10 พฤศจิกายน 2546 23:29 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ด้วยเป็นหญิง จึงต้องหยิ่ง ในศักดิ์ศรี
เพราะพลาดท่า เสียที มีแต่ช้ำ
จึงต้องย้ำ ให้แน่จิต ติดถ้อยคำ
เพราะกลัวช้ำ ในจิต หากคิดลวง
จึงต้องถาม ให้แน่ แค่สงสาร
หรือมีใจ ต้องการ คอยห่วงหวง
เพื่อให้แน่ ในใจ ชายไม่ลวง
ไม่ติดบ่วง ความสงสาร ประหารใจ
แต่เมื่อแน่ ในจิต ไม่ติดขัด
ขอตอบชัด ถ้อยคำ น้อมนำให้
ว่าจะรัก เธอจริง ด้วยจริงใจ
และจะไม่ หนีไปไหน ให้ไกลกัน
เพราะจริงจริง มีรัก ที่หนักแน่น
และหวงแหน ความรัก ภักดีมั่น
ไว้ให้กับ คนสำคัญ นั้นทุกวัน
และคือ เธอเท่านั้น คนดี
9 พฤศจิกายน 2546 19:44 น.
ผู้หญิงไร้เงา
อยากจะเชื่อมความรักภักดีมั่น
แต่เมื่อเจอคำนั้นให้หวั่นไหว
กลัววันหน้าน้ำตานองครองหัวใจ
จึงเปลี่ยนใหม่ไม่เชื่อมรักภักดีกัน
ด้วยมาบอกใจไม่อ่อนร้าวรอนเหลือ
แค่มาเผื่อความสงสารประหารฉัน
จึงขอคืนคำมั่นย้ำจำนรร
ไม่ขอเชื่อมความผูกพันให้มั่นคง
ไม่ต้องการหรอกหนาถ้าสงสาร
เพราะมันเหมือนประหารหัวใจให้เป็นผง
ถ้าไม่แน่ในรักจักดำรง
อย่ามายื่นความมั่นคงให้ตรงกัน
เพราะมันเจ็บเกินกว่าจะรักษา
เมื่อวันหน้าเธอเจอใครใหม่แทนฉัน
เป็นที่รักภักดีมั่นนั้นนิรันดร์
แล้วตัวฉันจะเจ็บช้ำระกำใจ
จึงขอจากตอนนี้เสียดีกว่า
แม้จะร้าวในอุรากว่าไหนไหน
แต่ก็ยังมีสิทธิ์คิดลบใจ
ดีกว่าไปเจอความช้ำย้ำบอกลา
8 พฤศจิกายน 2546 20:12 น.
ผู้หญิงไร้เงา
อย่ามาทำ อย่างนี้ จะได้ไหม
อย่ามาทำ มีใจ ให้กับฉัน
อย่ามาทำ ใกล้ชิด สนิทกัน
อย่ามาทำ ผูกสัมพันธ์ กันต่อไป
เพราะเธอเอง ก็รู้ ความเป็นจริง
เธอมีหญิง ตัวจริง ที่ชิดใกล้
ซึ่งก็ไม่ ใช่ฉัน นั้นคนไกล
แต่เป็นคน อื่นไหน ใกล้ใกล้เธอ
แล้วจะยัง โทรหา กันทำไม
หรือว่ายัง มีใจ ให้หวั่นเพ้อ
หรือต้องการ มีสอง คล้องตัวเธอ
หรือเสนอ ที่สอง จองสัมพันธ์
แต่ขอบอก ฉันนี้ ไม่มีรับ
ไม่พร้อมกลับ ไปเริ่ม เพิ่มเธอฉัน
เพราะจบแล้ว จบสิ้น ความสัมพันธ์
ไม่คิดกลับ หันหลัง ผูกพันเธอ
7 พฤศจิกายน 2546 23:22 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ไม่เคยคิดความสัมพันธ์เหมือนต้นไม้
ที่จะตัดตากิ่งได้ดั่งใจหวัง
หรือรอนริดปลิดกิ่งก้านให้ภินท์พัง
แต่พลาดพลั้งผิดพลาดประมาทไป
ด้วยครั้งแรกเริ่มรักไม่มีร้าว
เพราะย่างก้าวทุกคราวไม่ร้าวไหว
แต่พอนานสายสัมพันธ์ทำหวั่นใจ
กลัวเธอมีใครคนใหม่ให้ช้ำตรม
จึงทำให้เกิดห่วงหวงเต็มดวงจิต
จึงทำให้รักเป็นพิษจิตขื่นขม
จึงทำให้รักร้างลาพารักจม
จึงทำให้ต้องขื่มขมจมน้ำตา
ด้วยเพราะว่าตอนนั้นใจร้อนหนัก
ไม่รู้จักถูกผิดคิดค้นหา
คิดเพียงว่าเธอนั้นลืมสัญญา
ทำให้ลั่นวาจาตัดสัมพันธ์
แต่วันนี้คิดได้คล้ายว่าสาย
ด้วยเธอหน่ายในจิตคิดหันหลัง
ทำให้ฉันต้องร้าวรอนตอนรักพัง
แต่อยากรั้งให้รับฟังความในใจ
จริงจริงแล้วความรักฉันคงมั่น
มีเธอนั้นทุกวันไม่หวั่นไหว
ด้วยจงรักภักดีมั่นไม่หวั่นใจ
หรือต้องการมีใครในใจเลย
ฉะนั้นเธอคนดีโปรดอภัย
ลืมมันไปได้ไหมให้เฉลย
เพราะเจ็บช้ำไม่ต่างจากเธอเลย
และต้องการรักคุ้นเคยกลับคืนมา
6 พฤศจิกายน 2546 21:39 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ลืมความหลังครั้งเก่าเราให้หมด
อย่าได้จดำได้อย่าจำน้ำคำฉัน
ลืมไปเลยว่าเคยขอตัดสัมพันธ์
เพราะวันนั้นฉันโกรธจึงโหดไป
แต่วันนี้วันใหม่แล้วคนดี
ฉันมาง้อขอคืนดีเธอชิดใกล้
ด้วยเพราะรู้ว่าคิดผิดในจิตใจ
จึงขอเริ่มต้นใหม่ให้ผูกพัน
แล้วเธอหละจะพร้อมเริ่มเพิ่มรักไหม
ฉันมาง้อด้วยจริงใจมิใช่ฝัน
หากเธอพร้อมยอมมอบรักให้ผูกพัน
ฉันยินดีกับเรานั้นให้เหมือนเดิม
หากเธอไม่พร้อมยอมมอบรัก
ความอกหักของเราสองคงพูนเพิ่ม
หากเธอพร้อมยอมมอบรักให้เหมือนเดิม
รักเราสองคงพูนเพิ่มและเพิ่มพูน