13 เมษายน 2547 18:54 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ด้วยรักและห่วงใย
ผู้ชายคนเดิม
..อาจไม่เห็นฉันใกล้
แต่รู้ไหม..ไม่น้อยเลยที่ห่วง
วันนี้เราไกล .. คล้ายจะเกิดภาพลวง
ให้หวั่นร้าว - น้ำตาร่วง.. เพราะเหงาราน
..
..อย่าหวั่นเลยคนดี
ต่อให้เราไกลกันกว่านี้..เธอจะยังมีฉัน
และเป็นหนึ่งเสมอที่..รับรู้ได้ว่า ผูกพัน
คำมั่น..ในเวลาสั้น-สั้นตอนนั้น .. ยังชัดเจน
..
.. เธอไม่เคยไร้เงา - ฉันรู้สึก
ทุกภาพฝันส่วนลึก .. อาทรเร้น
นี่คือฉัน..และนั่นเธอ ... เหมือนเดิมที่เคยเป็น
ด้วยรักและห่วงใย..ไม่อาจว่างเว้น หรือให้ใคร-ใคร
ภักดียังมีให้แด่เธอ
ผู้หญิงไร้เงา
เธออาจจะไม่มาหา
แต่เธอยังมีค่าสำหรับตัวฉัน
ระยะทางที่ห่างแต่มิร้างความผูกพัน
เรายังคงชิดใกล้กันฉันมั่นใจ
และไม่เคยจะหวั่นไหวในความรู้สึก
เพราะในส่วนลึกของความรู้สึกยังชิดใกล้
เธอยังมีฉันเพราะฉันยังห่วงใย
และเรายังคงชิดใกล้สัญญาใจไม่เคยจะจืดจาง
ไม่ว่าวันเวลาจะเปลี่ยนผัน
เธอและฉันไม่เคยจะหมองหมาง
ระยะทางอาจกั้นไว้แต่ใจนั้นไม่เคยจะจืดจาง
รักเราที่เคยร่วมสร้างยังภักดีมิจางจากดวงใจ
12 เมษายน 2547 00:36 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันมอบแล้วใจนี้นะที่รัก
พร้อมนำชักรักให้ไม่แปรผัน
มีเพียงเธอในจิตคิดผูกพัน
นอกจากนั้นไม่มีใครในฤดี
แม้นห่างไกลเพียงใดในชีวิต
แต่ดวงจิตใกล้ชิดไม่หลีกหนี
สัญญามั่นสัญญาใจในฤดี
ยังคงมีให้เธอเสมอไป
ห่างแค่กายแต่ใจไม่ต้องห่วง
รับประกันแม้วันล่วงนานเพียงไหน
ยังเป็นเธอคนดีที่ห่วงใย
เพราะหทัยมอบให้ได้แค่เธอ
และจะรอวันนั้นที่ฝันหา
มีเธอมาใกล้กายานั้นเสมอ
ฉันจะรอมิท้อใจรอให้เจอ
รอเพียงเธอคนดีนี้สัญญา
10 เมษายน 2547 03:14 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ด้วยดวงใจยังมีรักภักดีให้
แม้เธอไกลเพียงใดไม่เคยหวั่น
จากเพียงตัวหัวใจชิดใกล้กัน
ในทุกวันเวลาและนาที
จึงขอบอกเธอคนดีที่ห่วงหา
เธอจะอยู่ในอุราของฉันนี้
ไม่มีพรากจากไกลในทุกที
ดวงฤดียังชิดใกล้ในทุกวัน
พร้อมดูแลร่างกายมิผ่ายผอม
หรือตรอมตรมในใจให้เธอหวั่น
เพื่อจะรอเธอคนดีในชีวัน
กลับมารักมาผูกพันดั่งสัญญา
แต่อย่างไรดูแลตัวเองบ้าง
อย่าให้ความอ้างว้างสร้างปัญหา
ระยะทางแสนไกลเกินสายตา
จึงไม่อาจเข้ามาคอยดูแล
แต่อย่างไรรู้ไว้ว่าใจห่วง
หมดทั้งทรวงมอบให้ในรักแท้
มีเพียงเธอเท่านั้นฉันดูแล
และรักแน่ในจิตคิดผูกพัน
