28 ตุลาคม 2546 22:07 น.
ผู้หญิงไร้เงา
แต่ก่อนนั้น เธอมา เพื่อลาจาก
เพราะรักเขา มาก มากกว่าฉัน
เธอบอกว่า เธอขอลา เพื่อผูกพัน
กับเขานั้น ที่เธอฝัน และห่วงใย
พอตอนนี้ เธอกลับมา ว่าคิดถึง
ฉันคนดี ที่เป็นหนึ่ง ให้ชิดใกล้
เธอบอกว่า เธอนั้น ฝันห่วงใย
เธอบอกว่า อยากให้ ใจเหมือนเดิม
แต่ตอนนี้ ฉันนั้น ไม่ต้องการ
กลัวร้าวราน ใจช้ำ ฉันเมินเฉย
พอเสียที คนเคยคุ้น เคยคุ้นเคย
พอแล้วเอย ไม่คิดเลย ต่อสัมพันธ์
เพราะฉันเจ็บ ฉันช้ำ ระกำจิต
เพราะฉันผิด ฉันพลั้ง จึงยั้งฝัน
เพราะฉันจบ แล้วสิ้น ความผูกพัน
เพราะฉันเจ็บ ฉันจึงจำ ย้ำบอกเธอ
27 ตุลาคม 2546 22:37 น.
ผู้หญิงไร้เงา
มหาสมุทรที่ว่าสุดลึก
ยังไม่เท่าความรู้สึกของใจนี้
ที่มีเธอเสมอในฤดี
ไม่เคยจะหน่ายหนีหลี้ไกลเธอ
ท้องฟ้าที่ดูว่าจะกว้างใหญ่
ยังแพ้ใจที่ฉันมีให้เธอเสมอ
เพราะมันกว้างกว่าฟ้าที่พบเจอ
และมีให้เธอเสมอที่ผ่านมา
โดยเฉพาะภูผาที่สูงชั้น
ไม่อาจกั้นให้ฉันไม่เห็นค่า
เพราะมั่นใจในรักเสมอมา
ฉันจึงเห็นค่าเธอนั้นมั่นผูกพัน
ส่วนพระอาทิตย์แสงแรงกล้า
ยังแพ้ความศรัทธาในใจฉัน
ที่เชื่อมั่นในความรักทุกคืนวัน
ทำให้ฉันคงมั่นเพียงแต่เธอ
26 ตุลาคม 2546 21:29 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ต้องพกไป ทุกที่ ทุกโอกาส
แต่ก็ขาด เสียงเรียก พร่ำเพรียกหา
ด้วยไม่เคย ส่งเสียง สำเสียงมา
ให้ได้ยิน สักครา น่าเศร้าใจ
แต่ทำไม คนอื่น ชื่นใจชิด
ได้สนิท ชิดใกล้ ไม่ไปไหน
เดี๋ยวก็กริ๊ง เดี๋ยวก็กร๊าง นั้นเรื่อยไป
แต่ทำไม๊ ทำไม เราไม่มี
ไปกินข้าว ดูหนัง หรือฟังเพลง
ก็มีแต่ เสียงบรรเลง เพลงเล่านี้
ไม่เคยเลย สักสาย เลขหมายมี
จะส่งเสียง สวัสดี ทักทายกัน
หรือต้องรอ เรื่อยไป ในวันหน้า
อาจจะมี เสียงเข้ามา ทักทายฉัน
สักเลขหมาย หนึ่งสาย ที่ผูกพัน
เพียงแค่นั้น กับตัวฉัน นั้นยินดี
หรือเขาลืม หมดสิ้น เลขหมายฉัน
ลืมว่าเคย แมมกัน เลขหมายนี้
กับเลขหมาย แสนสั้น ที่ฉันมี
และง่ายดาย ทุกที ที่จดจำ
ฉะนั้นฉัน ขอบอก เลขหมายใหม่
ให้เธอจำ ให้ขึ้นใจ ในเช้าค่ำ
เป็นเลขหมาย ที่แสนสั้น นั้นควรจำ
