19 ตุลาคม 2547 23:48 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เมกกะ
ดอกกุหลาบทาบกิ่งจำปาเจ้า
มะลิขาวดูสะอาดแลปราศสี
เข็มชมพูชูช่อใกล้วารี
ดอกจำปีหอมชื่นระรื่นใจ
กรรณิการ์เป็นพุ่มชะอุ่มสรวง
ดอกบัวหลวงชูช่ออยู่ดูไสว
แมงภู่ผึ้งบินตอมหอมขจรไกล
ชุบชีวิตที่สดใสใจเบิกบาน
พวงพะยอมหอมหวนอบอวลจิต
ทศทิศหอมหวนสุขทุกสถาน
อีกบานชื่นระย้าย้อยห้อยพุดตาน
เฟื่องฟ้าบานอิ่มฟ้ายิ่งน่าชม
ดอกชงโคชวนชมสมสู่
ทานตะวันมาเป็นคู่ดูสุขสม
หอมกรุ่นกลิ่นดอกแก้วเจ้าเคล้าสายลม
ให้ดอมดมกลิ่นบุบผาทั่วธาณี
ผู้หญิงไร้เงา
ดาวเรือง เรืองรอง งามผ่องผุด
สวยสุด จำปี พี่ห่วงหา
ซ่อนกลิ่น มิซ่อนรัก ชักนำพา
ดอกดาหลา คู่มา กับดวงใจ
แถมพุดซ่อน ซ้อนกลีบ จีบให้เห็น
มะลิซ้อน มิซ่อนเร้น เห็นฝันใฝ่
กุหลาบขาว พราวพร่าง ถึงข้างใจ
ดอกไสว ชูช่อ ล้อสายตา
พวงพะยอม น้อมนำ คำว่ารัก
ดอกโสนน้อย ร้อยถัก รักห่วงหา
ดอกเทียน เวียนวน ปนอุรา
กล้วยไม้ป่า หอมจรุง ฟุ้งขจร
19 ตุลาคม 2547 22:43 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ด้วยอยู่เดียว เปลี่ยวเหงา เศร้าหนักหนา
แถมเวลา ที่ผ่านมา ยังห่างหาย
ไม่ค่อยได้ ไปไหน ให้ใจกาย
สุขสบาย เหมือนใครเขา เฝ้าแต่งาน
แถมอาทิตย์ และเสาร์ ยังเฝ้าอยู่
กับการเรียน ที่เรียนรู้ เร่งสืบสาน
เพื่อให้ตน ได้เก่งกล้า ท้าภัยพาล
ในทุกวัน ไม่เว้นผ่าน กาลที่มี
แต่โชคดี อาทิตย์นี้ มีวันหยุด
จึงทำให้ ฉันเร่งรุด ในชุดนี้
จะไปเที่ยว เขาค้อ ต่อชีวี
ให้ฉันนี้ ได้สุข มิทุกข์ทน
แต่จะไป คนเดี่ยว ก็กระไร
จึงขอพี่ เป็นไกด์ ให้สักหน
ช่วยพาเที่ยว สักนิด คิดปะปน
ด้วยฉันสน ธรรมชาติ อันมากมี
นะจ๊ะพี่ กอกก ช่วยน้องหน่อย
ด้วยเวลา น้องมีน้อย อย่าหลีกหนี
มาม๊ะมา พาเที่ยวกัน อย่างฝันมี
แถมพ่วงด้วย น้องคนดี ชมอักษร
*-*วันที่ 23 ตุลาคม 2547 (มีโปรแกรมเที่ยวที่เขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์ อิอิ) ซึ่งก็ยังไม่แน่ใจโปรแกรมต่อไปจะไปที่ใด แต่ที่แน่ ๆ เขาค้อจะเป็นที่แรกที่เราทั้งสามไปเยือน ในวันที่ 23 ตุลาคม ส่วน 24 25 ตุลาคม 2547 ยังบอกไม่ได้ค่ะ อิอิ เอาเป็นว่าใครว่างก็ไปเที่ยวด้วยกันนะค่ะ อิอิ*-*
