28 ธันวาคม 2546 00:25 น.
ผู้หญิงไร้เงา
หากแม้ว่าเธอกำลังอ่อนล้า
หรือมีปัญหาจนหวั่นไหว
หากแม้ว่าเธอต้องการผู้ใด
เป็นกำลังใจให้กับเธอ
ขอให้เธอจงคิดถึงฉัน
เพราะเรานั้นผูกพันกันเสมอ
ไม่ว่าปัญหาจะหนักเพียงใดนะเออ
ฉันก็ยังเป็นกำลังให้เธอเสมอไป
ฉะนั้นขอเธอคนดีอย่าอ่อนล้า
ยอมแพ้ปัญหาที่ต้องมีทางแก้ไข
สู้ซิจ๊ะที่รักอย่าหวั่นไปใย
อุปสรรคมีให้เราแก้ไขมิใช่ให้กลัว
และฉันก็มั่นใจเสมอว่า
อุปสรรคนานาถ้วนทั่ว
เธอจะชนะได้ถ้าเธอไม่กลัว
และใช้ปัญญาติดตัวแก้ไขปัญหาที่มี
26 ธันวาคม 2546 23:08 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เธอเดินเข้ามาหา
แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าตัวฉัน
พร้อมยื่นช่อดอกไม้ให้กัน
แล้วบอกกับฉันถึงความในใจ
ว่าเธอนั้นรู้สึกผูกพัน
เห็นฉันเป็นคนสำคัญชิดใกล้
ต้องการมีฉันไว้เคียงข้างตลอดไป
พร้อมจะรักและเอาใจในทุกวันเวลา
แล้วเธอก็ขอคำตอบจากฉัน
ว่าฉันมีความผูกพันหรือห่วงหา
รักเธอชอบเธอเหมือนที่เธอมีไหมในอุรา
หรือไม่เคยเห็นค่าให้บอกเธอมาได้เลย
ซึ่งตัวฉันนั้นเอ่ยบอก
กับคำตอบไม่ได้หลอกบอกเฉลย
ว่าเธอคือคนสำคัญที่ตัวฉันนั้นคุ้นเคย
และต้องการชิดเชยเหมือนดั่งเคยที่ผูกพัน
เธอจึงล้วงลงไปในกระเป๋า
แล้วหยิบเอาของมีค่ามาให้ฉัน
ซึ่งก็คือแหวนที่เธอใช้แทนความผูกพัน
แล้วจับมือของฉันเพื่อสวมแหวนหมั้นแทนใจ
แต่พอถึงเวลาจะสวมแหวนหมั้น
เพื่อนของฉันกลับมาปลุกซะได้
โถเพื่อนเอยไม่น่าจะมาทำลาย
รอให้สวมแหวนก่อนก็ไม่ได้โถเเสียดายจริงจริง
26 ธันวาคม 2546 01:05 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ไม่เคยคิดว่าจะต้องเจอะเจอ
กับเธอคนที่เคยห่วงหา
ซึ่งเคยทำฉันเจ็บช้ำในอุรา
ตอนที่เธอมาหายหน้าลาร้างไกล
ซึ่งตอนนั้นฉันคิดว่าฉันเจ็บมาก
และลำบากเกินกว่าจะแก้ไข
กับการที่เธอเวียนหมุนและเปลี่ยนไป
มีคนใหม่ในใจมาแทนกัน
แต่ตอนนี้ฉันรู้ดีฉันคิดผิด
และต้องการตัดสิทธิ์จากเธอฉัน
ไม่ต้องการใกล้ชิดสนิทกัน
เพราะเจ็บเกินกว่าจะผูกพันกันต่อไป
ฉะนั้นฉันขอหละนะคนดี
อย่ามาทำให้ฉันนี้ต้องหวั่นไหว
ในเมื่อเธอเปลี่ยนเวียนผันไป
ก็อย่ามาคิดมีใจให้เหมือนเดิม
เพราะฉันเจ็บเกินกว่าจะหวนกลับ
มีแต่ใจลาลับมิพูนเพิ่ม
ฉะนั้นหยุดเถอะนะอย่าได้มาต่อเติม
ขอให้มันเหมือนเดิมตอนจากลา
24 ธันวาคม 2546 14:41 น.
ผู้หญิงไร้เงา
คำสารภาพที่ให้มาในครานี้
ทำให้ฉันยินดีเป็นหนักหนา
ด้วยเพราะรอคำเฉลยเอ่ยวาจา
จากพี่เสมอมานะคนดี
เพราะจริงจริงก่อนหน้านั้นฉันเคยถาม
และพยายามถามถึงใจของพี่นี้
ว่าพี่รักฉันมั่นจิตติดฤดี
หรือไม่มีฉันนั้นมั่นอุรา
แต่พี่ไม่เคยเฉลยเปิดเผยให้
ทำให้ฉันหวั่นไหวกลัวไร้ค่า
แต่เมื่อพี่มาสารภาพรักออกมา
ว่าตัวฉันมีค่าพาชื่นใจ
และขอบอกไว้เลยเปิดเผยจิต
ว่าพี่คือคนสนิทที่ชิดใกล้
มีหัวใจผูกพันนั้นเรื่อยไป
และขอมอบหทัยให้ไว้ครอง
23 ธันวาคม 2546 16:27 น.
ผู้หญิงไร้เงา
สายรุ้ง
ด้วยมิตรภาพของเราสอง
สักวันหนึ่งคงเรืองรองและผ่องใส
กว่าจะถึงวันนั้นแม้จะไกล
ฉันจะไม่หวั่นไหวสิ่งใดเลย
ผู้หญิงไร้เงา
และฉันจะเป็นคนดีที่คงมั่น
เพื่อรอวันเธอนั้นเอ่ยเฉลย
สิ่งในใจที่มากค่าและคุ้นเคย
ฉันจะรอเธอเอื้อนเอ่ยเปิดเผยใจ
ของแถมค่ะ
ผู้หญิงไร้เงา
ฝากใจ
ฝากใจไว้ให้คิดถึง
ฝากความรู้สึกลึกซึ้งไว้ให้ห่วงหา
ฝากความรักไว้ในอุรา
ฝากบอกคนไกลตาว่ายังเหมือนเดิม
ฝากความจริงใจไว้ให้กับพี่
ฝากความรู้สึกดีดีที่มีแต่พูนเพิ่ม
ฝากสิ่งเก่าเก่าและเรื่องเราที่เหมือนเดิม
ฝากไว้ต่อเติมและเพื่อเพิ่มความผูกพัน