เพราะง่ายดาย ขอย้ำ จำขึ้นใจ
คือหมายเลข ตัวแรก เริ่มจากศูนย์
แล้วก็ตาม เพิ่มพูน ศูนย์ชิดใกล้
ตัวที่สาม ก็ยังเป็น ศูนย์เรื่อยไป
สี่ถึงเก้า ใช่อื่นไกล ศูนย์เหมือนกัน
เห็นไหมหละ ว่าจำง่าย ดายนักหนา
แล้วอย่าลืม โทรหา กับตัวฉัน
เพื่อผูกจิต คิดต่อ ขอสัมพันธ์
กับหมายเลข ของฉัน นั้นคนดี
24 ตุลาคม 2546 20:16 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ยอมรับชะตากรรม
เธอคงคิด ทบทวน มาหลายครั้ง
คงได้ตั้ง ปัญหา มาหลายหน
การจะเลิก รักใคร สักหนึ่งคน
ต้องอึดอัด เหลือทน จนตัดใจ
เป็นการดี ที่บอก โดยซื่อตรง
ได้รับรู้ ก็คง ทำใจได้
ตั้งตัวทัน อาจจะไม่ ถึงกับตาย
เตรียมหัวใจ เหนี่ยวรั้ง ตั้งตรงแนว
ต้องยอมรับ เมื่อตัด สายสัมพันธ์
เธอกับฉัน ไกลห่าง คนละแถว
แต่อย่าห้าม หัวใจ ให้เหลือแวว
เพราะเมื่อรัก มั่นแล้ว ไม่ลืมเลือน
คุมสติ ตรองปรับ ความรู้สึก
ในสำนึก เหมือนคมมีด มากรีดเฉือน
คนเคยรัก ห่างหาย ใจสะเทือน
ขอเป็นเพื่อน ที่ดี จากนี้ไป
ผู้หญิงไร้เงา
ยอมกระทำเพราะกลัวช้ำใจ
ฉันได้คิด ทบทวน มาหลายครั้ง
ฉันได้ตั้ง ใจมั่น นั้นแน่วแน่
ตั้งแต่ตอน ความรัก นั้นผันแปร
ว่าจะไม่ แยแส แต่นี้ไป
ด้วยเพราะเจ็บ จึงจำ ย้ำนึกคิด
คอยเตือนจิต ใกล้ชิด อาจหวั่นไหว
จึงไม่ขอ ใกล้กัน นั้นเรื่อยไป
และขอไม่ เป็นเพื่อน ย้ำเตือนกัน
เพราะเป็นเพื่อน อาจเลื่อน ขึ้นมาใหม่
ทำให้ฉัน ตายใจ เหมือนก่อนนั้น
จึงไม่ขอ มีเธอ พบเจอกัน
จึงไม่ขอ ไหวหวั่น นั้นต่อไป
จึงขอจาก ขอจบ ไม่พบหน้า
จึงขอลา ขอหลบ หาพบไม่
จึงขอตัด สายสัมพันธ์ กั้นหัวใจ
จึงขอไม่ เป็นอะไร ให้ผูกพันธ์
11 ตุลาคม 2546 23:50 น.
ผู้หญิงไร้เงา
แม้เส้นทางที่เธอก้าวเดิน
อาจต้องเผชิญกับขวากหนาม
แต่ถ้าเธอตั้งใจและพยายาม
เธอจะก้าวผ่านขวากหนามนั้นไป
ฉะนั้นขอเธอจงก้าวมั่น
ซึ่งตัวฉันจะเป็นกำลังใจให้
ให้เธอก้าวมั่นด้วยความมั่นใจ
ถึงแม้ทางไกลอย่าหวั่นใจคนดี
เพราะเธอยังคงมีฉัน
ที่เป็นกำลังใจสำคัญตรงนี้
ฉะนั้นอุปสรรคที่พบเจอนะคนดี
ขอเธอคนนี้อย่าได้ท้อใจ
หน้าส่วนตัว
3447
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
