29 มีนาคม 2550 15:04 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เมื่อฉัน..มีเธอ
ก็ทำให้ได้เจอ..สิ่งหลากหลาย
ขอบคุณนะ...ขอบคุณมากมาย
ที่คอยเคียงข้างกาย...ยามมีทุกข์ภัย
เมื่อฉัน..มีเธอ
ต่อให้ต้องเจอ..ทุกข์หนักเพียงไหน
ไม่เคยหวั่น...เพราะเธอทำให้ฉันได้มั่นใจ
ว่าทุกย่างก้าวที่ก้าวไป...เธอยังเคียงใกล้...กำลังใจยังให้กัน
เมื่อฉัน...มีเธอ
ก็พร้อมแล้วเสมอ...จะไม่หวาดหวั่น
ต่อให้ปัญหา...หนักหนาสารพัน
แม้ทุกข์จะเป็นตัน...ตัวฉันไม่หวั่นกลัว
เมื่อฉัน..มีเธอ
แม้ต้องเจอะเจอ..ความมืด..ความสลัว
ต่อให้อยู่ภายใต้ความว่างเปล่า....ในโลกสีเทารอบรอบตัว
บอกได้เลยชัวร์ชัวร์...ฉันไม่เคยกลัว.....เพราะมีเธอ
13 มีนาคม 2550 09:39 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน
ตั้งแต่แรกเห็นเธอนั้น...อาการฉันสั่นไหว
ใจเต้นตุ๊บตั๊บไม่อาจจะนับจังหวะของหัวใจ
ว่าทำไม๊ทำไมมันเต้นเร็วเกินไป...จนเกินประมาณ
หรือนี่จะเรียกว่าความรัก
ที่มาทายทักที่มาทำให้หัวใจได้ฉ่ำหวาน
ตั้งแต่แรกเจอเธอจนฉันได้รับเสมอ..ความชื่นบาน
เหมือนมดได้น้ำตาลอะไรประมาณนั้นจริงจริง
สาธุสาธุขอระบุเอาไว้
ขอให้เธอและฉันมีใจให้รักนี้สดใสไม่ต้องโดนถูกทอดทิ้ง
รักกันแน่นแฟ้นได้เดินควงแขนได้เป็นแฟน..ได้แอบอิง
มีรักที่สุขยิ่งและรักกันจริงตลอดไป
แต่อย่างไรฉันก็กลัวใจตัวเอง
กลัวจะต้องคว้างเคว้งและหวั่นไหว
หากเธอไม่รักตอบไม่ชื่นชอบ..ไม่สนใจ
สาธุโนพันเตอย่าโมเมอย่าผลักไสให้ฉันต้องช้ำในเพราะรักใครเพียงข้างเดียว
22 กุมภาพันธ์ 2550 22:22 น.
ผู้หญิงไร้เงา
อย่าปฏิเสธความจริงเลยคนดี
บอกความจริงกันสักทีเลยดีกว่า
เพราะยังไง...ความเป็นไป...ของกาลเวลา
ก็ยังบอกความจริงที่ว่า...ฉันไม่ได้ดีไปกว่า...ใครใคร
จนทำให้มันเป็นเหตุผล
ที่เธอไม่มาสน...ไม่มาชิดใกล้
ฉะนั้นก่อนจาก...ไม่ต้องลำบากเอ่ยอะไร
แค่ความเป็นจริง..สิ่งที่เป็นไป..คือฉันดีไม่พอ
ยิ่งกว่านั้นไม่ต้องมาทำเป็นสงสาร
ให้หัวใจมันทรมาน...การสานต่อ
หากต้องการจะจบจาก..ไม่ต้องลำบากพะเน้าพะนอ
พูดความจริงเถอะนะ...ฉันร้องขอ...คำว่าดีเกินพอ..ฉันขอแล้วกัน
20 กุมภาพันธ์ 2550 10:54 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เฝ้ากักเก็บเจ็บนักกับรักร้าว
ที่ทุกคราวร้าวไหวดวงใจฉัน
นานแสนนานเหงาเศร้าเฝ้าผูกพัน
ทั้งชีวันมีทุกคราความปราชัย
เหมือนเป็นเพื่อนเยือนโศกบนโลกล้า
ไม่สร่างซ่าเศร้าหมองนั่งร้องไห้
แต่แล้วมาวันนี้แสนดีใจ
เมื่อต้องไกลความช้ำเคยจำทน
เพราะมีเขาเฝ้าใกล้ให้ชีวิต
เบี่ยงเบนทิศคลุกเคล้าเฝ้าสุขล้น
จึงขอฝากน้ำตาฟ้าเบื้องบน
ช่วยจำนนรับจำนำทุกค่ำคืน
ซึ่งหากแม้นวันหน้าหรือฟ้าใหม่
เขาเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่ามิเฝ้าฝืน
ยอมไถ่ถอนน้ำตามากล่ำกลืน
พร้อมหยิบยื่นความสุขยอมทุกข์ทน
7 มกราคม 2550 16:34 น.
ผู้หญิงไร้เงา
คิดถึงนะ..จะบอกให้
คนห่างไกลที่ใจฉัน
แสนคิดถึงทุกคืนวัน
แถมผูกพันทุกวันมา
ห่วงใยนะ..จะบอกให้
ยามห่างไกลใจห่วงหา
ทุกวันทุกเวลา
อยากเห็นหน้าทุกนาที
รักนะ..จะบอกให้
แม้ห่างไกลไม่หน่ายหนี
เพราะรู้ในฤดี
สองเรานี้ใจตรงกัน