18 สิงหาคม 2546 21:45 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ขอบใจเจ้าความเหงา
ที่แวะมาอยู่เป็นเพื่อนเราเสมอ
ขอบใจเจ้าความเศร้ามากนะเออ
ที่แวะมาหาฉันเสมอทุกเวลา
ฉันคงมีแต่เจ้าทั้งสอง
ที่ห่วงหาและหมายปองกับตัวฉัน
คงไม่มีใครที่จะมาร่วมแบ่งปัน
ทักทายฉันนอกจากพวกเธอ
ฉะนั้นขอให้อยู่กับฉันตลอดไป
อย่าได้ลาร้างห่างไกลในเวลานี้
ฉันต้องการเจ้าเสมอเพื่อนที่แสนดี
ต้องการทุกนาทีกับความเหงาเศร้าอย่างนี้ตลอดไป
ส่วนคนที่ฉันไม่ต้องการคือเขา
คนที่ทอดทิ้งฉันไว้กับความเหงาและเศร้าเสมอ
ถึงเขากลับมาฉันก็จะไม่ร่ำลาร้างห่างไกลเธอ
ยังยินดีจะอยู่อย่างนี้ตลอดไปเสมอชั่วนิรันดร์
เพราะเจ้าไม่เคยทำร้ายฉัน
มีแต่ความห่วงหาและผูกพันให้ฉันเสมอ
ไม่เคยทอดทิ้งเวลาฉันมีปัญหาจริง ๆ นะเออ
และทำให้ฉันสบายใจเสมอเมื่อพบเจอทุกเวลา
แต่สำหรับตัวเขาแล้ว
มีแต่ความไม่แน่แน่วในใจหวั่น
ไม่เคยมีความรู้สึกจริงใจและความผูกพัน
ฉะนั้นจงไปให้ไกลจากฉันเถอะคนดี
เพราะตอนนี้ฉันเองก็มีเพื่อนที่แสนดี
ให้ความจริงใจกับฉันเสมอทุกนาทีที่ห่วงหา
ฉันจึงไม่ต้องการเธออีกแล้วในสายตา
ยินดีจะอยู่กับความเหงาและเศร้าเหว่ว้าลำพัง
16 สิงหาคม 2546 12:36 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เธอรักฉัน.........ฉันรักเธอเสมอมั่น
จะกี่วัน..............วันกี่มีความหมาย
เธอรักฉัน.........ฉันรักเธอตั้งมากมาย
ไม่มีหน่าย........หน่ายไม่มีแต่นี้ไป
ด้วยรักเธอ.......เธอรักก็พอแล้ว
ไม่ขอแจว........แจวขอจากพรากไปไหน
จะรักเธอ.........เธอรักก็พอใจ
รักเรื่อยไป......ไปเรื่อยไม่เหนื่อยเลย
ขอเพียงเธอ.....เธอเพียงแต่คงมั่น
มีรักให้............ให้รักฉันทุกวันวี่
ส่วนรักฉัน.......ฉันรักเธอทุกนาที
รักที่ให้............ให้ที่เธอคนนี้คนเดียว
15 สิงหาคม 2546 22:26 น.
ผู้หญิงไร้เงา
อย่าถามถึงเหตุผลของความรัก
ฉันไม่แน่ใจหนักว่ารักคืออะไร
แต่ที่แน่ ๆ คือรักแล้วต้องรักตลอดไป
รักจนฟ้าดินสลายฉันไม่คลายรักเธอ
ฉะนั้นขอเธอจงเหมือนฉัน
มีความรักที่คงมั่นในใจเสมอ
ตราบจนฟ้าดินจะสิ้นนะเออ
ขอเพียงแต่เธอรักฉันคนเดียว
ซึ่งฉันคิดว่าฉันทำได้
ตัวเธอก็คงคล้าย ๆ กับฉัน
รักเราสองคนจะได้คงอยู่ชั่วนิรันดร์
ไม่มีวันเปลี่ยนผันรักกันจนวันตาย
ฉะนั้นขอเธอคนดี
รักแล้วอย่ามีแหน่งหน่าย
รักแล้วอย่ามากลับกลาย
รักแล้วขอให้รักจนตายนะคนดี
ส่วนฉันนั้นรับประกัน
จะรักคงมั่นเพียงเธอนี้
จะรักเธอทุกทิวาและราตรี
และจะรักเธอคนดีคนนี้ตลอดไป
14 สิงหาคม 2546 17:14 น.
ผู้หญิงไร้เงา
แม้นต้องอยู่คนเดียวเพียงลำพัง
และไม่มีกันและกันเหมือนวันเก่า
ก็ไม่เป็นอะไรยังพอทำเนาว์
แต่โปรดอย่าห่วงหาเหมือนเก่าได้ไหมคนดี
ในเมื่อเธอต้องการจะแยกทางไป
จะมาสนใจทำไมกับฉันคนนี้
รู้ไหมความห่วงใยทำร้ายจิตใจสิ้นดี
โปรดเถอะนะคนดีอย่าห่วงใยฉันอย่างนี้อีกเลย
ในเมื่อเธอจะไปก็จงไป
ไม่ต้องมาสนใจกับคนอย่างฉัน
มีอะไรต้องมาห่วงใยและผูกพัน
ในเมื่อเธอจะไปก็จงไปอย่าหันหลังกลับมา
ในเมื่อเธอต้องการจะไป
ฉันก็ไม่ขอรั้งเธอไว้ให้ไร้ค่า
เดินออกไปเลยให้ไกลสายตา
แล้วไม่ต้องห่วงหากันอีกต่อไป
เพราะฉันจะทำใจให้ลืมเธอ
ลืมว่าเคยรักเธอเสมอมากแค่ไหน
ลืมให้หมดความรู้สึกในหัวใจ
และต่อจากนี้ไปเธอไม่ใช่คนในสายตา
ส่วนความห่วงหาและผูกพัน
ฉันจะทิ้งมันไว้ข้างหลังอย่างไร้ค่า
จะไม่มองอดีตและความรักที่ผ่านมา
และฉันจะถือเสียว่าที่ผ่านมาเป็นความฝันเท่านั้นเอง
13 สิงหาคม 2546 20:47 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เธอกลอกกลิ้ง......กลิ้งกลอกหลอกให้รัก
บอกแน่รัก..........รักแน่ไม่แปรผัน
พอวันเปลี่ยน......เปลี่ยนวันก็เปลี่ยนกัน
ฉันรักมั่น...........มั่นรักจึงหนักใจ
ด้วยรักเธอ..........เธอรักฉันไม่จริง
เธอทอดทิ้ง..........ทิ้งทอดกอดความเหงา
เธอจากไป..........ไปจากพรากจากเรา
ฉันตรมเศร้า......เศร้าตรมขื่นขมใจ
เมื่อรักหมด.........หมดรักสิ้นทุกอย่าง
หมดหนทาง.........ทางหนจนความหมาย
เป็นได้แค่..........แค่ได้เป็นคนเคียงกาย
แต่พอหน่าย.......หน่ายพอไม่มีต่อเวลา
เหลือเพียงฉัน.....ฉันเพียงแต่ลำพัง
หมดสิ้นไร้..........ไร้สิ้นใจพะวังและห่วงหา
หมดสิ้นแล้ว........แล้วสิ้นที่ผ่านมา
ไม่มีค่า...............ค่าไม่มีแต่นี้ไป