6 พฤษภาคม 2546 13:35 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันอาจจะอยู่ใกล้เธอเกินไป
ใกล้จนเธอไม่รู้ความนัยของหัวใจฉัน
มีเพียงความเป็นเพื่อนที่มีให้กัน
แต่เธอรู้บ้างหรือยังว่าฉันนี้คิดกับเธอเช่นไร
จริง ๆ ฉันคิดกับเธอเกินกว่าคำว่าเพื่อน
แต่ไม่อยากให้มันเลือนแม้คำว่าเพื่อนก็จางหาย
จึงยอมเป็นเพื่อนเธอแม้ในใจจะเผลอรักเธอมากมาย
แต่กลัวเธอจะลาร้างห่างไกลถ้าเธอรู้ความนัยของใจเพื่อนเธอ
6 พฤษภาคม 2546 11:50 น.
ผู้หญิงไร้เงา
กลับบ้านดึก ๆ ดื่น ๆ
เกือบเที่ยงคืนเสมอ ๆ
พอเจอกันตอนเช้าเธอก็เบลอ ๆ
จะคุยกันกับเธอก็ไม่รู้เรื่องสักที
พอคุยกันตอนสาย ๆ
เธอบอกเหตุผลง่าย ๆ ของเธอนี้
ว่าเธอติดฝนติดเสียจนกลับบ้านไม่ได้เสียที
ติดอย่างนี้ทั้งปีจนฉันนี้สงสัยจัง
ว่าเธอติดฝนอะไรกันทุกคืน
แถมติดฝนจนดึกดื่นเที่ยงคืนเสมอ ๆ
จึงไปหาซื้อเสื้อฝนเอาไปให้เธอ
ถึงได้รู้ว่าที่ทำงานของเธอไม่เคยเจอฝนสักที
แต่เธอก็ติดฝนจริง ๆ
ฝนที่เป็นผู้หญิงในห้องอาหาร
เห็นที่ฉันคนนี้คงต้องจัดการ
ให้เธอหายติดฝนไปอีกนานเสียที
2 พฤษภาคม 2546 16:45 น.
ผู้หญิงไร้เงา
หัวใจนะหัวใจ
ทำไมถึงไปอยู่กับเขา
คนที่ไม่เคยยอมรับความเป็นเรา
คนที่ทำให้ต้องเศร้าและเสียใจ
กลับมาซิ กลับมา
ในเมื่อเขาไม่เคยชายตาหรือมาชิดใกล้
ก็กลับมาเสียทีซิหัวใจ
บอกแล้วไงอย่าไปสนใจเขาเลย
2 พฤษภาคม 2546 15:43 น.
ผู้หญิงไร้เงา
อย่าพยายามขีดเส้นตายให้กับฉัน
เพราะมันจะทำให้ฉันหมดคุณค่า
โปรดบอกกล่าวเรื่องราวของเธอมา
และดูซิมาฉันคิดเช่นไร
เพราะมันจะดูเหมือนว่า
เราได้สร้างค่าของความรักอันยิ่งใหญ่
ได้ร่วมใช้เหตุผลที่กว้างไกล
และได้ร่วมใช้ความรู้สึกคิดนึกร่วมกัน
2 พฤษภาคม 2546 13:42 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ไม่มีใครเขาเข้าใจ
ว่าทำไมฉันต้องรักเขา
ว่าทำไมยอมสร้างคำว่าเรา
ทั้งที่เขาไม่ใช่คนดีอะไร
อยากจะบอกอยากจะเล่าให้ฟัง
ว่าทำไมหัวใจฉันจึงยกให้เขา
ทั้งที่ยังมีคนเหมาะสมในความเป็นเรา
แทนที่เขาตั้งมากมาย
ก็เพราะเขาเป็นคนจริงใจ
มั่นคงเกินกว่าใคร ๆ ที่มีมา
ความรักของเขาจึงเป็นสิ่งที่มีค่า
ในสายตาของคำว่า เรา
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
หน้าส่วนตัว
958