10 เมษายน 2547 03:12 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ยังคงอยู่ในใจเธอ
นกตะวัน
ฉันอยู่นี่ที่รักประจักษ์ไหม
อยู่กลางใจให้เจอหากเพ้อหา
คอยห่วงหาอาลัยไม่สร่างซา
ซึ้งคุณค่าความรักแสนภักดี
ถ้าตัวฉันนั้นไปไกลสุดโลก
เธออย่าโศกเศร้าใจให้หมองศรี
ถึงเนิ่นนานผ่านหายแม้หลายปี
แต่ฉันนี้มีเธอเสมอไป
เลิกหงอยเหงาเศร้าสร้อยหยุดน้อยจิต
เรื่องเพียงนิดน้อยนักอย่าผลักใส
แม้ต้องพรากจากกันนั้นแสนไกล
ฝากหัวใจใกล้เธอเจอทุกทาง
ด้วยหนทางระหว่างกันแม้กั้นได้
ระยะใจจดกันยากกั้นขวาง
หากเราสองครองใจไม่จืดจาง
รักไม่ร้างนิรันดร์ฉันมั่นใจ
ยังรักเสมอและซื่อตรง
ผู้หญิงไร้เงา
โอ้ที่รักฉันประจักษ์กับรักนั้น
ที่มีเธอมีฉันนั้นชิดใกล้
แต่เธอหายไม่มาหาพาเศร้าใจ
และห่วงใยตัวเธอจึงเพ้อครวญ
แต่วันนี้รู้ดีว่าเธอนั้น
มิเปลี่ยนผันจากฉันหันเหหวน
จึงขอบอกคำกล่าวเฝ้ารัญจวน
ยังเพ้อครวญชิดใกล้ในสายตา
แถมขอบอกมิกลับกลอกบอกรู้สึก
ในสำนึกจิตใจยังใฝ่หา
เธอคือคนที่ชิดใกล้ในอุรา
มิเคยเปลี่ยนหรอกหนาค่าหัวใจ
ยังคงมั่นภักดีที่รู้สึก
ยังสำนึกในจิตที่คิดไว้
เธอคือคนที่ฉันนั้นห่วงใย
แม้ห่างไกลใจซื่อตรงคงรักเธอ
8 เมษายน 2547 22:21 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ยังรักและผูกพัน
Imagine
อยากให้ใจ ของเธอ ได้รับรู้
ว่าเธออยู่ ในใจ ฉันเสมอ
ทุกทุกวัน ฉันเฝ้า คิดถึงเธอ
ไม่ใช่เผลอ แต่เพราะรัก ทุกเวลา
เช้านั่งเหม่อ เย็นนั่งคิด จิตใฝ่ฝัน
รอคืนวัน ที่เธอ กลับมาหา
อยากได้ยิน เสียงของเธอ เหมือนทุกครา
อยากสบตา กับเธอ เช่นทุกวัน
ระยะทาง ที่เรา ต้องเผชิญ
อาจไกลเกิน ระหว่าง เธอกับฉัน
แต่ขอบอก ว่ายังรัก และผูกพัน
จงเชื่อมั่น ในตัวฉัน นะคนดี
ขอเพียงเธอ นั้นยัง ไม่เปลี่ยนไป
ขอแค่ใจ ของเธอ ยังคงที่
แม้เวลาจะ ผ่านไป สักกี่ปี
เรายังมี ใจให้กัน นะสัญญา
ยังคงมั่นเพียงเธอ
ผู้หญิงไร้เงา
เมื่อได้รู้ ความจริงใจ ในวันนี้
ว่าคนดี มีใจ ให้กับฉัน
ไม่เคยเปลี่ยน ผันไป ไกลจากกัน
ยังคงมั่น ทุกเวลา และนาที
ซึ่งขอบอก จากใจ ในตัวฉัน
ยังมีเธอ เช่นกัน มิผันหนี
แม้จะต่าง อยู่ห่างไกล ไกลชีวี
แต่ฤดี เรานี้ ชิดใกล้กัน
ระยะทาง จะไกล สุดปลายฟ้า
แต่อุรา มิไกล จากเธอนั้น
ยังชิดใกล้ ห่วงใย ใฝ่สัมพันธ์
ยังคงมั่น มิเปลี่ยนผัน ฉันมั่นใจ
และสัญญา จากใจ ให้เธอนั้น
มิมีวัน เปลี่ยนผัน ให้หวั่นไหว
ระยะทาง พรากแค่ร่าง ให้ห่างไกล
แต่ไม่อาจ พรากใจ ให้ไกลเธอ