17 มีนาคม 2547 14:29 น.
ผู้หญิงไร้เงา
รู้บ้างไหม ว่าใคร เขาคิดถึง
เฝ้าคะนึง ห่วงหา พาหวั่นไหว
ไม่เห็นหน้า แสนเหงา เศร้าหทัย
อยากจะมา ชิดใกล้ ใจเหมือนเดิม
หรือว่าเธอ ไม่รู้ ว่าใครสน
ดวงกมล ชิดใกล้ ใจแรกเริ่ม
ถึงได้มา ห่างหาย ไม่เหมือนเดิม
ปล่อยให้เรา เหงาเพิ่ม ในหัวใจ
หรือเพราะว่า เธอมีใคร ในดวงจิต
เฝ้าครุ่นคิด ห่วงหา พาหวั่นไหว
เธอจึงไม่ เคยสน เคยสนใจ
ว่ามีใคร เขารัก ภักดีเธอ
ถึงได้มา ห่างหาย ไม่มาหา
ทำอุรา เราเหงา เศร้าเสมอ
อยากจะบอก เธอนะ ว่ารักเธอ
และอยากเจอ เธอเสมอ ทุกคืนวัน
ถ้าอย่างไร ฉันขอ เธอได้ไหม
หากวันใด เธอจากไกล ไปจากฉัน
โปรดได้เอ่ย สักนิด คิดถึงกัน
แทนสัญญา ผูกพัน ก่อนวันลา
15 มีนาคม 2547 20:05 น.
ผู้หญิงไร้เงา
แค่หยอกเย้าหยอกล้อพอหยอกเล่น
ขอใจเย็นหน่อยหนาอย่าโกรธฉัน
โถน้อยใจเหตุใดโปรดบอกกัน
ผิดสัญญาแค่นั้นอย่าปั้นงอน
แค่บอกให้ซบตักความรักให้
แค่บอกให้ซบไหล่(อก)ไถ่ถอดถอน
อย่าคิดมากไปเลยนะอย่าร้าวรอน
ให้แน่นอนชาตินี้มีให้เธอ
ทั้งเช้าสายบ่ายค่ำจนย่ำรุ่ง
ฉันจะมุ่งไปหาเธอเสมอ
ไปซบไหล่ซบตักซบตัวเธอ
ให้สุขเพ้อเมื่อเจอหน้าพาชื่นใจ
15 มีนาคม 2547 20:02 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ขอห่วงอยู่ห่างห่าง
หนึ่ง
คนห่างห่าง ขอเคียงข้าง บ้างได้ไหม
ไม่กวนตา ไม่กวนใจ ใครหรอกหนา
จะกลับไป เมื่อคนนั้น เขากลับมา
ไม่เป็นก้าง ค้างคา ระอาใจ
ขอแค่ห่วง ไม่ต้องหวง หรือผันผูก
ไม่ต้องปลูก ต้นรัก เพื่อมอบให้
รู้ตัวดี ฉันคนนี้ ฐานะใด
แค่ยามเหงา เธอเข้าใจ เท่านั้นพอ
ขอเป็นแค่ คนห่วง อยู่ห่างห่าง
แม้อ้างว้าง จะไม่อ้าง จะไม่ขอ
แค่เห็นเธอ มีสุข ฉันสุขพอ
แค่ให้ฉัน ห่วงเธอต่อ ก็พอใจ
หากห่วงอย่าอยู่ห่าง
ผู้หญิงไร้เงา
รู้บ้างไหม คนห่วง อยู่ห่างห่าง
ฉันอ้างว้าง ยามรักร้าง อย่างหวั่นไหว
ถ้าคุณห่วง อย่าอยู่ห่าง อย่าร้างไกล
โปรดมาใกล้ แนบชิด ติดอุรา
เพราะถ้าคิด จะดูแล แค่ห่างห่าง
ยามอ้างว้าง ในจิต คิดห่วงหา
แล้วฉันสุข คุณหนีจาก พรากกายา
แล้วตัวฉัน เล่าหนา จะเป็น อย่างไร
เพราะฉะนั้น หากห่วง อย่างอยู่ห่าง
อย่าปล่อยวาง ร้างลา พาหวั่นไหว
หากคิดห่วง โปรดคุ้มครอง ป้องผองภัย
ตลอดไปได้ ไหมเล่า เจ้าคนดี
14 มีนาคม 2547 20:24 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ด้วยก่อนนั้นปิดใจไม่ให้พบ
แล้วคอยหลบหัวใจที่เคยเฉา
ไม่ให้ใครมาเห็นมาเป็นเงา
เพราะตัวเราแสนเจ็บช้ำระกำใจ
แต่จริงจริงมิได้จะรอเขา
คนที่ทำเราเศร้าเข้าใจไหม
เพียงแต่ว่าอยากจบไม่คบใคร
กลัวหมองไหม้เหมือนเก่าที่เราเจอ
แต่ตอนนี้จะเปิดใจให้เธอนะ
จะดูแลหรือเปล่าหละที่เสนอ
หากจริงใจและจริงจังหวังพบเจอ
และให้เธอเป็นหนึ่งซึ้งหทัย
14 มีนาคม 2547 01:58 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันเคยปิดผนึกลึกเหลือหลาย
เกินกล้ำกลายเปิดได้ให้ใครเห็น
ด้วยก่อนนั้นเจ็บช้ำและรำเค็ญ
แถมแผลเป็นแผลสดหมดทั้งใจ
จึงต้องปิดผนึกลึกเกินกล้ำ
ด้วยเคยช้ำในจิตคิดหมองไหม้
จึงฝั่งลึกแน่นหนักปักหลักใจ
ไม่ให้ใครพานพบสบอุรา
แต่เมื่อพี่แนะนำคำบอกเล่า
แถมยังเฝ้าห่วงใยให้ห่วงหา
น้องจะเชื่อวจีของพี่ยา
ยอมเปิดหนาอุรานี้ที่ปิดไป
หน้าส่วนตัว
1054
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