14 ตุลาคม 2547 22:37 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เห็นเขายก ธงให้ ดีใจแท้
ว่าชนะ แล้วแน่ แม่คุณเอ๋ย
แต่พอเห็น ธงแดง แจ้งมาเลย
คงต้องเอ่ย ว่าแพ้ แน่แล้วเรา
เพราะเขาเฝ้า ห่วงใย ให้ห่วงหา
ในทุกวัน ทุกเวลา ไม่ให้เหงา
จึงทำให้ เริ่มพันผูก ปลูกรักเรา
เหมือนมีเขา เป็นดั่งเงา เฝ้าผูกพัน
ทั้งที่ใจ สร้างกำแพง แกร่งดั่งหิน
แต่ยังถูก เธอลบสิ้น ความเป็นฉัน
ทั้งที่เคย คิดไว้ ไม่ผูกพัน
จะไม่รัก ใครทั้งนั้น ไม่ผันแปร
แต่วันนี้ ความคิด ที่ติดลบ
กับต้องจบ เมื่อเธอ คอยแยแส
มอบความรัก ภักดีมั่น หมั่นเทคแคร์
คอยดูแล ห่วงใย ให้แก่กัน
จึงขอยก ธงขาว เหมือนราวฟ้า
ให้เธอไว้ ตรงหน้า ไม่เหหัน
แถมด้วยใจ หนึ่งดวง พ่วงผูกพัน
ให้กับท่าน คนดี ที่ยกธง อิอิ
13 ตุลาคม 2547 22:41 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ที่ชมว่า เจ้าชู้ ใช่รู้ใจ
เพียงอยากให้ เรไร รู้ใจหญิง
ว่าไม่กล้า ชิดใกล้ ให้แอบอิง
ด้วยกลัวโดน ถูกทิ้ง จึงอิงความ
ว่านิสัย ในท่า บุคลิก
เพียงกระซิก ชิดใกล้ ใจล้นหลาม
ก็รู้ได้ ทันที ที่ติดตาม
ในนิยาม ความเจ้าชู้ ด้วยรู้ทัน
เลยบอกกล่าว ไว้ก่อน ในตอนนั้น
เพื่อให้ท่าน รวนเร เฝ้าเหหัน
มิใช่ให้ ความคิด จิตผูกพัน
อย่างที่ท่าน นั้นคิด จิตตรึกตรอง
เพราะแค่มอง หรือดู ก็รู้อยู่
ว่าใจท่าน นั้นเจ้าชู้ ให้ปวดหมอง
จึงไม่ขอ ชิดเชยชม ให้สมปอง
กลัวจะต้อง นั่งร้อง ฟ้องอุรา
ว่าอย่าคิด ให้มาก ให้หลากหลาย
เขาจากไกล ไม่ได้ ให้ห่วงหา
ต้องย้ำเตือน ความคิด ติดอุรา
เพียงคำว่า อย่าคิดมาก จากปากเธอ อิอิ
13 ตุลาคม 2547 19:43 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ใช่ใส่ร้ายป้ายสีตัวพี่นั้น
แค่บอกกันให้รู้แจ้งแถลงไข
ว่าน้องนั้นคิดว่าพี่นี้เป็นไง
จึงบอกไปตามใจในทันที
ไม่ทันคิดว่าจะร้ายหรือแรงมาก
จึงเอ่ยปากฝากไปคล้ายแต้มสี
แค่หยอกเหย้ากันเล่นเห็นว่าดี
เลยบอกพี่นี้เจ้าชู้ด้วยรู้จริง อิอิ
แหมก็แหมใครบ้างไม่เจ้าชู้
กับผู้ชายที่เห็นอยู่ที่สุงสิง
ก็ไม่เคยจะแตกต่างห่างประวิง
มักจะมีคนพักพิงอิงแอบใจ
เลยสรุปเลยแล้วกันในวันนี้
ต้องขอโทษกับพี่ที่เอ่ยไว้
เอาเป็นว่าโปรดเถิดหนาให้อภัย
กับความจริงที่เอ่ยไว้ตามใจตรอง อิอิ