
โดยเฉพาะการให้ฉันเป็นได้แค่เพื่อนผู้แสนดี
อยากจะบอกว่ามันแทนที่กันไม่ได้หรอกนะเธอ
เพราะเมื่อไรที่เราต้องเจอะเจอ
แค่สบตาก็รู้แล้วเออว่ามันไม่ใช่
ฉะนั้นไม่ต้องเอาฐานะอื่นมาคืนใจ
เพราะยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้เข้าใจไหมเธอ