1 พฤษภาคม 2546 16:20 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ลืมฉันได้ไหมคนดี
ลืมคน ๆ นี้เสียทีจะได้ไหม
ไม่ต้องจำไม่ต้องมานั่งสนใจ
เพราะยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้จริง ๆ
ก็เธอดีเกินไปสำหรับฉัน
มีประโยชน์อะไรกันที่จะคบหา
ขอเถอะนะมองฉันแค่คนผ่านตา
ไม่มีค่าในสายตาเธอ
29 เมษายน 2546 11:43 น.
ผู้หญิงไร้เงา
รักเธอหวังว่าเธอจะเข้าใจ
จึงไม่ได้เอ่ยความนัยเป็นวาจา
โดยที่คิดและเข้าใจว่า
เธอจะเข้าใจวาจาของหัวใจ
จนมาวันหนึ่งซึ่งเธอเปลี่ยนผัน
้เธอบอกกับฉันว่าเธอมีใคร
คนที่เขารักเธออย่างจริงใจ
คนที่เขาห่วงใยเธอตลอดเวลา
ฉันจึงถามหา คำว่า เรา
เธอบอกอย่ารื้อฟื้นเรื่องเก่า ๆ จะได้ไหม
ไม่ต้องการเจ็บช้ำกับคนที่ไม่มีใจ
ไม่ต้องการเห็นใครที่ไม่มีใจให้แก่กัน
เมื่อเธอบอกฉันเช่นนี้
ฉันถึงรู้ว่าเธอไม่เข้าใจวาจาที่มีของฉัน
วาจาใจที่ฉันให้เธอไปในวันวาน
ทำให้ฉันต้องพบพานกับการจากลา
29 เมษายน 2546 10:21 น.
ผู้หญิงไร้เงา
และแล้วเธอก็ก้าวเข้ามา
ในวันที่ฉันเหว่หว้าหวั่นไหว
วันที่ฉันต้องการกำลังใจ
จากใคร...ใครสักคน
และแล้วเธอก็ก้าวเข้ามา
มาเติมความรักความศรัทธาให้กับฉัน
มาเติมความห่วงหาอาทรให้กัน
มาเติมฝันกับวันที่สวยงาม
และแล้วเธอก็ก้าวเข้ามา
มาเติมชีวิตชีวาและความฝัน
มาเติมความห่วงใยและความผูกพัน
มาเต็มความสำคัญให้กับฉันจนเต็มหัวใจ
28 เมษายน 2546 12:27 น.
ผู้หญิงไร้เงา
มีปัญหาอะไรกับเธอหรือเปล่า
ดูเธอเงียบเหงาและเปลี่ยนไป
จากคนที่เคยสดใส
กลับกลายเป็นคนเย็นชา
หรือว่าตอนนี้เธอมีใครคนใหม่
ไม่เป็นไรถ้าเธอจะเอ่ยลา
เธอไม่ต้องกลัวหรอกนะว่า
ฉันจะทำให้เธอเสียเวลามากมาย
แต่ถ้าไม่ใช่ปัญหานี้
ขอได้ไหมคนดีบอกฉันบ้าง
ห่วงใยตัวเธอไม่เคยจืดจาง
ไม่อยากให้เธออ้างว้างเพียงลำพังผู้เดียว
28 เมษายน 2546 10:42 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ถ้าความรู้สึกของคุณคือชอบ
เก็บมันไปมอบให้คนอื่นจะได้ไหม
ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใคร ๆ
มอบความรู้สึกนี้ให้เขาไปได้ไหมเธอ
แต่ถ้าความรู้สึกของคุณคือรัก
ไม่ว่ามันจะมากมายนักแค่ไหน
ความรู้สึกตรงนี้อย่าให้ใคร
ขอให้ฉันได้คนดี